Rozwój lotnictwa
Lotnictwo rozwijało się w intensywny sposób (nauka do uprawnień budowlanych). Charakteryzowało się to przede wszystkim zwiększeniem:
– obciążeń,
– szybkości,
– nasilenia ruchu,
Z powyższych powodów w latach międzywojennych konieczne okazała się wymiana trawiastych nawierzchni lotniskowych nawierzchniami, które miały sprostać nowym i ciągle rosnącym wymaganiom.
Dzięki temu, że umożliwiono start i lądowanie samolotów podczas bocznego wiatru, uzasadnione było korzystanie z pasów sztucznie urządzonych, nie z całego pola wzlotów. Noszą one nazwę dróg startowych.
Pomimo ograniczenia w pokrywaniu pola wzlotów nawierzchnią sztuczną, okazuje się, że wiąże się to jeszcze z poważnym wydatkiem na nią i dużym udziałem w ogólnych kosztach budowy i utrzymania lotniska. Z tego też powodu projektując drogi startowe konieczne jest odpowiednie dobranie wymiarów oraz materiałów, z których ma powstać. Dodatkowo takie materiały muszą być zgodne z wymaganiami ruchu i warunków gruntowych.
Beton jest najpopularniejszym materiałem, który stosuje się na nawierzchnie lotniskowe, których zadaniem jest przejmowanie ruchu samolotów.
Droga startowa
Droga startowa znajduje się w osi pasa startowego, który jest od niej szerszy i dłuższy (program egzamin uprawnienia 2021).
Przede wszystkim od charakterystyki ruchu lotniczego na drodze startowej, dominujących wiatrów i ukształtowania terenu zależą długość, szerokość, kierunek i liczba (układ), nośność oraz wyposażenie techniczne dróg startowych.
Drogi startowe pełnią inną funkcję niż drogi publiczne. Przede wszystkim służą innemu ruchowi. Z tego też powodu podlegają zupełnie innym kryteriom pod względem:
– wymiarów,
– metod obliczania nośności, fundamentowania i odwodnienia,
– technicznego wyposażenia,
– wykonywania budowy i utrzymania jej w stanie zdatnym do użytku.
Klasa techniczna dróg startowych i ich długość zależy przede wszystkim od klasy technicznej lotniska. Związana ona jest z zasięgiem lotu samolotów. Przykładami są:
a) klasa S:
– lotnisko dla ruchu transoceanicznego,
– loty odbywają się tam w regularny sposób, także w złych warunkach atmosferycznych,
b) klasa IV:
– lotniska dla regularnego ruchu krajowego.
Drogi startowe powinny mieć minimalne długości i szerokości odpowiednio do klasy technicznej. Wyróżnia się podstawową i rzeczywistą długość drogi startowej (egzamin ustny uprawnienia budowlane – pytania). W podstawowej długości bierze się pod uwagę wszystkie wymagania bezpieczeństwa.
Grubość podłoża sztucznego (podbudowy, warstwy odsączającej) z piasków grubych i średnich
Do budowy podłoża sztucznego można wykorzystać piaski drobne i bardzo drobne. Uzasadnione to jest wzbogaceniem ich materiałami gruboziarnistymi.
Warstwa gruboziarnistego piasku jest konieczna w przypadku podbudów, które wykonuje się ze:
– żwirów,
– tłucznia,
– żużla,
– gruntu wzmocnionego materiałami wiążącymi (grunt ustabilizowany).
Taka warstwa powinna mieć ok. 3-5 cm grubości. Dzięki niej łatwiejsze jest odsączanie oraz pozwala na termiczne ruchy sztywnej nawierzchni.
Płyty nawierzchni układa się na rozścielonej na podbudowie warstwie:
– papy,
– papieru bitumowanego,
– dywanika bitumicznego.
Grunt rodzimy pod podbudowę należy wcześniej wyrównać oraz zagęścić. W sytuacji, kiedy podbudowa będzie ze żwiru bądź z tłucznia, to konieczne jest zagęszczenie gruntu do głębokości min. 10 cm.
Koryto podbudowy należy odwodnić drenami, które układa się np. wzdłuż jego krawędzi bądź w poprzek wykopu. Spadek poprzeczny na zewnątrz powinny mieć i grunt po zagęszczeniu, i górna płaszczyzna podbudowy (uprawnienia architektoniczne 2021).