fbpx
program
Uprawnienia Budowlane

Konstrukcja podporowa wieży gaśniczej

Wieża gaśnicza należy do obiektów, które wchodzą w skład zespołu mokrego gaszenia koksu. Jej głównym zadaniem jest gaszenie koksu (rozżarzonego) przy pomocy wody (ciśnienie – 1,5-2,0 atm). Gaszenie koksu trwa około 2 minuty. Ten proces zaczyna się w momencie, kiedy pod wieżą gaśniczą pojawia się wóz gaśniczy pełen koksu. Urządzenie zraszające włącza się automatycznie i uwalniany jest wówczas silny natrysk wodny, który ma kształt stożka.

Konstrukcja podporowa wieży gaśniczej
Konstrukcja podporowa wieży gaśniczej

Wieża gaśnicza oraz inne obiekty należące do zespołu mokrego gaszenia koksu zlokalizowane są na terenie piecowni po stronie koksowej baterii pieców koksowniczych na przedłużeniu torowiska wozu gaśniczego. Obsługuje ona głównie dwa bloki baterii pieców koksowniczych (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów).

W momencie obliczania konstrukcji wieży należy wziąć pod uwagę dodatkowe obciążenia (siły poziome), które wynikają z możliwości wystąpienia tąpnięć i ich wpływów na jakość konstrukcji. Jako przykład zostanie wzięta pod uwagę wieża węglowa. Ciężar jej wypełnionych zbiorników jest równe 6500T, przyspieszenie tąpnięcia to 100mm/s2. Zatem orientacyjna wartość siły poziomej wynosi ok. 65T i to należy wziąć pod uwagę w momencie obliczania konstrukcji podporowej wieży.

Budowa wieży gaśniczej

W skład wieży gaśniczej wchodzą:
a) komora gaszenia, tj. pomieszczenia dla wozu gaśniczego,
b) komin wywiewny, który odprowadza do atmosfery parę wodną, która powstała w trakcie gaszenia koksu,
c) konstrukcja podpierająca zbiorniki wodne wraz z podestem dla obsługi,
d) pomieszczenie dla urządzeń wodnych,
e) jezdnia wozu gaśniczego,
f) automatyczne urządzenie zraszające.

Istnieje cały zespół obiektów, których zadaniem jest mokre gaszenie koksu. Zalicza się do nich (oprócz wieży gaśniczej):
a) pompownię wody z agregatami tłoczącymi wodę do zbiorników ciśnieniowych,
b) osadniki koksiku,
c) jezdnię czerpaka chwytakowego nad osadnikami koksiku,
d) kanał spływowy łączący wieżę gaśniczą z osadnikami koksiku.

Na urządzenie zraszające składają się rury stalowe, zawór spustowy, a także sześć dysz wodnych, które są zawieszone wewnątrz komory w odstępach 2,5 m na wysokości 8,00 m w odniesieniu do poziomu główki szyny jezdni wozu gaśniczego. Łączy się ono m.in. z kolektorem głównym wodnym, a także ze zbiornikami na wodę. Owe zbiorniki są na wieży gaśniczej po obu stronach komina wywiewnego (program na uprawnienia budowlane w wersji android). Istnieje możliwość montowania ich na osobnej konstrukcji nośnej. Ich pojemność jest równa zapotrzebowaniu wody na 3-M cykli gaszenia koksu, tj. ok. 60-80 m3. Na jedną tonę koksu zużywa się ok. 1,5-M,8 m3 wody. W tym wlicza się zużycie bezzwrotne wody odparowanej i pozostałej w koksie na poziomie ok. 0,5 m3/T. Pozostała część wody spływa do osadników koksików. Tam zachodzi proces zwany dekantacją koksików. Woda jest tam oczyszczana i jest przepompowywana do zbiorników ciśnieniowych (program z aktami na uprawnienia budowlane).

Obliczanie konstrukcji nośnej

W dzisiejszych czasach wieże gaśnicze budowane są z żelbetowej konstrukcji monolitycznej, z udziałem cegły klinkierowej jako wypełnienie. Oprócz tego używa się wykładzinę izolacyjną, która pełni funkcje ochronne wewnątrz komina wywiewnego (program jednolite akty prawne na egzamin uprawnienia). 

Wyróżnia się następujące typy wież (rozróżnienie na rozwiązania konstrukcyjne):
a) wieże wykonane w 100% z betonu zbrojonego, z piętrową jezdnią wozu gaśniczego,
b) wieże, które mają szkielet żelbetowy oraz wypełnienie z cegły klinkierowej, z kominem drewnianym i zbiornikami wody na wieży: stalowymi lub żelbetowymi.

Do obliczania konstrukcji nośnej i komina wieży gaśniczej bierze się pod uwagę następujące obciążenia:
– od ciężaru własnego konstrukcji,
– śniegiem,
– wiatrem,
– dwoma zbiornikami na wodę (np. ciężar własny jednego zbiornika P = 10 T, a wypełnionego wodą P = 45 T),
– wozem gaśniczym (np. ciężar własny wozu gaśniczego P = 64 T, a wypełnionego koksem P = 84 T),
– zaworem spustowym wraz z przewodami wodnymi (np. P = 2 T),
– parcia ziemi z uwzględnieniem obciążenia naziomu,
– użytkowe p = 300 kG/m2 na podeście dla obsługi zbiorników na wodę,
– użytkowe p = 1000 kG/m2 na stropie pomieszczenia urządzeń wodnych.

Parcie wiatru na komin wieży określa się na podstawie obciążenia normowego z zastosowaniem współczynnika dynamicznego cp = 1,5.

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Znajdź na blogu
Kategorie artykułów
Nasze produkty
Darmowy poradnik

Nie zwlekaj i dołącz do nas już dziś i otrzymaj poradnik wraz z wypełnionym zbiorczym zestawieniem praktyk!

Uprawnienia-budowlane.com