Ochrona w rolnictwie żelbetowych powierzchni

Żelbetowe powierzchnie znajdujące się w rolniczych obiektach mają styczność ze środowiskiem agresywnym, jakim jest obornik, gnojowica, gnojówa, kiszonka, biogazy czy biomasy. To wszystko sprawia, że zabiegi mające na celu zwiększyć trwałość betonu nie są wystarczające, aby beton był odpowiednio chroniony. Konieczne w tym wypadku staje się zastosowanie dodatkowej ochrony na betonowej powierzchni. Na podstawie przeprowadzonej analizy związanej z korozyjnymi zagrożeniami w rolniczych konstrukcjach żelbetowych można stwierdzić, że największe narażenie na zniszczenia wykazuje obornikowa płyta oraz w zbiorniku na kiszonkę powierzchnie wewnętrzne. Dużo mniejszy stopień narażenia posiadają wnętrza zbiorników biogazu i fermentacyjnych komór, jak i zbiorniki na zwierzęce odchody w płynnej postaci. (uprawnienia budowlane kontakt)

Klasy związane z ekspozycją

Powierzchnia zewnętrzna konstrukcji oprócz fermentacyjnych komór są narażone na środowiskowe oddziaływania o klasach ekspozycji, które oznacza się odpowiednio XF, XC, XD oraz klasa XA. Stosując tu zabiegi związane z powiększeniem trwałości zbrojenia i betonu jest to podstawowa metoda zabezpieczenia żelbetowego budynku w danej klasie związanej z ekspozycją. Do danych klas dobiera się odpowiednio właściwości betonu oraz jego skład i grubość betonowej otuliny zbrojenia. Przeprowadzenie zabiegów związanych ze zwiększeniem trwałości zbrojenia i betonu mogą stanowić dobrą ochronę w chemicznie nieagresywnym powietrznym środowisku oraz w słabo agresywnych i nieagresywnych gruntach, albo gruntowych wodach. (uprawnienia budowlane 2022)

Żelbetowe obornikowe płyty

Na obornikowe płyty bardzo silnie oddziałuje środowisko o agresywnym charakterze ze względu na to, że jednocześnie oddziałują również chemiczne substancje, woda oraz atmosferyczne warunki. To wymaga zastosowania powierzchniowej ochrony. Proces niszczenia betonu polega na wnikaniu do niego chemicznych substancji oraz wody. Zjawisko to intensyfikuje się poprzez mrozową korozję przy płytach, które umieszczone zostają poza pomieszczeniami w obiekcie. Chemiczna korozja betonu nasila mrozową korozję. (uprawnienia budowlane segregator )

Powierzchniowa ochrona betonu

W celu powierzchniowej ochrony betonu stosuje się pięć zasad dotyczących ochrony. Można je realizować stosując metody ochrony polegające na hydrofobizującej impregnacji, impregnacji, powłokowych zabezpieczeń oraz chemoodpornych izolacji. Impregnacja hydrofobizująca nie posiada powłoki, a adsorpcja występuje tu na powierzchni porów. Kapilar znajduje się natomiast przy warstwie przypowierzchniowej betonu, w hyrofobowym wyrobie. (uprawnienia budowlane) W impregnacji na powierzchni betonu występuje cienka powłoka, a kapilary i pory są częściowo albo całkowicie wypełnione, przy zastosowaniu impregnujących wyrobów. Powłokowe zabezpieczenie cechuje się tym, że na powierzchni betonu jest ochronna powłoka, o ciągłym charakterze. Posiada ona określoną grubość, zazwyczaj na poziomie od 0,1 do 5 mm, a czasami nawet grubość przekracza 5 mm. W chemoodpornych izolacjach na betonowej powierzchni ochronna powłoka jest ciągła, a jej grubość wynosi w przedziale 4 do 8 mm. Jest ona zbrojona przy zastosowaniu wkładek z tkanin albo mat, bądź też może być ona niezbrojona. (uprawnienia budowlane program)

Podziel się: