Lepsza jakość prefabrykowanych obiektów

Lepsza jakość prefabrykowanych budynków wynika z większej wytrzymałości oraz korzystniejszych mechanicznych oraz fizycznych cech elementów fabrycznie produkowanych. Wynika także z lepszego fabrycznego wykończenia danych elementów oraz z zastosowania i wprowadzenia do procesu produkcji materiałów nowych. Lepszą jakość to także efekt powstały ze wzrostu użytkowej wartości mieszkania, zwiększając jego użytkową powierzchnię w stosunku do całkowitej powierzchni. Wynika to ze zmniejszenia grubości ścian i przegród (uprawnienia budowlane).

Technologiczne osiągnięcia

Technologiczne osiągnięcia związane z dziedziną technologii betonu uzyskuje się podczas produkcji prefabrykatów z betonu (testy uprawnienia budowlane). Przenosi się je i stosuje podczas wytwarzania betonu na placu budowy. Odpowietrzony i próżniowy beton stosuje się na potrzeby prefabrykacji. Są coraz częściej używane przy robotach wykonywanych na placach budowy. Metody związane ze sztucznym dojrzewaniem betonu, które rozwija się i udoskonala poprzez prefabrykację stosuje się także do betonu powstającego na budowie. Potrzeby związane z prefabrykacją wpływają na dynamiczny oraz owocny rozwój badań. Mają one na celu ulepszenie dotychczas wykorzystywanych materiałów. Takie nowoczesne materiały wprowadza się także poza prefabrykacją do tradycyjnego budownictwa.

Wyższy poziom techniki

Rozwiązując wszystkie powyżej opisane problemy można osiągnąć znacznie wyższy poziom technik wznoszenia prefabrykowanych obiektów (program egzamin uprawnienia 2021). Można przejść w szerokim zakresie na uprzemysłowione metody w budownictwie oraz na fabryczną produkcję obiektów i budynków. Jedna z dużych trudności, jaką napotyka się przy prefabrykowanym budownictwie jest konieczność odpowiedniego wykształcenia. Chodzi tu o kadrę inżynierską, techników oraz wykwalifikowanych robotników w zakresie nowoczesnych technik budownictwa. Mówiąc o prefabrykacji mamy przede wszystkim do czynienia z technologicznymi procesami w produkcji elementów oraz ze specjalnym rodzajem transportu i montażu. Tego rodzaju zagadnienia dominują nad konstrukcyjnymi zagadnieniami, które w tradycyjnym budownictwie są na pierwszym miejscu.

Zanik tradycyjnych zawodów w budownictwie

Problem związany z wychowaniem nowej kadry jest bardzo trudną sprawą o długofalowym okresie. Wymaga to uruchomienia specjalnych wyższych uczelni bądź wydziałów z nowym programem nauczania. W prefabrykowanym budownictwie zanikają zawody tradycyjnego budownictwa, takie jak np. murarz, cieśla, tynkarz, stolarz, W to miejsce pojawiają się nowe zawody: technolog fabrycznej produkcji, operator, montażysta czy mechanik zakładu produkcji elementów. Brak wykwalifikowanych fachowców w dziedzinie związanej z prefabrykacją w projektowych biurach, w wytwórczych zakładach prefabrykowanych elementów oraz na budowie, gdzie wznosi się prefabrykaty, i w końcowym etapie w administracji budowy stanowi przyczynę popełniania błędów. Prefabrykacja w związku z tym powoli rozwija się a zalety z jej niedostatecznego wykorzystania są niewielkie (pytania na egzamin ustny do uprawnień).