Basen szlamu

Basen szlamu to okrągły zbiornik wykonany z żelbetu. Z reguły ma on średnicę 40 m, a jego głębokość wynosi 7 m. Ściany basenu wykonuje się w 12 odcinkach łukowych przy pomocy poziomo – przesuwnych wież rusztowań. Na wieżach zawiesza się deskowanie tarczowe, które jest pionowo – przestawne.

Dzięki temu można wykonać miskę basenu na mokro z niewielkim udziałem drewna potrzebnego na deskowanie pilastrów. Następnym krokiem jest sprężanie powierzchniowe z udziałem 57 ułożonych kabli i torkretowanie (egzamin na uprawnienia budowlane).

Tę część basenu, która znajduje się powyżej zwierciadła szlamu, montuje się z żelbetowych prefabrykatów. Wysokość części powyżej określa gabaryt obrotowego mieszadła. Przekryciem zbiornika jest kopuła. Robi się ją ze 140 części, które montuje się na oszczędnym, stalowym rusztowaniu. Wieniec kopuły jest sprężony.

Średnica wewnętrzna komina wynosi 3 m, a jego wysokość 60 m. Robi się je jako dwuwarstwowe powłoki cylindryczne przy wykorzystaniu stalowego ślizgu. Wewnątrz komina jest beton żaroodporny, który ma grubość 14 cm. Zewnętrzną część komina wykonuje się z żelbetu, który ma grubość 20 cm.

Skład centralny

Do składu centralnego zalicza się:

– jezdnię suwnic

– ściany oporowe.

Jezdnie suwnic mają rozpiętość 28 m i mogą udźwignąć ciężar rzędu 10 ton. Ściany oporowe są wysokie na 6 m. Ich zadaniem jest przeciwdziałanie parciu surowca o maksymalnej wysokości składowania (program na uprawnienia budowlane).

Wysokość konstrukcyjna składu wynosi 20 m. Zbrojenie słupów jest z segmentów, które łączy się przy pomocy spawania. Do szkieletu zbrojenia montuje się tarcze deskowania żebrowanych ścian oporowych. Żeby móc montować zbrojenie i betonować rygle usztywniające, trzeba zastosować wiązary pomocnicze, które wiesza się na wykonanych wcześniej słupach.

W skład silosów na cement wchodzi 8 żelbetowych cylindrów, które oddziela się je od siebie dylatacjami. Średnica zewnętrzna cylindra ma 15 m. Jego wysokość, liczona od pierścienia fundamentowego do wieńca górnego, wynosi 32,6 m. Ściany cylindra na całej wysokości są grube na 20 cm. Dno silosu jest oddylatowane szczeliną pionową od ścian cylindra. Wykonuje się je z betonu marki 90. Tunel wyładowczy jest niezależną konstrukcją. Jest ona posadowiona bezpośrednio na gruncie (program przygotowujący do uprawnień budowlanych).

Zbiorniki korekcyjne

Korekcyjne zbiorniki na szlam tworzy się z 12 zbiorników znajdujących się na płycie fundamentowej, która ma pośrodku dylatację. W skład zbiornika wchodzą:

– powłoka cylindryczna, której średnica wewnętrzna wynosi 7 m,

– wieniec ze sprężonego betonu,

– stalowy lej, który ma kształt odwróconego stożka ściętego.

8 słupów, które rozmieszcza się na obwodzie wieńca, pozwala na przekazywanie oddziaływania zbiornika na fundament. Ze stalowej blachy robi się lej. Jego grubość wynosi 10 mm i jest prefabrykatem. Cylindryczna powłoka ma grubość 16 cm. Jest jednostronnie zbrojona siatką przeciwskurczową, która ma oczka 15 cm. Powłokę robi się z betonu marki 300 z uwzględnieniem deskowania ślizgowego i sprężenia odcinkowo kablami o zmiennym rozstawie.

Kable układa się w stalowych rurkach, które mają średnicę 35 mm. Miejscem, gdzie się je montuje, są specjalnie uformowane drabinki rozstawione co 1 m. Wewnątrz ścianki zrobione są z prętów 12 i 6 mm. Z kolei na zewnętrznej ścianie wykonuje się symetrycznie cztery pilastry, które służą do oparcia bloków kotwiących (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia budowlane).

Zastosowano rozwiązanie w postaci wbetonowania w pilastry zakotwień stożkowych w blokach oporowych żelbetowych. Zdecydowano się na to na skutek doświadczeń uzyskanych podczas wykonywania zbiorników w podobnym stylu w cementowni Chełm. Tam sprężano zbiorniki taśmowymi kablami odcinkowymi. Układano je na zewnętrznej powierzchni powłoki cylindrycznej, żeby móc je później torkretować.