Przewody sieci podziemnej powinno się układać tam, gdzie nie ma jezdni, czyli wyłącznie w pasach zieleni i pod chodnikami (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia architektoniczne). Koszty budowy zakładu powstają w momencie, kiedy trzeba poszerzyć daną ulicę. Jednak poszerzanie ulicy jest bardziej ekonomiczne, biorąc pod uwagę koszty, które powstałyby na skutek zrywania jezdni czy utrudnienia w transporcie. Utrudnienia w transporcie miałyby miejsce i podczas pierwszego podłączania przewodów, a także przy późniejszych remontach konserwacyjnych. W przypadku zakładów, w których jezdnia jest szeroka na 3,5 lub 6 m, to zerwanie powierzchni doprowadziłoby do zakłóceń w transporcie fabrycznym. W sytuacji, kiedy nie można poszerzyć ulicy, pod drogą należy poukładać takie przewody, które nie potrzebują być za często remontowane. Dotyczy to m.in. przewodów kanalizacji deszczowej oraz sanitarnej.
Przewody sieci podziemnej
Układając sieć podziemną w pasach zieleni powinno się pamiętać o tym, żeby nie umiejscawiać jej pod krzewami i przede wszystkim pod drzewami. Pozwoli to na niezniszczenie drzew w momencie, kiedy niezbędne będzie odkopywanie przewodów. Brzeg wykopu powinien się znajdować w odległości 1 m od osi drzewa. Pozwoli to na ochronę korzeni. Biorąc pod uwagę szerokość wykopu (czyli 1-1,5 m), to osiowa odległość od drzewa do przewodu jest równa 1,5-2,25 m (średnio: 2 m). Zatem jeżeli będą drzewa w paśmie zieleni, to pasy, które są niezbędne do ułożenia przewodów, będą miały szerokość od 3 do 4 m.
Biorąc pod uwagę te wszystkie warunki układania sieci, okazuje się, że żeby móc ułożyć podstawowe przewody (czyli bez przewodów dla sprężonego powietrza, ropy, szlamu), to potrzebne jest pas, który ma szerokość ok. 15 m (uprawnienia budowlane). Jeżeli doda się jeszcze jezdnię o szerokości 6 m i minimum jeden pas drzew (4 m szerokości), to szerokość ulicy w liniach zabudowy wyniesie ok. 25 m. W związku z tym szerokość danych elementów powinna wynosić:
– magistrala fabryczna: 25-30 m, dla dużych zakładów: 50 m,
– boczne ulice: 18-24 m.
Układanie sieci przewodów
Układanie sieci przewodów podziemnych musi mieć charakter zorganizowany. Polega to na tym, że przewody są układane w linii prostej, równolegle do siebie oraz do osi ulicy. Należy pamiętać też o tym, że podłączenia należy wykonać prostopadle do biegu trasy. Kolejną opcją jest podłączenie w kierunku, który jest zbliżony do prostopadłego. Jest to opłacalne z tego względu, że:
– układ sieci jest bardziej przejrzysty,
– jest prostszy w wykonaniu,
– można go konserwować w łatwy sposób.
Należy wprowadzić jednolite dla całego zakładu strefowanie głębokości założenia poszczególnych przewodów, żeby sieć podziemna była uporządkowana. Dzięki takiemu rozwiązaniu nie dochodzi do przecinania się odgałęzień z innymi przewodami. Dodatkowo upraszcza się rozwiązanie układu sieci na skrzyżowaniu ulic (program na uprawnienia budowlane).
– najpłycej: przewody, które nie ulegają zamarzaniu – kable elektryczne i telefoniczne,
– poniżej linii zamarzania: przewody centralnego ogrzewania (jak będzie dobra izolacja – mogą się znajdować powyżej linii zamarzania),
– głębiej: gaz i woda,
– najgłębiej: przewody kanalizacyjne, które układa się ze spadkiem.
Należy bezwzględnie pamiętać o tym, że przewody sieci podziemnej układa się w pasach zieleni i pod chodnikami, nie pod jezdnią. Inaczej trzeba będzie poszerzać jezdnię, a co za tym idzie – nastąpi wzrost kosztów budowy. Koszty budowy zakładu powstają w momencie, kiedy trzeba poszerzyć daną ulicę. Jednak poszerzanie ulicy jest bardziej ekonomiczne, biorąc pod uwagę koszty, które powstałyby na skutek zrywania jezdni czy utrudnienia w transporcie. Utrudnienia w transporcie miałyby miejsce i podczas pierwszego podłączania przewodów, a także przy późniejszych remontach konserwacyjnych. W przypadku zakładów, w których jezdnia jest szeroka na 3,5 lub 6 m, to zerwanie powierzchni doprowadziłoby do zakłóceń w transporcie fabrycznym (program egzamin uprawnienia 2021).
