W zakładach produkcyjnych powinny znajdować się takie ogólnozakładowe pomieszczenia jak:
– stacja ratownictwa gazowego – tam, gdzie przy produkcji może nastąpić nagłe wydobycie niebezpiecznych dla życia gazów (np. wielkie piece, produkcja nawozów azotowych),
– pomieszczenia, w których można przechowywać, sprawdzać i naprawiać respiratory i maski przeciwgazowe – produkcja, podczas której może zajść konieczność użycia respiratorów/masek przeciwgazowy, a brakuje stacji ratownictwa gazowego,
– komory, w których możliwa jest dezynfekcja odzieży – mogą być przy szatni, w której następuje zdejmowanie odzieży roboczej bądź oddzielnie np. przy pralni; w szatni powinny być skrzynki do przenoszenia odzieży roboczej, które są szczelnie zamykane (egzamin na uprawnienia budowlane).
Ogólnozakładowe pomieszczenia
Podział szatni
Szatnie można podzielić m.in. w zależności od zasięgu usług. Wyróżnia się wówczas:
a) szatnie zakładowe – centralne:
– idealne dla takich zakładów przemysłowych, w których praca odbywa się w pomieszczeniach, które nie są ogrzewane bądź pod gołym niebem,
– szatnie, które są budynkami wolnostojącymi,
– np. szatnie górnicze czy szatnie dla pracowników trenerskich,
b) szatnie oddziałowe:
– praca odbywa się w takich zakładach przemysłowych, które mają ogrzewane pomieszczenia,
– szatnie, które mogą się znajdować w przybudówkach, które powstają przy budynkach produkcyjnych bądź na antresolach.
Szatnie pracownicze powinny prowadzić do różnych oddziałów. Ważne jest to, żeby drogi komunikacyjne, które prowadzą do szatni nie krzyżowały się z:
– torami,
– innymi drogami kołowymi, które znajdują się na terenie zakładu przemysłowego.
Przybudówki, które powstają przy zasadniczych budynkach produkcyjnych powinny być umieszczone od strony drogi głównej (testy uprawnienia budowlane). W sytuacji, kiedy budynek oddziału nie ma dostępu do drogi tego typu, to przybudówki powinno się budować fasadą do dróg przejazdowych, które są najkrótszym połączeniem z główną drogą.
Szatnie oddziałowe
Szatnie oddziałowe mogą się znajdować w:
a) halach produkcyjnych:
– dla tych oddziałów, które charakteryzują się małą liczbą pracowników,
– wykorzystuje się wtedy martwe przestrzenie np. pod suwnicami czy nad ciągami komunikacyjnymi,
b) przybudówkach do konstrukcji hali:
– najpopularniejsze rozwiązanie,
– konstrukcja budynku nie jest zależna od konstrukcji hali.
W przypadku szatni w halach konstrukcyjnych pomieszczenia na szatnie oddziałowe należy wydzielić na parterze sali bądź na antresolach. Antresola ta nie może być jednak szersza niż 6 m (program egzamin uprawnienia 2021). Antresole powinny mieć również niezależną konstrukcję, która jest lekka i którą będzie można w łatwy sposób rozebrać. Uwarunkowane to jest tym, że w sytuacji, kiedy hala będzie rozbudowywana, konieczne może się okazać rozebranie tych antresol. Dotyczy to tylko tych zakładów, które znajdują się w grupie I.
Projektując szatnie należy pamiętać przede wszystkim o tym, żeby odpowiednio dobrać siatkę modułową. Rosyjscy naukowcy ustalili, że najekonomiczniejszym rozwiązaniem jest:
– trakt o szerokości 6,6+2,4 m,
– rozstaw słupów – co 4 m, co pozwala na bezproblemowe rozmieszczenie ustępów i kabin natryskowych przy zachowaniu normatywnych wymiarów kabin i przejść.
W przypadku zakładów produkcyjnych, które zaliczane są do grup II, III i IV projektowane mogą być szatnie w przybudówkach wyłącznie pod takim warunkiem, że zachowana zostanie przestrzeń izolacyjna. Funkcję tej przestrzeni pełnić może przedsionek lub korytarz. Przejście powinno się znajdować:
– na wysokości I piętra,
– pod ziemią.
To rozwiązanie nie zalicza się jednak do oszczędnych rozwiązań. Wiąże się z nim przede wszystkim konieczność powiększenia powierzchni zabudowy, co jest możliwe do wykonania wyłącznie w wyjątkowych oraz uzasadnionych przypadkach.
