Dachy żelbetowe płaskie charakteryzują się inną konstrukcją niż dachy żelbetowe spadziste i strome (program na uprawnienia budowlane). Elementy składowe konstrukcji i jej praca statyczna jest taka sama jak stropów, natomiast spełniają one funkcję dachu. Z tego też powodu nazywa się je stropodachami.
Konstrukcja nośna stropodachu może być identyczna jak stropu, czyli z prefabrykatów drobno-, średnio-, lub wielkowymiarowych. Jedyną różnicą jest to, że powinien być spadek, który pozwoli na odprowadzenie wody opadowej.
Stropodachy
Płyty dachowe są obliczone na przenoszenie mniejszych obciążeń niż płyty stropowe. Spowodowane to jest tym, że obciążenia, które przenosi konstrukcja dachowa od śniegu i wiatru są mniejsze niż obciążenia użytkowe stropów. Pod ocieplenie należy ułożyć dwie warstwy papy (luźno ułożonej). Należy wszystko skleić lepikiem na zakładach. Jest to tzw. paroizolacja. Jej zadaniem jest:
– zabezpieczenie przed przenikaniem pary wodnej przez strop,
– skraplanie pary wodnej w warstwie ocieplającej.
Stropodach ocieplony i nieocieplony
Nie ma wielkiej różnicy w montażu konstrukcji stropodachu ocieplonego i nieocieplonego. Jedyną różnicą jest to, że w stropodachach ocieplonych warstwa ocieplająca ułożona jest na konstrukcji.
Stropodachy, które powstają z płyt gładkich i korytkowych wykonuje się wtedy, kiedy rozstaw podpór nie przekracza 3 m. Płyty te są w sposób swobodny podparte na belkach. Zaprawę cementową układa się na płytach i w spoinach (wydrukowane akty prawne na egzamin na uprawnienia budowlane). Powierzchnię zaprawy cementowej należy wygładzić, a w momencie, gdy wyschnie i zostanie zagruntowana należy przykleić pokrycie papowe. W przypadku stropodachu ocieplonego wentylowanego pokrycie papowe układa się także na płytach korytkowych.
Płyty opierają się na ażurowych murach, które mają 12 cm grubości. Ustawione są one na stropie najwyższej kondygnacji. Strop jest ocieplony oraz intensywnie wentylowany. Ociepleniem jest warstwa materiału nienasiąkliwego (np. wełna mineralna pianizol). Z tego powodu nie stosuje się warstw paroizolacji.
W sytuacji, kiedy budynek ma szerokość traktu do ok. 6 m, a strop nad najwyższą kondygnacją jest poziomy, to można go wykonać w formie stropodachu wentylowanego lub niewentylowanego. Strop może być i prefabrykowany, i monolityczny.
W przypadku stropodachów niewentylowanych należy najpierw wykonać warstwę paroizolacji. Kolejnym krokiem jest ułożenie warstwy ocieplającej, która będzie miała spadek dla odpływu wody opadowej. Na tej warstwie wykonuje się gładź cementową oraz pokrycie papowe. Pokrycie papowe na dachu tego typu należy przykleić do gładzi cementowej, która jest na panwiach. Panwie opierają się na murach poddasza (jak wygląda egzamin na uprawnienia budowlane). Można zastosować stropodach ocieplony w momencie, kiedy można wykonać strop nad najwyższą kondygnacją ze spadkiem zapewniającym spływ wody opadowej.
Dźwigary
Dźwigary z betonu sprężonego stosuje się głównie w budynkach, w których odległość między podporami dźwigarów nośnych, na których oparte są płyty stropowe lub dachowe, wynosi ponad 9,0 m. Typowe dźwigary strunobetonowe mają rozpiętości od 9 do 15 w osiach podpór.
Rozpiętość dźwigarów kablobetonowych waha się od 15 do 30 m. Specjalne dźwigary mogą osiągnąć rozpiętość do 42 cm. Dźwigary z betonu sprężonego splotami, które znajdują zastosowanie w budynkach halowych, mogą osiągać 18 m rozpiętości w osiach podpór.
Dźwigi są potrzebne do tego, żeby zamontować stropodach na dźwigarach. Pomiędzy płytami powstają bruzdy na dźwigarach. Pręty zbrojenia wystają z płyt dachowych oraz z wiązarów. W momencie, kiedy płyty będą zamontowane, to powinno się ułożyć podłużne zbrojenie pomiędzy pręty (które wystają z dźwigara), a bruzdy należy zalać betonem. Kiedy beton w węzłach łączących prefabrykaty stwardnieje, to należy zacząć układać ocieplenie na płytach dachowych (egzamin na uprawnienia budowlane).
