Jednym z badaczy dojrzewania betonu był Reinsdorf. Swoje badania przeprowadzał na betonach z gruzu ceglanego, łupków spiekanych oraz na betonach jamistych z kruszywa naturalnego. Stwierdził on, że okres wstępnego dojrzewania betonu, który jest wykonywany z użyciem cementu portlandzkiego nie powinien być krótszy od 1,5-3 godzin. W przypadku cementu hutniczego czas ten wzrasta do 5 godzin.[egzamin na uprawnienia budowlane] Łączy się to z różnym czasem wiązania się tych cementów. Długość wstępnego okresy dojrzewania uzależniona jest też od maksymalnej temperatury naparzania. Im wyższa jest temperatura, tym okres wstępnego dojrzewania powinien być dłuższy. Okres ten może trwać 2 godziny, w przypadku, gdy temperatura nie przekracza 55°C. Jeżeli zostanie ona przeniesiona do 85-90°C to okres powinno się przedłużyć do 6 godzin. Szybkość podnoszenia temperatury w przypadku dużych elementów cienkościennych powinna wynosić 20°C na godzinę. W przypadku betonów o stosunkowo niskich wartościach W/C, czyli wynoszących poniżej 0,4 szybkość ta może dochodzić do nawet 35°C na godzinę.[segregator uprawnienia budowlane]

Wpływ na wytrzymałość

Na początkowe wytrzymałości pozytywny wpływ mają długie cykle izotermiczne naparzania. Znaczenie ma również porowatość samego kruszywa oraz betonu. W przypadku betonów o większej porowatości stosunek wytrzymałości po naparzaniu do wytrzymałości po upłynięciu 28 dni jest korzystny. Można stwierdzić, że przyrost wytrzymałości w okresie po zakończeniu naparzania zależy od porowatości betonu. Dla bardziej porowatych betonów przyrost jest mniejszy. Przykładowo dla betonów z gruzu ceglanego przyrost ten wynosi od 25 do 30%. Dla betonów ze spiekanych łupków natomiast od 20 do 40%. Największy przyrost możemy obserwować w betonach jamistych z naturalnego kruszywa. Waha się on od 35 do 45%.[uprawnienia budowlane]

Badania Reinsdorfa i Auricha

Według Reinsdorfa betony porowate, które są naparzane bezpośrednio sucha atmosfera wewnątrz komór naparzalniczych wpływa dodatnio. Jest to tłumaczone możliwością magazynowania przez nie pewnego zapasu wody wewnątrz porów kruszywa. Według Auricha im dłuższy jest okres wstępnego dojrzewania, tym wyższą wytrzymałość można otrzymać po 28 dniach. Jeżeli okres wstępnego dojrzewania zostanie skrócony, to wywiera to według Auricha mniej szkodliwe skutki niż w przypadku stosowania niskich temperatur naparzania.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Badania cementów portlandzkich i szybkosprawnych

W badaniach Auricha brały udział cementy portlandzkie i cementy szybkosprawne. W badaniach korzystniej wypadły cementy szybkosprawne. W sytuacji, gdy temperatura naparzania nie przekraczała 40 °C to można było w całości wyeliminować wstępny okres dojrzewania bez spadku wytrzymałości betonu. Nieznaczny spadek można było zauważyć podczas podnoszenia temperatury do 60°C. Wyraźne spadki są zauważalne dopiero po osiągnięciu temperatury 80°C. Natomiast przy wyeliminowaniu wstępnego okresu twardnienia już, gdy przekroczy się temperaturę 40°C można zaobserwować wyraźne obniżanie się wytrzymałości. Głównie można zauważyć to podczas szybkiego przyrostu temperatury.[uprawnienia budowlane testy] Zjawisko to tłumaczone jest znacznym osłabianiem się struktury betonu, które następuje przez pęcznienie. Pęcznienie natomiast powodowane jest przez szybkie parowanie wody zarobowej. Dla skrajnych przypadków można było zaobserwować wyraźne zmiany w objętości betonu.

Badania Bużewicza

Bużewicz przeprowadzał również badania nad naparzaniem betonów. Zajmował się on w szczególności betonami zwartymi oraz jamistymi, które wykonywane były z dwóch rodzajów keramzytu i z żużla kotłowego. Żużel ten powstawał na drodze spalania węgla antracytowego. Autor ten stwierdził, że istotne znaczenie w tym procesie ma wartość współczynnika W/C. W przypadku betonów keramzytowych wytrzymałość wzrosła w miarę podnoszenia wartości W/C. Odwrotna sytuacja miała miejsce natomiast dla betonów z żużla paleniskowego. Według Bużewicza można próbować skracać w pewnym stopniu cykl nagrzewania poprzez podwyższanie temperatury oraz odwrotnie.[akty uprawnienia budowlane] Niektóre wnioski tego autora nie pokrywają się jednak ze zdaniem innych badaczy. Przykładowo, że nie ma różnicy pomiędzy naparzaniem betonów w formach odkrytych i zamkniętych. Według innych autorów szczelność formy ma bardzo duże znaczenie w związku z ilością odparowywanej wody przez beton.