Proces twardnienia betonu można przyśpieszyć różnymi metodami. Zalicza się do nich między innymi nagrzewanie parą wodną niskoprężną. Proces ten można nazywać również naparzaniem. Znalazło ono zastosowanie głównie w betonach lekkich kruszywowych. Innymi procesami przyspieszającymi proces twardnienia jest autoklawizacja, czyli naparzanie parą wysokoprężną, gorącą wodą, ciepłym powietrzem lub naświetlaniem promieniami podczerwonymi. Obecnie czynione są próby wykorzystania do przyśpieszania procesu twardnienia promieni podczerwonych. Pozostałe wymienione sposoby jak dotąd nie wyszły poza próby stosowania.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Działanie nasyconej pary wodnej

Głównym procesem przyśpieszającym twardnienie betonu jest wykorzystywanie działania nasyconej pary o ciśnieniu atmosferycznym. Dzięki wykorzystaniu podwyższonej temperatury oraz dużej wilgotności środowiska przebieg procesu hydratacji cementu jest znacznie przyśpieszony. W zasadzie nie zauważa się tu różnicy pomiędzy nim, a procesem hydratacji w warunkach normalnych.[segregator uprawnienia budowlane] Według Mironowa i Malininy podwyższona temperatura powoduje powstawanie kryształów o większych wymiarach. Wymiary te mają znaczenie w kwestii zmiany wytrzymałości szkieletu przestrzennego. Mają również wpływ na charakter wzajemnego powiązania kryształów. Ma to wpływ na wytrzymałość stwardniałego zaczynu cementowego. Można zaobserwować podczas tego procesu również powstawanie na styku zaczynu cementowego zeszkliwionych części kruszywa tworów. Identyfikowane były one z prostymi krzemianami. Proces naparzania betonów z kruszyw lekkich nie różni się w zasadzie od tego procesu w betonach zwykłych. Ich znaczna porowatość kruszywa wpływa jednak na jego specyfikację.[akty uprawnienia budowlane]

Cykl cieplny naparzania

Jeden cykl naparzania może być podzielony na cztery podstawowe fazy. Są nimi faza wstępna dojrzewania betonu, podnoszenia temperatury, właściwe naparzanie oraz studzenie betonu. Pierwsza faza ma znaczący wpływ na wytrzymałość betonu po naparzaniu oraz po 28 dniach twardnienia. Bardzo ważnym aspektem jest czas, który nie powinien być krótszy niż 6-7 godzin. Często można spotkać się jednak z fazą trwającą 3-4 godziny. Skrócenie tego czasu powoduje obniżenie się wytrzymałości betonu po 28 dniach twardnienia.[uprawnienia budowlane testy] Drugą fazą jest podnoszenie temperatury.  Jej czas trwania zasadniczo nie ma negatywnego wpływu na efekty wytrzymałościowe. Ogólnie zalecane jest, aby szybkość przyrostu temperatury nie była większa niż 30°C na godzinę. Według badań Talbierskiego przyrost temperatury dla betonów lekkich jest wolniejszy niż w zwykłych betonach. Jest to uzasadniane ich mniejszą przewodnością cieplną. Faza trzecia jest nazywana naparzaniem właściwym. Ostatnią z faz jest studzenie betonu. W tym etapie dochodzi do dalszego przyrostu wytrzymałości. Zalecane jest, żeby czas ten był jak najdłuższy w granicach do 10 godzin. Po zakończonym procesie naparzania beton powinien być trzymany przez okres około 7 dni w stanie pełnego nawilżenia.[uprawnienia budowlane]

Proces naparzania

Proces naparzania jest dość długi. Cały cykl trwa aż 24 godziny. Taki cykl można określać jako klasyczny, który umożliwia otrzymanie optymalnych wyników wytrzymałościowych. Dużo autorów szukało bardziej ekonomicznych cykli naparzania. W tym celu badali zmienność poszczególnych parametrów odnosząc się do betonów lekkich. Wyciągane przez nich wnioski nie zawsze były ze sobą zgodne. Przyczyną tego mogą być duże rozpiętości w różnej jakości cementów, kruszyw, marek oraz składu betonów.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]