Taśmy stalowe i ruletki

Najmocniej spopularyzowanymi w geodezji do obliczania odległości są taśmy stalowe oraz ruletki. Teraz tworzy się taśmy stalowe mierzące 20 bądź 50 metrów, mające rozpiętość 15-25 milimetra i o obwodzie 0,3-0,4 milimetra. Wycechowuje się je co każde dziesięć centymetrów. Decymetry bywają oznaczane małymi dziurkami, a co jeden metr umieszcza się blaszki z oznaczeniem metrów, a co pół metra umieszcza się nity o przekroju około 3-4mm bez dodanego niczego więcej. (uprawnienia budowlane kontakt)

Na końcówkach taśmy widnieją charakterystyczne wyżłobienia, jakie symbolizują start i końcówkę taśmy. Przydają się one do idealnego oznaczania punktów, w jakie trzeba umieścić szpilkę w ziemię w trakcie mierzenia. Są wycechowane z dwóch stron, podczas czego kierunek powiększania się podziałki bywa identyczny albo różny. Aby uchronić taśmę od zniszczeń podczas przewozu warto nałożyć ją na odpowiednie do tego kółko. Do wszystkich taśm dodany jest zestaw jedenastu szpilek pomiarowych oraz dwóch kółek.

Poza tymi taśmami korzysta się też z ruletek płóciennych oraz stalowych, które mierzą kolejno 10,15,25,50m. Są one wycechowane co jeden centymetr, a oznacza się decymetry i metry. Na początkowym decymetrze, startując od ruletki zerowej, umieszczony bywa podział milimetrowy. (uprawnienia budowlane 2021)

Pomiar

Pomiar odległości, które mierzą aż kilkadziesiąt metrów i ponad robi się za pomocą wspomnianej taśmy z zestawem jedenastu szpilek. Wykonuje go dwóch pracowników budowy, po wyłożeniu taśmy jeden pracownik chwyta uchwyt startowy i umieszcza zero podziałki na tej taśmie umiejscowionej w startowe miejsce A wyliczonej odległości. Kolejny pracownik, który idzie na przedzie, chwyta zestaw dziesięciu szpilek i mając w ręce finalny uchwyt rozkłada taśmę w linii AB, naprężając ją mocno, a potem umieszcza w grunt poprzez wyżłobienie na końcówce taśmy kolejną z zestawy szpilek. (uprawnienia budowlane program) Taką metodą zdefiniowano początkowe odłożenie taśmy. Kolejno pracownik, który jest na przodzie delikatnie usuwa taśmę i wspólnie idą w przód, aż osoba idąca jako druga znajdzie się przy szpilce drugiej.

Tyczenie

Tyczenie metodą tak zwaną „na siebie” pokazuje lepsze rezultaty, bo tyczki poprzednio umiejscowione nie przykrywają kolejnych. Jeśli tyczymy na płaskim gruncie to tyczki umieszcza się co sto metrów na osi linii, a jak mamy do czynienia z górkami i nierównym terenem to co 20-50 metrów. Jak potrzeba wytyczyć linię między miejscami A i B, które znajdują się po obu stronach podwyższenia, to będzie trzeba zaangażować w to dwie osoby. (akty prawne uprawnienia budowlane)

Pierwsza z nich umieszcza tyczkę w miejscu Dlt w taki sposób, by swobodnie miał na widoku miejsce A, a kolejny pracownik, słuchając co mówi ten pierwszy, umieszcza tyczkę na linii Dta w miejscu Clt, by widać było ją w miejscu B. Kolejno, ten pierwszy pracownik, tym razem to on słucha zaleceń drugiego, przenosi na linię CtB i umieszcza tyczkę w miejscu D2 i robią to aż, gdy jak będziemy w miejscu C będziemy widzieć nachodzenie na siebie tyczki D i B, a z D – nachodzenie C i A.

Podczas tyczenia prostej biegnącej poprzez wgłębienie gruntu, przykładowo jar, najpierw umieszczamy tyczki w osi linii na krawędziach jaru, a kolejno na stokach i dnie. (segregator egzamin ustny uprawnienia)

Porównanie taśm i ruletek

Zanim zaczniemy mierzyć odległość linii za pomocą ruletki albo taśmy warto przybliżyć sobie ich faktyczną długość. Komparacja to właśnie zestawienie ze sobą ruletki czy taśmy z użyciem przymiaru wzorcowego. Wykonuje się ją na odpowiednim sprzęcie – komparatorem. Po zrobieniu tego zabiegu, wszystkie ruletki i taśmy dostają przypisaną metrykę, w jakiej widnieje ich temperatura komparacji i ich poprawka. Tworząc ten pomiar długości ruletką lub taśmą warto wziąć pod uwagę poprawki komparacyjne. (program egzaminu na uprawnienia)

Odległości, które mierzą kilkanaście metrów oblicza się za pomocą ruletki stalowej bądź płóciennej. Obliczając kawałek warto zwrócić uwagę, żeby odpowiednio określić końcówkę przymiaru i wodzić go po linii prostej. Nie dokładne określenie miejsc przekładania przymiaru będzie w rezultacie dawać błędy pomiarowe. Jeśli akurat mamy do czynienia z obliczaniem osi poziomej konstrukcji, warto przymiar odkładać po linii poziomej, a jak chodzi nam o pomiar wysokości to po pionowej.