Masa betonowa po dostarczeniu na miejsce przeznaczenia jest układana w bloki. Są one całkowicie lub jedynie częściowe otaczane deskowaniem. Blok w rzucie poziomym może zajmować całą powierzchnię wykonywanej konstrukcji pomiędzy jej dylatacjami lub tylko jej częścią. Dla tej drugiej sytuacji oprócz szwów roboczych poziomych należy wykonać również pionowe. Szwy te są najsłabszym miejscem w całej konstrukcji budowli. To one zazwyczaj są przyczyną filtracji. To na jej skutek beton ulega niszczeniu. Z tego powodu podczas projektowania wymiarów bloku trzeba ograniczać ilość tych szwów. Tym sposobem zwiększa się objętość betonowanych bloków. Z drugiej strony podczas procesu wiązania się betonu oraz twardnienia masy dla dużych objętości oraz skupionych masywów dochodzi do samonagrzewania się betonu.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Temperatura w betonowanym bloku

Wartość temperatury w betonowanym bloku uzależniona jest głównie od ilości oraz rodzaju cementu. Wpływ na nią ma również stopień koncentracji masy w danej budowli. W celu częściowego przeciwdziałania szkodliwym skutkom podwyższania się tej temperatury stosuje się szczeliny dylatacyjne. Można również stosować szczeliny termiczne. Umożliwiają one wykonywanie pewnych ruchów przez zabetonowane bloki budowli.[uprawnienia budowlane testy]

Bloki

W betonach może dochodzić do odkształceń. Są one powodowane przez skurcz oraz pełzanie. Przez te zjawiska niezbędne jest wykonanie szwów podczas budowy. Przez ich stosowanie dochodzi do podziały masywu betonowego na odpowiednie sekcje oraz bloki. Objętość jaką będzie posiadać dany blok uzależniona jest od wielu czynników. Należą do nich między innymi wydajność wytwórni betonu, zdolność przewozowa środków transportu, rodzaj konstrukcji, sposób zagęszczania masy betonowej, wymiar deskowań oraz rodzaj uzbrojenia, jeżeli ono występuje.[uprawnienia budowlane] Pierwotnie wykorzystywane były bloki o wymiarach wynoszących: szerokość – od 10 do 15 metrów i długość – od 15 do 20 metrów. Ich wysokość wahała się między 1,2 a 2,5 metra. W takim przypadku normalna objętość danego bloku wynosiła maksymalnie 750 metrów. Przez to rozdrobnienie masywu betonowego wydłuża się czas robót betonowych, nawet jeżeli jednocześnie kilka bloków jest betonowanych. Jest to spowodowane tym, że roboty przygotowawcze takie jak zbrojenie, deskowanie oraz obróbka wykonanej warstwy betonu są procesami pracochłonnymi. Również negatywny wpływ na konstrukcję mają tu przerwy technologiczne. Są one spowodowane tym, że masa betonowa musi być pozostawiona w deskowaniu do momentu uzyskania przez beton odpowiedniej wytrzymałości.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Badania w ZSRR

W ZSRR zostały przeprowadzone badanie dotyczące ekonomiczności wymiarów betonowanych bloków. Wykazały one, że wysokość w masywach powinna wynosić od 3 do 6 metrów. Maksymalnie może mieć ona wartość 10 metrów. W przypadku cieńszych elementów może mieć ona aż 20 metrów. Takimi elementami są filary i ściany. Jest to umożliwione dzięki stosowaniu zespolonych oraz samonośnych konstrukcji zbrojeniowych. Konstrukcje te umożliwiają pewność oraz łatwość w zamocowywaniu deskowania od razu na dużej wysokości. Jeśli chodzi o niezbrojone betonowe bloki to ich długość nie powinna przekraczać 20 metrów ze względu na skurcz oraz pełzanie betonu. Dla konstrukcji żelbetowych wartość ta wzrasta do 30 metrów.[segregator uprawnienia budowlane]

Kratownice

Podczas podziału konstrukcji wykonanych z betonu lub żelbetu na odpowiednie fazy betonowania najpierw projektuje się betonowanie płyty fundamentowej. Najlepiej w miarę możliwości wykonywać je na jej pełnej wysokości. W takiej sytuacji duże uzasadnienie ma wykonywanie zbrojenia płyty w postaci samonośnych pionowych kratownic. Powinny u dołu i góry być one połączone prefabrykowaną spawaną siatką.[akty uprawnienia budowlane]