Piece ogrzewcze węglowe i piecyki gazowe

W przypadku pieców ogrzewczych węglowych dopuszcza się łączenie po trzy do jednego przewodu (program na uprawnienia budowlane). Istotne jest jednak to, żeby:

– odległość pomiędzy wlotami nie była mniejsza niż 1,5m ,

– piec miał na ostatniej kondygnacji oddzielny przewód.

Powinno się również zwrócić uwagę na to, że włączone piece powinny być po tej samej stronie budynku. Spowodowane to jest wiejącymi wiatrami, które z jednej stronu budynku wywołują parcie (nadciśnienie), a z drugiej – ssanie (podciśnienie). Jeżeli piece będą znajdować się po obu stronach ściany kominowej, może dojść do przechodzenia spalin z jednej strony budynku na drugą.

Z kolei piecyki gazowe mogą być łączone po dwa do jednego przewodu. Należy jednak zadbać o to, żeby odległość pomiędzy nimi nie była mniejsza niż wysokość jednej kondygnacji. Również w tym przypadku piecyk musi mieć osobny przewód na ostatniej kondygnacji.

Kanały dymowe i wentylacyjne

Kanały dymowe trzonów kuchennych i pieców ogrzewczych powinny być zaopatrzone w drzwiczki wyczystkowe. Służą one do usuwania sadzy i należy je umiejscowić w piwnicach. Z kolei kanały wentylacyjne, które znajdują się w murach ceglanych należy prowadzić oddzielnie. Kratka wentylacyjna powinna być początkiem wlotu przewodów i powinna się znajdować ok. 25-30 cm od stropu.

Kanały wentylacyjne zbiorcze najczęściej stosowane są w budynkach wysokich. Należy pamiętać o tym, że główny kanał wentylacyjny charakteryzuje się większym przekrojem w porównaniu do kanałów bocznych. Dzięki temu możliwe jest włączenie kilku lub kilkunastu pomieszczeń do jednego kanału (segregator z aktami prawnymi do egzaminu na uprawnienia budowlane).

Mury ceglane z przewodami dymowymi oraz wentylacyjnymi wykonuje się w taki sam sposób jak mury bez przewodów. Należy zadbać o to, żeby ścianki przewodów i pomiędzy przewodami były szczelne oraz odporne na uderzenia kuli kominiarskiej.

Układ cegieł w kominach

W sytuacji, kiedy przewody umiejscawia się w ścianie zewnętrznej, to ścianka przewodu powinna mieć od zewnątrz grubość 25 cm. Grubość ta odpowiada grubości 1 cegły. Żeby można było zapewnić lepszy ciąg, niezbędne jest dodatkowe ocieplenie muru z przewodami. Przewody w kominach należy prowadzić nad ostatnim stropem budynku na poddaszu i ponad dachem. Z kolei komin, który znajduje się ponad dachem, powinien być na tyle wysoki, żeby:

– mógł zapewnić dobry ciąg,

– nie spowodować zapalenia się pokrycia.

Na wierzch należy ułożyć płytę betonową, która będzie miała grubość co najmniej 5 cm. Jest to tzw. „czapka kominowa”. Żeby zabezpieczyć komin przed nasiąkaniem wodą, należy płytę ułożyć na minimum jednej warstwie papy.

Jeżeli przewody wentylacyjne umieszcza się we wspólnym trzonie z przewodami dymowymi, to wyloty tych przewodów należy zamocować pod czapką w bocznych ścianach komina. Z kolei przewody dymowe powinny przechodzić przez czapkę.

Cegły w kominach, które są wolnostojące układa się w ten sam sposób jak w przypadku murów kominowych (programy do uprawnień budowlanych).

Wykonanie murów

Zgodnie z długoletnim doświadczeniem, które uzyskano przy budowie budynków uznano, że dobrą przegrodą cieplną są:

– ściany drewniane pełne (grubość 18-20 cm),

– ściany murowane z cegieł ceramicznych pełnych – grubość 51 cm (czyli grubość dwóch cegieł).

Dodatkowo ściany takie nie przemarzają. Dotyczy to również sytuacji, kiedy wystąpią duże mrozy.

W przypadku budynków, których ściany zewnętrzne są z kamieni, pustaków betonowych i cegieł cementowych, ściany są grube jak grubość muru z cegieł ceramicznych. O ile jest to odpowiednie ze względów konstrukcyjnych, o tyle niewystarczające pod względami cieplnymi. Doprowadza to do przemarzania w trakcie zimy.

W przypadku budynków, których ściany są z prefabrykatów żwirobetonowych, które mają większą wytrzymałość niż ceglany mur, grubość ścian jest o wiele mniejsza, W związku z tym istnieje jeszcze większa szansa na to, że przemarznie. Spowodowane to jest różną budową wewnętrzną takich materiałów oraz niejednakowy współczynnik przewodności cieplnej (egzamin na uprawnienia architektoniczne).