Beton nagrzewany parą

Najbardziej znanymi metodami stosowanymi odnośnie przyśpieszania dojrzewania betonu są metody termicznej obróbki. Największe wykorzystanie i zastosowanie w wytwórniach prefabrykatów ma obróbka w niskoprężnej parze, inaczej nazywana metodą niskoprężnego naparzania. Stosowana temperatura przy tej metodzie wynosi w granicach 60 do 90°C (uprawnienia budowlane).

W termicznej metodzie beton nagrzewany jest przy pomocy pary, a dokładniej stanowi mieszaninę pary i powietrza (testy 2021 uprawnienia).Termiczna obróbka przeprowadzana jest w specjalnie przygotowanych pomieszczeniach, które nazywają się naparzanymi komorami. Współczynnik oddawania ciepła nasyconej pary jest większy od współczynnika oddawania ciepła zmieszanej pary z powietrzem. Jeszcze mniejszy współczynnik związany z oddaniem ciepła ma nawilżone oraz gorące powietrze. Stosuje się je czasami w komorach o charakterze ciągłej pracy.

Podgrzewanie w naparzanych komorach

Podgrzewanie oznacza podnoszenie temperatury w naparzanej komorze (program egzamin uprawnienia 2021). Przeprowadza się je w sposób równomierny. Przyrost temperatury w danej jednostce czasu uzależniony jest od wielkości przekroju danego prefabrykatu. Wzrost temperatury podgrzewając duże i masywne prefabrykaty powinien osiągać wartość powyżej 20°C w ciągu jednej godziny, a w przypadku elementów posiadające cienkie ścianki 25°C na godzinę. Mając do czynienia z elementami o niskim wodocementowym współczynniku wartość wynosi odpowiednio 30-f-35°C na godzinę. Optymalną temperaturą podczas fazy nagrzewania stosując portlandzki cement jest ta o wartości 80°C. Utrzymanie się maksymalnego poziomu temperatury zależy od rodzaju zastosowanego cementu oraz od jego konsystencji podczas obróbki. Czas ten wynosi około 6 do 8 godzin. Wstępnie beton dojrzewa w temperaturze wynoszącej 20-30 °C i przynosi to bardzo efektywne wyniki. W naturalnych warunkach wstępne dojrzewanie pozwala na skrócenie fazy nagrzewania oraz podgrzewania.

Termiczna obróbka betonu w paro – powietrznej atmosferze

Termiczna obróbka betonu w paro – powietrznej atmosferze wykazuje także pewne negatywne cechy, takie jak skrócenie okresu hydratacji, niepełne uwodnienie stosując wysokie temperatury. Nierównomierne oraz za szybkie podgrzanie powoduje powstanie niewidocznych rys na strukturze betonu oraz naprężenia wewnętrzne. Po upływie 28 dni wytrzymałość naparzanego w taki sposób betonu jest niższa, niż w przypadku dojrzewającego normalnie betonu. Cały cykl związany z naparzaniem betonu w celu dojrzewania można podzielić na pięć poszczególnych faz. Pierwsza to dojrzewanie wstępne, druga podgrzewanie do temperatury maksymalnej przy naparzaniu a trzecia faza to nagrzewanie w przewidywanej wartości temperatury. Czwartą fazą jest studzenie a piątą dojrzewanie betonu na placu, który służy jako skład (egzamin ustny na uprawnienia budowlane).