Problemy przy konserwacji ceglanych elewacji

Problem 1. Brak próby przed zastosowaniem preparatu do dezynfekcji może spowodować przebarwienia cegły.

W celu dezynfekcji zaleca się stosować preparat Biotin. Jest to koncentrat do rozcieńczenia w stężeniu 3-5%. Przed wykonaniem dezynfekcji właściwej należy wykonać próbę, gdyż preparat może reagować powodując zabarwienie.

Problem 2. Zasolenia występujące na murze należy zlikwidować, aby uniknąć ich pojawienia się w przyszłości.

W miejscach zasolonych należy wykonać okłady odsalające z glinki bentonitowej. Proces odsalania należy obserwować i czynność powtarzać do momentu całkowitego usunięcia soli. Są one często spowodowane nieprawidłowym wykonaniem obróbek i przeciekami.

Problem 3. Nieprawidłowe użycie mikropiaskarki może spowodować zniszczenie lica cegły.

Prace podczas czyszczenia elewacji mikropiaskarką powinna wykonywać przeszkolona osoba. Nieprawidłowe użycie sprzętu może spowodować zniszczenia lica cegieł.

Problem 4 Nieprawidłowe dobranie zaprawy do cegieł może wyglądać nieestetyczni i sztucznie, a jej zła aplikacja może powodować osłabienie przyczepności do cegły.

Uzupełnienie drobnych ubytków cegły należy wykonać za pomocą zaprawy Funcosil Restauriermörtel. Zaprawę należy tak dobrać, by nie różniła się kolorystycznie od cegły oryginalnej. Wiązanie materiału z cegłą należy kontrolować, zwłaszcza jeśli prace prowadzone są ciepłą porą roku. Zaprawę należy zabezpieczać przed nadmiernym wysychaniem zwilżając ją przez co najmniej 4 pierwsze dni.

Problem 5. Zjawisko wzmocnienia poprzedzające uzupełnienie ubytków zaprawą może spowodować wystąpienie sperlenia.

Jeśli zaprawa zostanie naniesiona po wzmacnianiu preparatem Funcosil Steinfestiger OH, może dojść do szkodliwego zjawiska sperlenia. Oznaczać to będzie, że proces wytrącenia żelu jeszcze się nie zakończył. Należy wówczas powierzchnię zwilżyć alkoholem lub 5%-wym roztworem amoniaku.

Problem 6. Nieprawidłowe użycie preparatu do wzmocnienia może spowodować wystąpienie przebarwień a nawet zniszczenie struktury cegły.

Proponujemy aby wzmocnienia wykonać preparatem firmy Remmsers Funcosil KSE 300 E lub Funcosil Steinfestiger OH. Preparat ten po aplikacji reaguje z wodą znajdującą się w porach materiału wytracając w ten sposób żel stanowiący spoiwo. Szybkość reakcji jest uzależniona od warunków atmosferycznych (średnio ok. 3 tygodni).  Przed wykonaniem wzmocnienia zaleca się wykonanie próby działania preparatu.  Podłoże do aplikacji musi być chłonne, a zatem pozbawione zabrudzeń, glonów, porostów. Ponadto powierzchnia musi być sucha i nie nagrzana. Preparat nanosi się przy temp. 10-20°C. W razie potrzeby po 2-3tygodniach można zabieg powtórzyć.  Należy wziąć pod uwagę możliwość zmiany koloru spowodowaną nasączeniem cegły. W celu uniknięcia zmiany koloru, po osiągnięciu nasycenia preparatem przemyć powierzchnię rozpuszczalnikiem. Wszystkie elementy które nie powinny stykać się z impregnatem należy osłonić (okna, rośliny). Podczas aplikacji preparatu należy założyć odpowiednie rękawiczki oraz okulary ochronne. Rozpoczęte opakowanie należy zamykać po pobraniu materiału, ponieważ preparat silnie reaguje z wilgocią. Kolejne czynności związane z konserwacją muru można wykonywać dopiero po wytrąceniu żelu, aby uniknąć niespodziewanych reakcji preparatów. Po zakończeniu wytrącenia żelu cegły można scalać kolorystycznie farbą silikonowych oraz uzupełniać zaprawą.

Problem 7. Oczyszczenie elewacji z czarnych nawarstwień należy wykonać w taki sposób, aby nie uszkodzić cegły.

Miejsca czarnych nawarstwień, spowodowanych osadzaniem produktów korozji elementów żelaznych, należy oczyścić. Proponuje się aby w miejscach tych zastosować pasty na bazie fluorków amonu lub słaby roztwór HF. W związku z tym że substancje są żrące, należy bezwzględnie przestrzegać zasad BHP i stosować środki ochrony indywidualnej.

Problem 8. Hydrofobizacja cegieł w miejscach zasolonych może spowodować rozwarstwienie cegieł.

Hydrofobizację wykonać przy użyciu preparatu Funcosil SNL firmy Remmers (lub równoważnego). Dużą rolę przy prawidłowej aplikacji preparatu odgrywa podłoże. Musi być ono oczyszczone, suche i pozbawione soli. Funcosil jest preparatem drażniącym drogi oddechowe, dlatego podczas hydrofobizacja należy wyposażyć pracownika w odpowiednie środki ochrony indywidualnej.

Problem 9. Zawilgocenia muru mogą powodować korozję cegieł.

Korozja cegieł lub zaprawy jest uszkodzeniem które widoczne jest w dużej części elewacji frontowej oraz na wieżyczkach. Sprzyja jej zawilgocenie muru, dlatego przed rozpoczęciem wymiany skorodowanych elementów należy pozbyć się przyczyny zawilgocenia przez naprawę lub wykonanie izolacji przeciwwilgociowych, naprawę obróbek blacharskich (w tym rur spustowych i rynien), naprawę tynków i uszczelnienie instalacji wewnętrznych wodno-kanalizacyjnych.

Problem 10. Wtórne przemurowania nadają nieestetyczny wygląd elewacji.

Na elewacjach widoczne są nieestetycznie wykonane przemurowania i naprawy które odbiegają od wyglądu historycznej elewacji. Należy zastosować zabiegi, które zbliżą wygląd tych części elewacji do historycznego charakteru budynku (w tym przemurowania, uzupełniania cegieł, scalenia kolorystyczne itd.).

Problem 11. Stosowanie nieodpowiedniej zaprawy przy przemurowaniach powoduje powstawanie wykwitów i wysoleń.

Tradycyjne zaprawy wapienne są słabe i nietrwałe, a to ze względu na sposób wiązania pod wpływem CO₂. Jest to powodem powierzchniowego twardnienia zaprawy, która w głąb muru  natomiast jest mniej związana ze względu na ograniczony dostęp CO₂. Podczas murowania zaprawa powinna mieć właściwości jak najbardziej zbliżone do cegły, a przy tym powinna być trwała i odporna na czynniki atmosferyczne. Próba zwiększenia odporności poprzez dodanie cementu powoduje  zmiany i różnice w porowatości, twardości i paroprzepuszczalności murów oraz automatyczne zasolenie muru. Powinno się więc stosować zaprawy z dodatkiem naturalnego trasu, który diametralnie poprawi ich parametry. Tras wiążąc wolne wapno w zaprawach uszczelnia je, zapobiega powstawaniu wykwitów i wysoleniom w murach. Zaprawy takie to również większa porowatość, elastyczność, urabialność i paroprzepuszczalność.

Problem 12. Scalenie kolorystyczne cegieł

Przed scaleniem kolorystycznym cegieł należy dopilnować aby powierzchnia była czysta, pozbawiona kurzu, pyłów i innych zanieczyszczeń. Elementy które mogą ulec zabrudzeniu (stolarka okienna, itp.) należy osłonić. Stare powłoki o słabej przyczepności należy usunąć. Elementy ściany zewnętrznej należy malować dwukrotnie w celu prawidłowego zabezpieczenia przed warunkami atmosferycznymi. Farbę Keim Restauro Lasur (lub równoważną) należy łączyć ze środkiem rozcieńczającym i gruntującym Restauro Fixativ (lub równoważnym). Warstwę podkładową należy nanosić za pomocą pędzla przy dużym rozcieńczeniu farby (1:1 do 1:20). Warstwa nawierzchniowa natomiast może być nierozcieńczona, w zależności od oczekiwanego efektu.