W metodach dwuetapowych służących do wykonywania betonu stosuje się zaprawę cementową, która jest aktywowana za pomocą odpowiednich domieszek lub za pomocą specjalnej mechanicznej obróbki. Zaprawa ta pełni rolę mieszanki spoiwowej. Na skutek działania aktywacji dochodzi do poprawienia urabialności oraz płynności dla jednoczesnego zapewnienia stabilności zaprawy.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane] Cechy te wpływają pozytywnie na właściwości betonu. Metoda Prepakt oparta jest na aktywizacji zaprawy poprzez specjalne patentowe domieszki, które nazywają się Alfesil oraz Intrusion Aid. W celu urobienia zaprawy stosowane są mieszalniki, których części służące do mieszania obracają się z prędkością 600-1500 obr/min. Składniki do tych urządzeń są dozowane w konkretnej kolejności. Najpierw umieszcza się w nich wodę. Następnie wlewa się domieszki, cement oraz piasek. Dzięki zachowaniu takiej kolejności zapewnia się dobre wymieszanie cementu oraz domieszek wraz z wodą. W zaprawie wykonywanej tą metodą stosuje się piasek o frakcji do 4 milimetrów. Ważne jest, żeby ilość ziarn do 1,6 milimetra wynosiła około 80%.[uprawnienia budowlane]

Odmiana Colcrete

Odmianą wyżej opisanej metody jest metoda Colcrete. Została ona opracowana w Anglii w latach 1925-1930. W jej przypadku za podstawę przyjmuje się uaktywnienie zaprawy za pomocą mechanicznego rozdrobnienia ziarn cementu. W tym celu w urządzeniu wbudowywane są specjalne agregaty mieszalnicze.[akty uprawnienia budowlane] Dzięki zastosowaniu specjalnego układu przepływu mieszanej masy oraz prędkości mieszalnika, która może dochodzić nawet do 3000 obr/min uzyskiwana jest zaprawa, która ma bardzo rozdrobnione ziarna cementu. Z tego powodu jest ona nazywana koloidalną. Zaprawa taka charakteryzuje się dużą stabilnością. Dzięki tej cesze nie dochodzi tu do łatwej segregacji składników ani do sedymentacji po wtłoczeniu w stos kamienia. W metodzie tej stosuje się piasek o frakcji do 4 milimetrów, ale lepiej jest stosować frakcje do 0,5 milimetra.[uprawnienia budowlane testy]

Metody stosowane w Polsce

W Polsce stosuje się obydwie wyżej opisane metody do wykonywania betonów. Stosuje się u nas zarówno intensywną obróbkę mechaniczną w ultramikserze, jak i aktywowanie za pośrednictwem odpowiednio dobranych domieszek. Z tak przygotowanej zaprawy uzyskuje się beton, który nazywany jest betonem blokowym. Podczas stosowania odmiany Polcrete stosowany jest piasek, którego frakcja wynosi do 2 milimetrów. Ważne jest, żeby zawierał on około 70% ziarn mniejszych od 1 milimetra. W metodzie tej wykorzystuje się ultramiksery z wirnikami turbinowymi, które pracują z prędkością 4500-6000 obr/min.[segregator uprawnienia budowlane]

Metoda opracowana na Politechnice Krakowskiej

Na Politechnice Krakowskiej została opracowana technologia wykonywania betonu blokowego. W jej przypadku zastosowana została zaprawa z piasku o frakcji do 2 milimetrów, gdzie dopuszczalna była 5% ilość ziarn do 4 milimetrów. W metodzie tej zaprawa jest urabiana w mieszalnikach szybkoobrotowych. W ich przypadku prędkość wynosi 700-1200 obr/min. Najczęściej wykorzystywane są tu mieszalniki wirowe do zapraw typu MW 150. Lepsze wyniki natomiast otrzymuje się stosując mieszalniki, gdzie zamienia się tarczę wirującą na wirnik, który ma kształt ślimacznicy.[egzamin na uprawnienia budowlane] Zaprawa spoinowa w tym przypadku jest wykonywana z piasku, cementu, wody oraz uszlachetniających dodatków oraz domieszek. Z domieszek możemy wymienić sylikat, popiół lotny, plastyfikatory, hydrobet, bentonit, wapno palone czy środek spęczniający.