– projektem zadeskowania (coraz częściej wybierana).
Na początku montażu należy przygotować regulowane teleskopowe podpory, czyli zamontować głowice. Deskowanie powinno się zaczynać od naroża pomieszczenia (uprawnienia budowlane – egzamin). Długość i szerokość tego miejsca pozwala na bezproblemowe deskowanie. Równolegle do dłuższej ściany ustawia się rząd głównych dźwigarków. To jest prawidłowe działanie w sytuacji, kiedy pomieszczenie jest deskowane bez uprzednio wykonanego projektu. W innej sytuacji kierunek montażu dźwigarków powinien być zgodny z treścią dokumentacji projektowej.
Montaż deskowań
Kolejnym krokiem jest zamontowanie podpór w trójnożnych stojakach. Trójnogi pozwalają na ustabilizowanie podpór, które podtrzymują końce dźwigarków głównych oraz podpory w miejscach łączenia. Są to podpory główne. Dźwigarki główne układa się na głowicach podpór. Powinno je montować dwóch pracowników z poziomu ustawienia podpór przy użyciu widełek montażowych. Pod dźwigarkami głównymi należy ustawić podpory pośrednie. Konieczne jest uwzględnienie rozstawów, które są podane w projekcie deskowania. Przy pomocy nakrętek regulacyjnych należy docisnąć podpory do dźwigarków głównych. Następnie układa się dźwigarki poszycia zgodnie z projektem deskowania. Ważny jest rozstawy tych dźwigarków – na nich nastąpi styk sąsiednich arkuszy poszycia sklejkowego. Do tego również wykorzystuje się widełki montażowe.
Później należy ułożyć i zamocować arkusze poszycia sklejkowego. Krawędzie styku sąsiednich arkuszy, czyli krótsze boki powinny znajdować się na osi podłużnej dźwigarków podpierających sklejkę. Następnie należy zniwelować deskowanie i dokonać ostatecznej regulacji wysokości podpór. Robi się to przy użyciu nakrętek regulacyjnych podpór. Należy taką płytę konstrukcji deskowania unieruchomić w stosunku do konstrukcji budynku.
Kolejnym krokiem jest zamontowanie skrajnych zastawek oraz ochronnych barier (wysokość: 110 cm) wzdłuż krawędzi stropu. Jest to konieczne w systemie, gdzie do dźwigarków mocuje się kozły UZ i pełnią one pełnią funkcję elementu oporowego dla zastawek brzegowych i elementu mocującego dla barierek. Na końcu należy spryskać poszycie płynem antyadhezyjnym (egzamin na uprawnienia budowlane).
Demontaż deskowania stropu
Demontaż deskowania stropu może nastąpić dopiero w momencie, kiedy beton osiągnie wymaganą wytrzymałość, którą wcześniej określono w projekcie technicznym.
Kolejność rozdeskowywania jest taka, że w pierwszej kolejności należy dokonać demontażu i usunąć podpory pośrednia. Powinno się obniżyć podpory używając do tego celu nakrętki. Następnym krokiem jest wyjęcie głowicy, która znajduje się pod dolnym pasem dźwigarka głównego. Później należy obniżyć o 3-6 cm podpory główne z głowicami krzyżowymi. Demontaż poszycia wygląda tak, że trzeba obrócić o 90° dźwigarki (tak, żeby znajdowały się one w pozycji leżącej). Służą do tego widełki montażowe. Następnie należy wyciągnąć je znad dźwigarków głównych. Ważne jest też, żeby usunąć arkusze sklejki po odspojeniu jej od stropu. Nie można zrzucać żadnych elementów poszycia, które jest demontowane (uprawnienia architektoniczne). Kolejnym krokiem jest demontaż dźwigarków głównych oraz podpór głównych (łącznie z osprzętem w postaci trójnogów i głowic). Ostatnimi krokami są:
– oczyszczenie elementów deskowania stropu,
– posegregowanie elementów deskowania stropu,
– ułożenie elementów w paletach transportowych.
Podciągi czy żebra należą do stałych elementów stropów monolitycznych płytowo-żebrowych. Ciężko się je wykonuje z tego względu, że potrzebne są specjalistyczne elementy deskowań do kształtowania. Dodatkowo procesy, który dotyczy formowania belek jest pracochłonny. W związku z tym chętniej realizuje się obiekty, w których są płaskie stropy (egzamin ustny na uprawnienia architektoniczne).
