Stalowe łączniki w konstrukcji drewnianej

Rozwijająca się branżowa literatura oraz normy sprawiły, że pojęcie łącznik poszerzono o stalowe okucia trójwymiarowe, które produkuje się jako prefabrykowane rodzaje elementów. Mechaniczne trójwymiarowe łączniki przeznaczone do drewnianych konstrukcji opracowano w oparciu o wytyczne zawarte w ETAG015. Są to perforowane i profilowane systemowe blachy, których grubość wynosi około 2 mm. Stosując do nich śruby, gwoździe albo wkręty scala się je z drewnianymi elementami. Tego rodzaju wytyczne obejmują gotowe rodzaje okuć, poprzez które scala się elementy o typie drewno – drewno. Na ten moment grupę wieszaków poszerzono o zakres rozwiązań, który pozwala łączyć drewno z żelbetowymi oraz stalowymi elementami. Okucia te częściowo wytwarza się opierając się o indywidualny rodzaj węzłowych blach, których grubość kształtuje się na poziomie sięgającym nawet kilkadziesiąt milimetrów. (uprawnienia budowlane segregator)

Wykorzystanie blach

Blachy pozwalają zmniejszyć gabaryt w połączeniu, bądź też zakryć łączący element, jakim to jest blacha. W ten sposób tworzy się także skuteczne przeciwpożarowe zabezpieczenie. Blacha daje możliwość kształtowania swobodnego połączenia, które opierają się o oczekiwane mechaniczne i estetyczne rezultaty. Łącznikami są tu zwykle sworznie, śruby, wkręty, a czasami także profilowane gwoździe. Stosując indywidualne stalowe blachy uwzględnia się wszystkie siły, jakie działają na węzły, a także siłę, jaka wynika z konstrukcyjnego układu. Sprawdza się tu również modele zniszczeń, jakie są najbardziej prawdopodobne. Przy indywidualnych blachach stalowych stosuje się przede wszystkim przetworzony rodzaj drewna. To pozwala uniknąć pojawienia się niekontrolowanych wzdłużnych pęknięć w łącznikach. (uprawnienia budowlane 2022)

Przekroczenie naprężeń na docisk

Kiedy zajdzie sytuacja, gdzie przekroczy się naprężenia na docisk, w związku z tym należy zastosować odpowiednie projektowe możliwości. Po pierwsze należy wziąć pod uwagę zwiększenie dociskowej powierzchni. Takie sytuacje powinno rozważać się już na wczesnym etapie związanym z projektowaniem. Czasami jednak jest to nie możliwe w związku z aspektami ekonomicznymi. Kolejną możliwością jest użycie przekładki z liściastego drewna albo wklejenie stalowych kształtowników. Innym rozwiązaniem jest przeprowadzenie redystrybucji podporowej siły wzdłuż wysokości. (uprawnienia budowlane kontakt)

Wzmocnienie konstrukcji

Patrząc na zastosowanie wkrętów można zauważyć ich użycie w związku z nadaniem wzmocnienia w charakterystycznych miejscach występujących w drewnianych konstrukcjach. (uprawnienia budowlane program) Drewno to materiał anizotropowy. W poprzecznym kierunku swoich włókien cechuje się małą wytrzymałością na rozciąganie i ściskanie. W związku z tym chcąc kształtować podporową strefę zwraca się szczególną uwagę na cechy, jakie są z tym związane. Pojawiają się niekiedy problemy, na jakich należy się skupić, aby ich uniknąć. Pierwszym z nich jest mała powierzchnia oparcia. W konsekwencji może to prowadzić do przekroczenia poziomu naprężenia związanego z dociskiem w poprzecznym kierunku włókien. Kolejnym z problemów jest przekroczenie w wyniku podcięć w podporowej strefie naprężeń na rozciąganie w poprzek włókien. Nie bez znaczenia jest także wpływ związany ze zmiennymi warunkami, w jakich pracuje drewno w okolicach zewnętrznych podpór. (program egzaminu na uprawnienia)

Podziel się: