Cementowy klinkier

Cementowy klinkier wychodzi z pieca i ma postać okrągłych ziarn (nauka do uprawnień budowlanych). Ich średnica ma od 3 do 20 mm. Jest spieczony, tzn. że około 20-30 % jego masy całkowicie stopiło się i zlepiło pozostałe składniki. Niekorzystnym zjawiskiem jest całkowite stopienie się masy, ponieważ w ten sposób obniża się wytrzymałość cementu. Klinkier, który jest świeżo wypalony i wykazuje jeszcze żarzenie się należy zsypać do chłodnika. Klinkier dalej kieruje się przenośnikami do specjalnie przygotowanej hali lub bezpośrednio na hałdę. Tam leżakuje minimum przez 2 tygodnie. Podczas tego czasu zachodzi proces „dojrzewania klinkieru”. Polega on na zakończeniu krystalizacyjnych procesów oraz na uwodnieniu wolnego wapna, którego klinkier posiada do 2%. Jeżeli surowce są nieodpowiednio dobrane albo źle wymieszane i poddane za niskiej temperaturze wypalania, to jego zawartość może być nawet większa niż 2%.

Wolno palone wapno i przemiał klinkieru

Niepożądanym składnikiem jest wapno wolno palone, ponieważ podczas zetknięcia się go z wodą zwiększa swoją objętość. Takie zjawisko może doprowadzić do tego, że wyroby zaczną pękać. Uwodniony rodzaj wapna zachowuje swoją stałą objętość i nie szkodzi cementowi. Ostatnim z etapów fabrykacji jest przemiał klinkieru i powstanie z niego cementu. Przemiał odbywa się w kulowych komorowych młynach. Jest to cylinder ze stalowej blachy, który od wewnątrz wykłada się stalowymi płytami. Dzieli się go na 3-4 komory. Pierwsze z nich posiadają stalowe kule o różnych wielkościach, a ostatnia z komór ma cylpepsy. Są to stalowe walce o długości wynoszącej około 4 cm i średnicy 2 cm. Klinkier kieruje się talerzowymi podajnikami do młyna i dodaje się do niego od 1 do 3% niepalonego surowego gipsu, ponieważ spowoduje on regulację czasu potrzebnego na wiązanie.

Cement bez dodatku gipsu ulega szybkiemu i nierównomiernemu wiązaniu (program uprawnienia budowlane). To negatywnie wpływa na przerób. Niewielka ilość dodanego gipsu spowoduje, że wpływa on pozytywnie na wytrzymałość cementu. Zbyt duża ilość gipsu wywołuje szkody, ponieważ zarób pęcznieje na skutek wytworzenia się soli nazywanej cementowym bakcylem.

Obniżanie kosztów związanych z transportem

Aby obniżyć koszty związane z transportem coraz częściej korzysta się z dostarczania cementowego klinkieru drogą wodną albo w odkrytych kolejowych wagonach. Taki klinkier jest zmielony na cement w specjalnych przemiałowych stacjach, które wyposażone są w młyny oraz urządzenia do pakowania (program egzamin uprawnienia 2021).

Ograniczanie norm w krajach

Normy w wielu krajach ograniczają dość ostro normy mówiące o dopuszczalnej zawartości gipsu w cemencie. Jego przemiał odbywa się w obrotowym młynie. Kule oraz cylpepsy rozcierają klinkier na pył oraz gips (programy do uprawnień budowlanych). Młyny posiadają czasem odsiewające aparaty, i za pomocą prądu powietrza przesiewają zmielony cement. Po przemieleniu go w młynie kieruje się go do silosów i tam pakuje się w papierowe potrójne worki. Każdy z worków waży 50 kg brutto.