Ściany o ramowej konstrukcji

Osłonowe ściany mogą być wykonywane z zamocowaniem ich na słupkach albo tylko przy pomocy przytwierdzonych rygli do konstrukcji całego budynku. Szkielet może być wykonany ze stali, a przykrywające profile, oraz inne części które widać mogą być aluminiowe (uprawnienia budowlane).

Z czego wykonuje się szkielety budynku?

Szkielet budynku można wykonać wyłącznie z aluminiowych profili (testy uprawnienia budowlane). Są one tłoczone, a ich grubość wynosi do 4 mm. Wykonując stalowy szkielet najlepiej zrobić to z blachowych profilów cienkościennych o grubości maksymalnie 5 mm. Są one gięte na zimno i mogą mieć otwarty lub zamknięty przekrój. Chcąc zadbać o ochronę przeciwkorozyjną należy zamknięte pręty uszczelnić, aby nie dopuścić do wymiany w nich powietrza i wilgoci.

Ściany o konstrukcji ramowej oraz płytowej

Ściany o płytowej konstrukcji wykonuje się zazwyczaj na wysokość danej kondygnacji (program egzamin uprawnienia 2021). Jej szerokość wynosi 0,9-r-1,50 m. Warstwowe ściany produkuje się za pomocą metod prasowania. Charakteryzują się one szybkim montażem. Ściany o ramowej konstrukcji wykonuje się z elementów drobnych, które wmontowane są w nośne ramy w warsztacie. Na placu budowy montuje się je podobnie jak płytowe ściany. Ramy wykonane są z prasowanych profilów. Ekranową część ramy można założyć na placu budowy do ram. Taki sposób montażu jest bardziej prymitywny.

Zewnętrzne okładziny przy tych ścianach wykonuje się z aluminiowej blachy, szkła emaliowanego lub kolorowego, azbestowo – cementowych płyt a także z innych materiałów. Wewnętrzne okładziny wykonuje się z aluminiowej blachy, płyt z suchego tynku, pilśniowych, azbestowo – cementowych i innych. Na termiczną izolację zastosowanie znajduje styropian, wełna mineralna na syntetycznym spoiwie, szkło piankowe itd. W osłonowych ścianach, które mają drewniany szkielet, przykrywa się go obustronnie za pomocą okładzin. Powinien być on także zaimpregnowany za pomocą środków przeciwogniowych oraz przeciwgnilnych.

Dylatacja szkieletu

Szkielet należy zdylatować w poziomym, jak i w pionowym kierunku. W stalowym szkielecie dylatacje stosuje się co 2 albo 3 kondygnacje. W aluminiowym dylatacja jest co 1 lub 2 kondygnacje. Dylatując poszczególne elementy stosuje się przesuwne albo teleskopowe połączenia. Słupek z konstrukcją budynku łączy się na każdej z kondygnacji. Musi on przesuwać się w trzech kierunkach, aby nastąpiła rektyfikacja ustawienia się słupka we właściwym jego miejscu. Słupek pomiędzy termicznymi dylatacjami ma tylko jedno sztywne połączenie a resztę stanowią połączenia przesuwne (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów).