– prostokątne z torami czołowymi lub przejściowymi,
– prostokątne z przesuwnicami,
– schodkowe składające się z prostokątnych elementów,
– wachlarzowe z obrotnicą lub bez obrotnicy.
Najpopularniejszym typem hal są hale prostokątne oraz wachlarzowe. Hale parowozowe schodkowe, które ostatnio coraz częściej się stosuje, powstają na skutek połączenia kilku prostokątnych budynków. Budynki te są przesunięte względem siebie i dzięki temu tworzą oddzielne sekcje we wspólnym budynku o schodkowym zarysie w planie.
Zaletami hal parowozowych prostokątnych z przesuwnicami, które stosuje się przy dużej liczbie stanowisk jest to, że:
– ułatwiają dozorowanie,
– ułatwiają ogrzewanie,
– jest szansa na ich poszerzenie i doprowadzenie torów.
Hale parowozowe
Przeznaczenie stanowisk w hali parowozowej
Stanowiska w hali parowozowej są przeznaczone dla:
– napraw z podnoszeniem parowozów w celu wytaczania zestawów kołowych,
– napraw tendrów z podnoszeniem do wytaczania zestawów kołowych,
To, ile stanowisk będzie przeznaczonych dla poszczególnych czynności, zależą od:
– czasu trwania danej czynności,
– liczby jednostek, które są obsługiwane przez te stanowiska.
Od skrajnego stanowiska do ściany hali jest odległość 5 m. Z kolei rozstaw torów na stanowiskach wynosi 6 m. Bramy mają wysokość 4,8 m, a szerokość 4 m. Nad każdym stanowiskiem w hali w miejscu położenia komina parowozu umieszcza się wyciągi dymu z rur kamionkowych lub żeliwnych. Mają one średnicę 50-60 cm.
Konstrukcja hal parowozowni
Hale parowozowni, które aktualnie istnieją, wykonano z muru pruskiego oraz cegły. Nowocześniejsze konstrukcje ścian stanowią szkielety żelbetowe, które wypełniono cegłą.
Konstrukcja dachowa wznosi się ponad główkę szyny na wysokość 6 m. Konstrukcja ta wykonana jest z reguły jako stalowa bądź żelbetowa (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia architektoniczne). W miejscu, w którym znajduje się suwnica, konstrukcja dachowa powinna być na takiej wysokości, żeby spód suwnicy znajdował się na wysokości 7 m ponad główką szyny.
Kanały rewizyjne, które znajdują się pod szynami na praktycznie każdym stanowisku, wykonuje się najczęściej z betonu. Ich szerokość powinna mieścić się w przedziale 1,1-1,2 m. Z kolei ich głębokość powinna być na poziomie 0,9-1,2 m, a długość może być o 2 m większa niż długość najdłuższego parowozu.
Przykład oddziału warsztatowego w hali parowozowej
Przykładowy oddział warsztatowy w hali parowozowej jest trzynawową halą. W nawach skrajnych znajdują się działy i urządzenia, które wymagają oddzielnych pomieszczeń. Z kolei w nawie środkowej znajdują się działy, które ze sobą współpracują i do ich pracy konieczne jest wykorzystanie przesuwnicy. Zarówno konstrukcja ścian, jak i stropodachu jest wykonana z żelbetu.
Wieże wodne w parowozowniach
Wieże wodne są w parowozowniach obiektem budowlanym, który zaopatruje parowozy i stacje w wodę. Składają się one z:
– konstrukcji nośnej,
– zbiorników,
– obudowy.
Jeden zbiornik może mieć objętość 50, 100, 250 i 500 m3. Z kolei wysokość wież zależy od zasięgu, w jakim rozprowadza się wodę (program na uprawnienia budowlane w wersji android). Może ona wynosić 10, 15, 20 i 25 m. Zbiorniki wykonuje się ze stali bądź żelbetu. Aby umożliwić dostęp do zbiornika i przeprowadzenie rurociągów, konieczne jest umieszczenie w środku wieży szyb, które mają przekrój kwadratowy bądź okrągły o średnicy 1,2 m.
