Wszystkie składniki są zarobione małą ilością wody do konsystencji betonu wilgotnego. Pod lastryko można zastosować podkład z:
– stropu,
– stopni lub spoczników klatki schodowej,
– warstwy betonu.
Masa lastrykowa powinna być ułożona jedną warstwą o grubości 2-2,5 cm. Należy ją podzielić szczelinami dylatacyjnymi na pola, które mają do 5 m2 powierzchni (najdłuższy bok – 3 m). Pola o większej powierzchni powinny być zbrojone drucianą siatką. Szczeliny powinno się wypełnić kitem plastycznym lub podwójnymi paskami blachy, która jest z:
– stopów aluminiowych,
– folii PCW,
– szkła.
Przez 3-5 dni należy skrapiać powierzchnię wodą. Po 10-12 dniach należy powierzchnię zeszlifować i zaszpachlować zabarwionym zaczynem cementowym. Po kolejnych 4-5 dniach powinno się ją jeszcze raz zeszlifować, zmyć wodą, a po wyschnięciu natrzeć lnianym olejem.
Cokoliki przy podłodze są z masy lastrykowej lub z płytek.
Podkład pod posadzkę asfaltową może być zrobiona z:
– stropu,
– warstwy stwardniałego i suchego betonu,
– warstwy ubitego tłucznia,
– bruku,
– podkładu z cegieł.
Posadzki są wykonane z jastrychu z asfaltu lanego lub prasowanego.
Asfalt lany może być rozgrzany do temperatury 150-180°C. Wylewa się go na podkład i rozprowadza w jednej lub dwóch warstwach (po 2 cm grubości). Należy go wyrównać specjalnymi packami. Posadzki z asfaltu lanego można stosować tam, gdzie nie ma miejsca ruch kołowy.
Posadzki, które są z asfaltu prasowanego mogą przenieść o wiele większe obciążenia i jednocześnie są mniej ścieralne.
Masa asfaltowa, która powstaje ze sproszkowanych wapieni asfaltowych, może się rozgrzać do temperatury 110-113 °C. Należy ją rozsypać warstwą o grubości 6-8 cm. Następnie ubija się ją podgrzanymi ubijakami bądź ugniata walcami. Dzięki takiemu zabiegowi grubość warstwy może ulec zmniejszeniu o 30-40%.
Posadzki asfaltowe są także układane z płytek asfaltowych. Z asfaltobetonu w budownictwie wodnym powstają okładziny zapór ziemnych, grobli i kanałów.
– tnie się ją na prostokąty – długość jednego boku jest równa osiowemu rozstawowi belek, który jest zmniejszony o 0,5 cm,
b) ażurowe z kratek stropowych:
– układa się je na belkach stalowych,
– mają wymiary zgodne z katalogiem,
c) z płytek stalowych lub żeliwnych:
– stosuje się je w zakładach obróbki metali i w magazynach, w których przetacza się beczki lub stalowe butle,
– płytki stalowe mają wytłaczane krawędzie, a płytki żeliwne – odlane krawędzie,
– mają prążkowaną górną powierzchnię.
Podkład posadzki robi się z betonu. Posadzkę układa się na gruncie. Na podkład pod posadzkę należy nanieść warstwę zaprawy cementowej. Następnym krokiem jest wciskanie płytek aż do momentu, kiedy zaprawa wypłynie ze spoin. Poziom płyt wyrównuje się podczas układania.
Posadzki z PCW
Można spotkać posadzki:
– z płytek i rulonów z PCW,
– bezspoinowe z mas szpachlowych.
Wyroby z PCW mają formę płytek bądź rulonów. Płytki z PCW są grube na 2-3 mm i mają wymiary 30×30 cm. Z kolei wykładziny rulonowe mają długość 10-20 m i szerokośc 1,3-1,5 m.
Wykładziny (winyleum) produkuje się z polichlorku winylu na osnowie z tkaniny. Arkusze wykładziny należy przykleić do podkładu klejami. Stosuje się do tego kleje:
– rozpuszczalnikowe – Butapren (najlepszy, ale jednocześnie najdroższy),
– dyspersyjne – lateksowe, Polacet,
– kazeinowe.
W trakcie klejenia należy koniecznie przestrzegać przepisów BHP. Zaleca je producent i znajdują się one na opakowaniu. Jest to istotne z tego powodu, że klej jest toksyczny i łatwopalny (pytania na egzamin ustny do uprawnień).
Podkłady pod posadzki są:
– monolityczne: jastrych cementowy lub estrichgipsowy,
