Stopy fundamentowe

Stopy fundamentowe

Stopy fundamentowe znajdują zastosowanie pod pojedyncze słupy:

– drewniane,

– murowane z kamieni lub cegieł,

– betonowe,

– żelbetowe,

– stalowe (materiały do egzaminu na uprawnienia architektoniczne).

Czasami bywa tak, że na jednym fundamencie może opierać się od dwóch do większej ilości słupów. Wówczas mówi się o stopie podwójnej (2 słupy) i stopie grupowej (więcej słupów). Materiał, z którego wykonuje się stopy zależy przede wszystkim od:

– sił przekazywanych przez słupy,

– nośności gruntu.

Stopy wykonuje się z:

a) cegieł:

– pod słupy, które przenoszą niewielkie siły,

– o podstawie kwadratowej lub prostokątnej,

– powstają z odsadzkami,

b) kamieni:

– pod słupy, które przenoszą niewielkie siły,

– o podstawie kwadratowej lub prostokątnej,

– powstają z odsadzkami,

c) betonu:

– pod słupy, które przenoszą niewielkie siły,

– stosowane częściej niż stopy ceglane czy kamienne,

– charakteryzują się dużą odpornością na działanie wód gruntowych,

– przenoszą większe obciążenia,

– łatwo się osadza kotwie pod słupy drewniane czy stalowe,

– w kształcie prostopadłościanu, gdy dotyczy to słupów, które przenoszą niewielkie obciążenia,

– w kształcie ostrosłupa lub z odsadzkami w sytuacji, kiedy są większe obciążenia,

d) żelbetu:

– pod słupy, które są silnie obciążone,

– pod słupy stalowe i żelbetowe,

– wykonuje się z tego materiału stopy mimośrodowo obciążone, w momencie kiedy jest mała nośność gruntu i pod słupy prefabrykowane,

– mają kształt ostrosłupa w momencie, kiedy są szersze niż 2 m,

– przekrój schodkowy lub prostokątny dotyczy stóp o mniejszej szerokości (uprawnienia architektoniczne).

Stopy murowane oraz betonowe mogą być także wykorzystywane w przypadku dużych obciążeń. Może to mieć miejsce wyłącznie wtedy, kiedy jest odpowiednia nośność gruntu.

Stopy szklankowe lub kielichowe to stopy, które wykorzystuje się pod słupy prefabrykowane i robi się w nich otwory, które nazywa się szklankami i kielichami.

Płyty fundamentowe

Płyty fundamentowe znajdują zastosowanie, kiedy na skutek obliczeń wielokondygnacyjnych budynków przemysłowych lub budynków wysokich o niewielkim rzucie poziomym okazuje się, że stopy fundamentowe lub szerokości ław rusztu mogą mieć takie wymiary, że pomiędzy nimi nie będzie wolnej przestrzeni. Takie rozwiązanie pozwala na równomierne rozłożenie ciężarów z słupów na dużą powierzchnię. Płyty znajdują zastosowanie w przypadku wysokich budowli takich jak:

– wieże telewizyjne,

– kominy fabryczne,

– wieżowce,

– silosy (materiały do egzaminu na uprawnienia budowlane).

Rodzaj płyty zależy przede wszystkim od:

– warunków gruntowo-wodnych,

– rodzaju budynku.

Istnieją płyty fundamentowe:

a) gładkie:

– o grubości 60-120 cm,

– o rozstawie: 3, 4,5 i 6 m,

– stosuje się pod budynki, które opierają się na słupach,

b) żebrowe:

– stosuje się w przypadku większego rozstawu słupów,

– pracują one jako odwrócony strop płytowo-żebrowy,

– żebra daje się pod płytę w przypadku gruntów spoistych nienawodnionych,

– żebra umieszcza się nad płytą w przypadku gruntów nawodnionych i w innych przypadkach,

– wysokość żeber: 1-1,5 m, a nawet 3-4 m,

c) grzybkowe:

– w sytuacji, gdy warunki to umożliwiają,

– przy rozstawie słupów do 5 m,

– zamiast gładkiej płyty,

– w kształcie odwróconego stropu grzybkowego.

Pod fundamentami płytowymi należy ułożyć warstwę chudego betonu. Powinien on mieć grubość od 5 do 10 cm.

W przypadku fundamentów, które będą wykorzystane pod budynki wysokie (a w szczególności pod budynki prefabrykowane) należy zastosować skrzynie, które są wykonane z żelbetu. Na budowę takiej skrzyni składają się:

– płyta denna, która jest z żelbetu,

– ściany piwnic (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów).