Komorę śluzową wykonaną z betonu można podzielić na dwie różne konstrukcje wykonania. Pierwszą z postaci jest wykonanie jej jako dwóch wolnostojących murów oporowych. W tym przypadku dno komory musi być umocnione brukiem lub wykonuje się je w postaci ciężkiej płyty betonowej. Płyta taka musi posiadać specjalne otwory, które zabezpieczają ją przed działaniem siły wyporu.[uprawnienia budowlane testy] Drugim rodzajem konstrukcji jest wykonanie monolitycznych ścian oraz dna komory. Są one inaczej zwane dokowymi. Dla pierwszej opisanej konstrukcji obliczenia statyczne oparte są na założeniu, że ściana śluzy komorowej posiada normalny mur oporowy. Jest to sytuacja analogiczna do przyczółka jazowego.

Wyznaczanie sił

Siła pionowa, która zaczepiona jest w płaszczyźnie czołowych rozpór może być określana w przybliżeniu. Robi się to wtedy przybliżając jej wartość do reakcji belki swobodnej, która jest podparta. Jej rozpiętość powinna być równa szerokości jaką posiada stopa fundamentowa ściany. Ściana ta jest obciążona wykresem jednostkowym obciążeń gruntu, który nie uwzględnia wyporu.[uprawnienia budowlane]

Polepszenie stateczności

W celu poprawienia warunków stateczności na przesunięcie bardzo często do danej konstrukcji włącza się współpracującą płytę betonową dna śluzy lub specjalne belki. Zadaniem takich belek jest spełnianie roli rozpór. W celu wyznaczenia sił wewnętrznych rozpory te traktuje się jako belki znajdujące się na sprężystym podłożu. Są one obciążone ciężarem własnym, mimośrodową siła ściskającą oraz siłami pionowymi, które zaczepia się w płaszczyznach czołowych analizowanych rozpór. Po wyznaczeniu z powyżej wymienionych założeń siły osiowej ściskającej oraz momentów gnących dla poszczególnych przekrojów płyty lub belek rozporowych możemy sprawdzić mimośrodowe ściskanie w przekroju betonu.[segregator uprawnienia budowlane]

Obliczanie śluz dokowych

W przypadku obliczania śluz dokowych stateczność obejmuje wyznaczanie sił wewnętrznych występujących w ścianach tak jak w przypadku belki jednostronnie utwierdzonej w dnie. Taka belka nosi nazwę wspornikowej. Oprócz tego wyznacza się siły wewnętrzne występujące w dnie śluzy. Robi się to tak samo jak w przypadku belki znajdującej się na sprężystym podłożu, która jest związana w sztywny sposób z masywami ścian. Podczas tych obliczeń nie są uwzględnianie momenty skręcające.[akty uprawnienia budowlane] Oznacza to, że przyjmowany układ sił zakłada, że wszystkie wyżej wymienione siły działają w płaszczyznach symetrii dla ścian oporowych. W celu sprawdzenia naprężeń występujących w przekroju górnej płaszczyzny dna śluzy stosuje się wzory na naprężenia ściskające. Uwzględniają one ściskanie ze zginaniem występujące w dwóch kierunkach.

Drugi sposób obliczania głowy

Mamy do czynienia z jeszcze jednym sposobem obliczania głowy śluzy. Oparty jest on na założeniu, że pracuje ona jako konstrukcja monolityczna. W takiej sytuacji ściany składające się na głowę w kierunku prostopadłym do osi śluzy obliczane są przez wyznaczenie dwóch wypadkowych sił poziomych.[egzamin na uprawnienia budowlane] Jedna z nich jest siła określająca wypadkową sił, które działają na ścianę głowy na jej całej długości od strony zasypki gruntowej. Druga natomiast odnosi się do sił działających od strony odwodnej. Wypadkową można zastąpić układem obciążeń liniowych, w których skrajne wartości obliczane są na podstawie zależności związanych z mimśrodowymi siłami względem płaszczyzny, która przechodzi przez środek głowy śluzy. Ściany obliczane są dla kolejnych pasów, których szerokość wynosi metr. Każdy z pasów obciążony jest siłami, które wynikają z przyjętego przez nas rozkładu. Zakłada się tu statyczny schemat ściany, traktujący je jako belki wspornikowe utwierdzone dołem do płaszczyzny dna śluzy.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]