fbpx
program
Uprawnienia Budowlane

Konstrukcje fundamentów

Zgodnie z tym, co zostało wcześniej napisane, do składu zespołu urządzeń walcarki wchodzą:

– właściwa walcarka oraz urządzenie do manipulowania wlewkiem,

– klatka walców zębatych,

– napęd główny walcarki oraz towarzyszące zespoły prądnicowe do wytwarzania prądu stałego; najczęściej są to zespoły Ilgnera albo Leonarda.

Silnik napędowy razem z przekładnią i zespołami prądnicowymi znajdują się w innym, osobnym pomieszczeniu. Nazywa się ono maszynownia (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia budowlane).

Konstrukcje fundamentów
Konstrukcje fundamentów

W maszynowni…

Maszynownia to klimatyzowana gala z suwnicą. Ma wysoki standard wykończenia wnętrza – mowa tu o płytkach terakotowych, PCV i glazurze. Ma skomplikowaną konstrukcję belkowo-żebrową oraz całkowite podpiwniczenie.

Fundamenty silnika głównego i przetwornic znajdują się w pomieszczeniu podziemnym. Oprócz nich swoje miejsce tam mają również tunele powietrzne, ciągi kablowe i aparatura elektryczna.

Fundamenty zespołów prądnicowych są osobnymi, indywidualnymi ustrojami budowlanymi. Mają konstrukcję skrzyniową lub płytowo-tarczową. Z kolei fundament silnika głównego z przekładnią charakteryzuje się konstrukcją blokowo-skrzyniową. Jest on oddylatowany od fundamentu walcarki (uprawnienia architektoniczne).


We właściwej hali walcowni, oprócz maszynowni, ustawia się walcarkę z klatką walców zębatych. Składa się ona z klatki roboczej oraz szeregu zespołów mechanicznych, które ściśle ze sobą współdziałają. Mowa tu o manipulatorach, kantownikach, stołach podnośnych czy elektrorolkach samotoków. Z tego względu, żeby wszystko działało jak w zegarku i żeby nie było dodatkowych pomieszczeń, fundament musi być zrobiony jako jeden wspólny, monolityczny układ blokowo-płytowy. Technolog-walcownik ma za zadanie ustalić wymiary zewnętrzne takiego bloku, a także dylatacje od dalszych konstrukcji fundamentowych, które będą przeznaczone pod urządzenia walcownicze. Warto zaznaczyć, że dylatacje nie mogą powstać w dowolnym miejscu, tylko tam, gdzie pozwalają na to urządzenia mechaniczne.

W momencie ustalania wymiarów bloku fundamentu walcarki, należy skupić się na ogólnej zasadnie minimalnych wymiarów, które są zależne od kilku czynników takich jak:

– gabaryty urządzeń,

– głębokość zakotwień,

– układ tuneli,

– wielkość przestrzeni, które są konieczne do kontroli i konserwacji urządzeń.

W skrócie – chodzi o zasadę najmniejszego ciężaru objętościowego, najmniejszej wysokości i najmniejszego pola (egzamin ustny na uprawnienia architektoniczne).

Płyty i śruby kotwiczne

Sposób zakotwienia śrub kotwicznych należy do jednego z najważniejszych zagadnień w przypadku budowy konstrukcyjnej fundamentu walcarki. Śruby kotwiczne walcarek mają średnicę pomiędzy 100-4-200 mm, a ich waga może mieć nawet dwie tony. Montuje się je na dwa sposoby:

  1. Płyty kotwiczne są wbetonowane w blok fundamentowy i żeby móc później zamontować śruby – wykonuje się nad nimi kanały o boku 200-400 mm,
  2. Śruby są ustawiane w momencie, kiedy fundament jest zbrojony i zabetonowuje się je zostawiając od góry wnękę (ok. 500 mm), żeby móc później poprawić miejsce położenia śrub w stosunku do klatki roboczej.

Żeby można było wykorzystać pierwszy sposób, to należy zrobić w ścianach, pod walcarką, pionowe kanały, które mają spore przekroje poprzeczne. W efekcie – główny blok fundamentu jest osłabiony. Ten sposób stosuje się częściej. Dlaczego? Ponieważ istnieje możliwość korekty rozstawu osiowego śrub. Poza tym jeżeli dojdzie do urwania śruby, to łatwiej jest ją wymienić. Z kolei przy drugiej metodzie należy wykorzystać dodatkową, sztywną, stalową konstrukcję wsporczą, a także odpowiednie wzorniki z blachy, żeby rozstaw osiowy zespołu śrub został dokładnie utrzymany (programy do uprawnień architektonicznych).

Zbrojenie konstrukcyjne fundamentu walcarki

Materiałem konstrukcyjnym, którego używa się do wybudowania fundamentu walcarki, jest beton marki 170. Jego zbrojenie wykonuje się zgodnie z przesłankami konstrukcyjnymi. Nieznaczne naprężenia w fundamencie powstają na skutek dużych wymian poprzecznych. Większe naprężenia są w głównych ścianach nośnych pod stojakami klatki walcowniczej. Wynika to z obliczeń statycznych.

Dlaczego warto postawić na zbrojenie konstrukcyjne? Dzięki niemu można uniknąć powstawania rys skurczowych na powierzchni większych masywów betonowych w okresie wiązania. Jest to też lepsze rozwiązanie dla układanych kolejno warstw betonu. W przypadku fundamentu walcarki trzeba uzbroić cały blok. Uzbrojenie takie wykonuje się w formie siatek powierzchniowych. Używa się do tego prętów 12-20 mm. Układa się je w odstępach 20-25 cm na powierzchni. Wewnątrz bloku mają one postać prostokątnej siatki przestrzennej, a odstępy w jakich są układane to 40-100 cm.

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Znajdź na blogu
Kategorie artykułów
Nasze produkty
Darmowy poradnik

Nie zwlekaj i dołącz do nas już dziś i otrzymaj poradnik wraz z wypełnionym zbiorczym zestawieniem praktyk!

Uprawnienia-budowlane.com