Folie do betonu
Na podstawie przeprowadzanych badań związanych z różnymi sposobami zabezpieczania powierzchni betonu najlepsze rezultaty pielęgnacji uzyskane zostały podczas stosowania folii polietylenowych oraz wykonanych z polichlorku winylu. Uzyskano tu niewielkie straty wody oraz dobre cechy wytrzymałościowe. Folie przemysłowe wykonywane z PE oraz PCW, które są produkowane w Polsce dobrze nadają się w celach pielęgnacyjnych w budownictwie. Dotyczy to zarówno warunków powietrznych, jak i silnego działania promieni słonecznych. Wspomniane folie mogą być wykorzystywane kilkukrotnie. Podwyższa to więc ich rentowność.[uprawnienia budowlane]
Zalecenia dotyczące folii
W celu przedłużenia okresu stosowania folii powinno się przestrzegać kilku zaleceń. Po pierwsze świeży beton powinien być przykrywania rozwijaną z wałków folią po upływie 3-5 godzin do zaformowania. W takiej sytuacji zaprawa nie przyklei się do folii i dzięki temu zostanie zapewniona jej elastyczność. Powinno się unikać wystających gwoździ oraz drutów, ponieważ mogą one w łatwy sposób ją uszkodzić. Oprócz tego folia powinna być starannie zwijana na drewniany wałek. Pasy folii powinny być łączone na zakład, który ma szerokość 15 centymetrów.[uprawnienia budowlane testy] Następnie powinien być on starannie przyciskany za pomocą równych listwe drewnianych w taki sposób, żeby folia tworzyła możliwie jak najbardziej szczelną powłokę służącą do chronienia betonu. Beton powinien być chroniony za pomocą folii przez pierwsze 7 dni procesu tężenia. Głównie podczas upałów po zdjęciu folii powierzchnia betonu powinna być pokrywana wodą.
Domieszki utrudniające parowanie wody z betonu
Można spotkać się z różnymi domieszkami, których zadaniem jest utrudnienie procesu parowania wody z betonu. Mogą one działać na trzech głównych zasadach. Pierwszą z nich jest zasada higroskopijności. Innym sposobem jest uszczelnianie betonu. Ostatnim natomiast przerywanie ciągłości systemu kanalików kapilarnych, które przebiegają w strukturze betonu.[segregator uprawnienia budowlane]
Domieszki pierwszego typu
Domieszką pierwszego rodzaju może być na przykład chlorek wapniowy. Charakteryzuje się on tym, że silnie wchłania wodę oraz przez długi czas jest w stanie utrzymywać wilgotność betonu na wysokim poziomie. Oprócz tego w reakcji z cementem tworzy on związki chlorotlenków, chloroglinianów oraz chlorokrzemianów wapnia. Powodują one uszczelnianie struktury zaczynu oraz stwarzają większe opory ruchu dla wody, która usiłuje wydostać się na powierzchnię betonu.[egzamin na uprawnienia budowlane] Na podstawie badań betonów z chlorkiem wapniowym zauważono, że przechowywanie ich na powietrzu pozwala uzyskać większy wzrost wytrzymałości niż ma to miejsce w przypadku przechowywania ich w wodzie.
Domieszki drugiego typu
Kolejnym rodzajem są domieszki drugiego typu, które uszczelniają beton. Zazwyczaj posiadają one działanie uboczne. Z tego powodu ich stosowanie wymaga dużo większej ostrożności. Niektóre z nich mogą przyczyniać się do obniżania się wytrzymałości betonu. Inne natomiast przedłużają lub skracają czas wiązania się cementu.[akty uprawnienia budowlane] Mogą również przyczyniać się do wywoływania wykwitów, nadmiernych skurczów oraz narastania. Jako przykłady takich środków możemy wymienić oleje smołowe, emulsje bitumiczne, mydła, kleje zwierzęce, ałun, szkło wodne oraz mikroazbest. Wśród patentowych środków tego typu wyróżniamy Biber, Castor, Ceresit, Sika, Tricosal III, Rapidol, Rhoubenite, Soliditit, Murosan oraz Pudlo. Środki te najczęściej dodaje się w celu uszczelnienia betonu. Ich działaniem pośrednim jest również jego zabezpieczenie przed nadmiernym traceniem wody na skutek procesu parowania. Z nowszych środków tego rodzaju możemy wyróżnić Plastibet S oraz Hydrobot.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]