Spawanie punktowe może być dopuszczone pod warunkiem, że nie jest to zakazane w specjalnych przepisach obowiązujących na budowie (uprawnienia budowlane 2021).
Do zamontowanego zbrojenia nie należy podwieszać i przymocowywać:
– elementów deskowań,
– pomostów transportowych,
– urządzeń montażowych.
Montaż zbrojenia
Mogą one powodować odkształcenie zbrojenia. Zbrojenie, które jest z pojedynczych prętów powinno się montować bezpośrednio w deskowaniu. W przypadku zbrojenia belek i słupów należy spełnić jeden warunek. Mowa jest o zapewnieniu możliwości przeprowadzenia innych prac zbrojarskich takich jak:
– rozmieszczenie strzemion,
– zbrojenie montażowe.
W przypadku montażu zbrojenia płyt siatkami zgrzewanymi należy pamiętać o odpowiednym umiejscowieniu prętów nośnych oraz rozdzielczych (program uprawnienia budowlane). Mają one pozwolić na uzyskanie projektowanej wysokości użytkowej płyty. Jeżeli dojdzie do obrócenia siatki (czyli zmiany położenia prętów rozdzielczych i głównych), to może dojść do:
– zmniejszenia nośności elementu,
– znacznego, pionowego przesunięcia zbrojenia w stykach siatek.
Zbrojenie należy umocować i zabezpieczyć tak, żeby jego usytuowanie końcowe znajdowało się w granicach tolerancji.
Podkładki (przekładki) dystansowe wykorzystuje się, żeby:
– utrzymać wymagane otulenie zbrojenia,
– zapewnić odległości między warstwami zbrojenia w konstrukcjach żelbetowych przed i w czasie betonowania.
Aktualnie na rynku można spotkać wiele rodzajów przekładek dystansowych. Wykonuje się je z:
– betonu,
– włóknobetonu,
– tworzyw sztucznych,
– stali.
Podkładki punktowe są wykorzystywane w sytuacji, gdy zewnętrzna powierzchnia betonu ma być trwale widoczna. Podkładki te charakteryzują się mniejszą powierzchnią podparcia. Opierają się one punktowo o powierzchnię deskowania (program przygotowujący do uprawnień budowlanych).
Podkładki powierzchniowe (listwy) mają zastosowanie w sytuacji, kiedy beton układa się na podłożu o mniejszej sztywności:
– na styropianie,
– na wełnie mineralnej.
Są to podkładki, które charakteryzują się większą powierzchnią oparcia.
Zakres kontroli deskowania i stemplowania w ramach nadzoru wykonawczego
Zakres nadzoru uzależniony jest przede wszystkim od klasy kontroli. Klasa kontroli 1 ogranicza się jedynie do kontroli wzrokowej. W przypadku klasy kontroli 2 dotyczy kontroli przed betonowaniem w przypadku większych rusztowań oraz deskowania. Klasa kontroli 3 mówi o tym, że należy dokonać kontroli wszystkich rusztowań i stemplowań przed betonowaniem.
Zgodnie z normą ENV 13670-1:2000 należy dokonać kontroli deskowania oraz stemplowania przed betonowaniem, a także po tym procesie. Zanim dojedzie do betonowania, kontrole, które są zgodne z odpowiednimi klasami kontroli, powinny obejmować takie aspekty jak:
– geometria deskowania,
– stateczność deskowania i stemplowania oraz ich fundamentów,
– szczelność deskowania i jego części,
– usunięcie zanieczyszczeń (takich jak kurz, śnieg albo lód i pozostawionych kawałków drutów wiązałkowych) z obszaru przeznaczonego do betonowania,
– jakość obróbki powierzchni złącz konstrukcyjnych,
– usunięcie wody z dna deskowania, z wyjątkiem przypadków, w których mają być zastosowane specjalne procedury betonowania pod wodą lub usuwania wody bez zmieszania z betonem,
– przygotowanie powierzchni deskowania,
– otwory i wkładki skrzyniowe.
Z kolei kontrola, która następuje po betonowaniu, ma określić wytrzymałość betonu (program przygotowujący do uprawnień budowlanych). Daje ona odpowiedź na pytanie, czy wytrzymałość ta jest już na tyle wystarczająca, żeby móc usunąć stemplowanie lub deskowanie. Oprócz tego kontroluje się konstrukcję, żeby się upewnić, czy usunięto tymczasowe wstawki.
