Pierwszy pomocnik miesza zaprawę w skrzyni, transportuje zaprawę ze skrzyni na ścianę i rozprowadza ją poniżej kolejnego rzędu cegieł i zalewa spoiny pionowe. Kolejny pomocnik bierze cegłę od grupy przewozowej, transportuje cegłę na ścianę, pomaga murarzowi przełożyć sznur, zapełnia folę ściany cegła i nacina cegłę wedle wskazówek murarza. Umieszczenie ekipy na miejscu pracy jest takie:
Drugi pomocnik idzie jako pierwszy, za mur przesuwa się pierwszy pomocnik a na końcu kroczy murarz. Układ trójkowy wykorzystuje się w przypadku robienia ścian z małą liczbą luk. Mury muszą posiadać obszerność przynajmniej dwóch cegieł. (uprawnienia budowlane kontakt)
Uszykowanie frontu prac i miejsca pracy musi być takie, żeby zapewniało pracę nieprzerwaną murarzowi, szczególnie w przypadku zespołowych sposobów murowania. W przypadku prac murowych zachodzą trzy główne typy aktywności: rozstawienie rusztowań, uszykowanie tworzyw i rozkładanie muru.
Opisanie pracy murarza
Kolejność pracy murarza
Odsądzanie kąta, umieszczenie wespół z pomocnikiem sznura i rozmieszczenie cegły w zewnętrznym licu ściany aż do kolejnego kąta. (uprawnienia budowlane 2021) Po dostaniu się do kąta zachodzi powtórzenie układu pracy w inną stronę, tylko, że wracając murarz rozmieszcza cegły w licu środkowym muru. Układ dwójkowy wykorzystuje się w sytuacji, gdzie mamy do czynienia z murami obszerności ½ cegły i nawet mniejszych i przy murach obszerniejszych, ale z dużą liczbą luk. W tym ostatnim aspekcie trzeba nadprogramowo zapełnić folę, jaką robi wraz z pomocnikiem murarz. Kolumny robi się też zespołem dwójkowym. Murarz po rozmieszczeniu zewnętrznego rzędu jednej kolumny idzie na uszykowaną przez pomocnika drugą kolumnę, po czym – po zrobieniu rzędu zewnętrznego na kolejnej kolumnie, wraca do pierwszego. W tym systemie ekipa to murarz oraz dwóch pomocników. Murarz ma za zadanie zarządzać zespołem, wiązać mur i określać pion i poziom, jak trzeba to nacinać cegły. (uprawnienia budowlane program)
Wymagania pozwalające na pracę nieprzerwaną
Wymagania pozwalające na pracę nieprzerwaną będą zachowane, jak grupy pracownicze robiące aktywności nie będą wchodzić sobie w drogę. (akty prawne uprawnienia budowlane) Dlatego piętra czy elementy obiektu rozdziela się na tereny pracownicze, takie same patrząc na liczbę prac i pracochłonność. W zwyczajnym obiekcie murowanym używa się podziału na dwa albo trzy tereny. W przypadku trzech, na jednym terenie działają murarze, na kolejnej rozstawia się rusztowania, a na trzeciej szykuje się cegłę i rozmieszcza skrzynie do zapraw. Im większa ilość terenów, tym okres zrobienia piętra będzie krótszy, potrzeba do tego jednak większej ilości pracowników. Jak z jakichś względów nie można rozdzielić murów na tereny, prace zachodzą na całym piętrze. W takiej sytuacji wszystkie aktywności zachodzą w różnych czasach, żeby w określonej zmianie na miejscu pracy widniała jedynie ekipa robiąca tylko jedną aktywność. (segregator egzamin ustny uprawnienia)
Mury proste i nieprzerwane
Jako regułę zakłada się, że mury proste oraz nieprzerwane muszą być robione zespołowymi sposobami murowania, a jedynie mury o mocniej zaawansowanym układzie robi się metodą indywidualną. (program egzaminu na uprawnienia)
Zespołowe sposoby murowania skupiają się na podziale zwyczajnych aktywności murarza na członków ekipy jaka składa się z jednego bardziej doświadczonego pracownika i paru douczonych pracowników. Murarz robi jedynie aktywności jakie potrzebują fachowego uszykowania i doświadczenia, a resztę zadań mogą spokojnie robić pomocnicy. Zespołowe metody murowania da się spełniać systemem dwójowym, trójkowym czy nawet z większą ilością osób.
System dwójkowy pozwala murarzowi skupić się tylko na rozmieszczaniu cegły w murze i przestrzeganiu reguł wiązania. Odbieranie tworzyw od przewoźników, mieszanie zaprawy, umieszczanie jej na ścianę, transport cegieł, oblewanie wodą rzędów muru i oblewanie spoin pionowych – to czynności należące do pomocników.
