Ścianki szczelinowe, dylatacje, betonowanie w obniżonych temperaturach

1. Ścianki szczelinowe (kiedy należy stosować, proces wykonywania prac, szkice itd.)

źródło: www.inzynierbudownictwa.pl

Fazy wykonywania ściany szczelinowej:
a) wykonanie murków prowadzących
b) głębienie szczeliny pod osłoną zawiesiny bentonitowej
c) oczyszczenie zawiesiny po wydrążeniu pełnej szczeliny
d) włożenie zbrojenia zawieszonego na murkach prowadzących
e) betonowanie ściany przez rurę wlewową
f) wykonanie oczepu łączącego poszczególne sekcje
g) odkopanie ściany

2. Omów warunki betonowania w obniżonych temperaturach otoczenia.

Głównymi zagrożeniami w okresie obniżonych temperatur są:
spowolniony proces wiązania i twardnienia betonu : niska temperatura spowalnia przebieg hydratacji cementu, a wydłużeniu ulega czas wiązania cementu, przez co opóźnia się proces narastania wytrzymałości betonu w konstrukcji uszkodzenie powstałej mikrostruktury betonu przez zamarzającą wodę: zwiększająca swoją objętość zamarzająca woda rozrywa słabe wiązania powstające w początkowym okresie procesu hydratacji, powodując zniszczenie struktury młodego betonu

Warunki betonowania w obniżonych temperaturach:

• stosowanie cementów wyższych klas wytrzymałościowych
• stosowanie cementów o wyższej zawartości klinkieru cementowego
• zwiększenie udziału cementu ok.7% w składzie mieszanki betonowej
• stosowanie domieszek chemicznych, np. o działaniu obniżającym temperaturęzamarzania wody, przyspieszające wiązanie cementu i redukujące ilość wody ( domieszki na bazie soli bezchlorkowych, umożliwiające obniżenie temperatury zamarzania wody w betonie o kilka stopni; zwiększają początkową szybkość reakcji zachodzących między składnikami cementu; domieszki redukujące ilość wody zarobowej)

3. Dylatacje w obiektach inżynierskich (w jakim celu są stosowane, jakie są zasady projektowania dylatacji)

Dylatacja jest to specjalna szczelina, której funkcja polega na usprawnieniu pracy zdylatowanych części obiektu (np. przy większych wymiarach). Ściany budynków pod wpływem wielu różnorodnych czynników ulegają podczas eksploatacji odkształceniom. Aby w ich wyniku uniknąć pęknięć i rys budynek ze ścianami murowanymi zgodnie z normą: wymagania projektowe, dobór materiałów i wykonanie murów, należy dzielić na mniejsze segmenty stosując przerwy dylatacyjne. Przerwy dylatacyjne powinny przechodzić przez całą konstrukcję. Ponieważ odkształcenia mogą następować we wszystkich kierunkach, w zależności od konstrukcji budynku dylatacje mogą być zarówno pionowe jak i poziome.

Rodzaje dylatacji stosowanych na budowach:

• Dylatacja konstrukcyjna – która wykorzystywana jest do oddzielenia części konstrukcyjnych budynku, co pozwala na prawidłowe osiadanie tych elementów (dotyczy przede wszystkim statyki w budynku, a zastosowanie takiej dylatacji pozwala na swobodną pracę elementów i ich prawidłowe odkształcanie, które są pod wpływem różnych czynników); stosuje się m.in. przy zmianach w konstrukcji; różnych poziomach; posadowieniu fundamentów; dotyczy przede wszystkim statyki w budynku, a zastosowanie takiej dylatacji pozwala na swobodną pracę elementów i ich prawidłowe odkształcanie, które są pod wpływem różnych czynników
• Dylatacja technologiczna – stosowana jest tam gdzie może nastąpić pęcznienie lub skórczanie się materiałów, które wykorzystano do budowy
• Dylatacja termiczna – ma zastosowanie w branży drogownictwa, szczególnie przy budowie mostów, czy szyn przy torach kolejowych (zapobiega odkształceniom termicznym na skutek naprężeń, związanych z różnicą temperatur), również stosuje się dylatacje termiczną w budownictwie jednorodzinnym (tarasy, balkony, podjazdy
• Dylatacja przeciw drganiowa – stosowana w budownictwie na tzw. szkodach górniczych lub tam gdzie występują trzęsienia ziemi.

Zasady projektowania dylatacji:
powinno się uwzględnić wszystkie niekorzystne uwarunkowania podłoża
trwałość konstrukcji to podstawowe i najważniejsze pojęcie , należy dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić odpowiednie zabezpieczenie szczelin dylatacyjnych
przerwa dylatacyjna powinna być skonstruowana tak, aby przechodziła przez całą szerokość i wysokość obiektu, od fundamentów po dach