Łączenie drewnianych konstrukcji za pomocą kolczastych płytek

Łączenie drewnianych konstrukcji za pomocą kolczastych płytek

Konstrukcje drewniane łączone na kolczaste płytki muszą być w pierwszej kolejności poprawnie zaprojektowane. Jednak wiele czynników pojawiających się na różnych etapach budowlanych sprawiają, że pojawia się wiele błędów w czasie ich łączeń.  (uprawnienia budowlane program)  Przede wszystkim wpływ na to ma brak staranności podczas produkowania ich, niepoprawny transport czy zły sposób składowania przed montażem konstrukcji. Zły montaż i w dalszym czasie nieplanowane w gotowym budynku ingerencje sprawiają, ze aby konstrukcja nadal poprawnie funkcjonowała należy dokonać interwencji, w wyniku której pojawią się dodatkowe i zbędne koszty dla właściciela bądź inwestora. (uprawnienia budowlane)

Zapasy w nośności konstrukcji

Konstrukcje bardzo często projektuje się uwzględniając niewielki poziom zapasu nośności. Wytężenia prętów oraz węzłów sięgają poziomu od 95% do 100%. W ten sposób zoptymalizowana konstrukcja, przy jednoczesnym dodatkowym braniu do obliczeń obciążeń, które są zaniżone sprawia, że wprowadzane w dalszym czasie niewielkie zmiany w niej wiążą się z potrzebą wzmocnienia danej konstrukcji. Może to mieć miejsce np. chcąc wprowadzić do niej dodatkowe instalacyjne urządzenia. Mała sztywność w kratowych wiązarach powoduje, że należy zaprojektować stężeniowy system, który zapewni konstrukcyjną globalną sztywność. Warto zauważyć, że przestrzenna analiza często zostaje pominięta, a dokumentacja odnośnie niezbędnych stężeń nie jest kompletna. To powoduje, że w dalszym czasie powstają błędy w wykonawstwie. (uprawnienia budowlane 2022) 

Łączenie kratowych wiązar na kolczaste płytki

Zharmonizowana norma PN-EN 14250 określa łączenie kratowych wiązar za pomocą kolczastych płytek. Norma zawiera dopuszczalne wymiarowe odchylenia w przekrojach elementów drewnianych, wszelkie luzy powstałe na złączach i tolerancje ułożenia płytek w węzłach, w stosunku do zaprojektowanego ułożenia płytek. Eurokod PN-EN 1995-1 określa dodatkowo minimalny poziom zachodzenia płytki na drewniany element. Norma dopuszcza odchylenie w jej ułożeniu nie przekraczające 10 mm. Nie ma tu wpływu kierunek, co powoduje, że wiązary trzeba wykonać z odpowiednim poziomem staranności oraz dbałości, aby wszystko zgadzało się z zaprojektowanym stanem.  (uprawnienia budowlane program) 

Produkcyjne błędy

Do zalet łączonych wiązarów przy pomocy kolczastych płytek można zaliczyć powtarzalność tych elementów oraz możliwość ich prefabrykowania. W ten sposób produkcja zostaje usprawniona, a parametry gotowych wiązarów mają zachowaną swoją stałość. Należy zauważyć jednak, że popełniane na tym etapie błędy mogą spowodować to, że konstrukcja będzie musiała przejść bardzo kosztowne naprawy, nawet kiedy nie będzie jeszcze oddana do użytku. Podstawowy błąd to zastosowanie drewna, które jest nieodpowiednie. Wiązary należy wykonać z certyfikowanego i sortowanego drewna, o odpowiednim poziomie wytrzymałości. Musi ono zostać również dobrze wysuszone. Mokre drewno zastosowane do konstrukcji sprawi, że wyschnie ono dopiero po wbudowaniu, a w związku z tym pojawią się skurczowe pęknięcia. Skurcz w drewnie, w związku z wysychaniem w węźle spowoduje pojawienie się szczelin pomiędzy elementami w złączach, gdzie w czasie produkcji były one idealnie dopasowane do siebie.  (uprawnienia budowlane kontakt)