Stosowanie dodatkowych nakładek

Zbrojeniowe pręty, które są odsłonięte w końcowych górnych częściach belek nie kolidują z transportem, ponieważ nie wystają poza czoło belki. Podczas wykonania złącz zastosowanie znajdują dodatkowe pręty – nakładki. Mają one taką samą średnicę jak zbrojeniowe pręty rozciąganej strefy (nauka do uprawnień budowlanych).

Montaż dodatkowych prętów

Montując dodatkowe pręty prostuje się strzemiona i układa nakładkowe pręty, wiążąc je cienkim wiązałkowym drutem z odsłoniętymi prętami na zbrojeniu belek. W dalszym etapie z powrotem zagina się strzemiona. W takim złączu umieszcza się strzemiona, które mają średnicę minimum 0,8 mm., co 10 cm. Na końcu miejsce połączenia i szczelinę między belkami zabetonowuje się w ich dolnej części. Aby umożliwić ułożenie betonu w miejscu, gdzie belki stykają się należy pozostawić odstęp pomiędzy nimi na minimum 5 cm. Jeżeli odstęp wynosi mniej, zamiast betonu należy zastosować cementową zaprawę. W ten sposób uzyska się wytrzymałość równą wytrzymałości betonu przy łączonych belkach (program uprawnienia budowlane).

Wytrzymałość betonu w żelbetowych złączach

Wytrzymałość betonu w żelbetowych złączach nie może być mniejsza niż wytrzymałość w belkach betonu (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów). Żelbetowe złącza umożliwiają łączenia belek w ciągły ustrój. Aby ograniczyć długość żelbetowego złącza ze zbrojeniem zastosowanym na zakład nie stosuje się prętów w złączu o średnicy większej od 25 mm. W belkach, które mają dużą rozpiętość i duże obciążenia, średnice prętów muszą być zdecydowanie większe. Należy tu także zastosować inne rodzaje żelbetowych złączy albo stalowe złącza. Żelbetowe złącza z łączonymi prętami poprzez spawanie zaliczają się do najbardziej nowoczesnych sposobów połączeń stalowych prętów w żelbetowych konstrukcjach.

Zalety spawanych złączy

Głównymi zaletami spawanych złączy jest mała długość samego złącza, w porównaniu z normalnym złączem oraz brak strzemion (pytania na egzamin ustny do uprawnień). Czynności wykonywane przy spawanym złączu są analogiczne do czynności do złączy na zakład. Obydwie belki łączone układa się na słupie na wyrównującej zaprawie. Prowizorycznie wiąże się ze sobą odpowiednie względem siebie zbrojeniowe pręty, spawa się je na całej długości zakładu i oczyszcza w wycięciach powierzchnię betonu. W dalszym etapie betonuje się je betonem, którego wytrzymałość jest nie niższa niż wytrzymałość betonu zastosowanego do łączenia belek. Wadą górnej spoiny, która łączy pręty na zakład jest brak osiowego przenoszenia sił. Połączone pręty dochodzą w tym przypadku do czoła. Obydwa pręty łączy nakładka, która ma postać odcinka blachy albo kątownika.