Wieża węglowa

Wieżę węglową buduje się pomiędzy dwiema bateriami koksowniczymi. W zależności od położenia wieży w stosunku do baterii wykorzystuje się różne technologie przygotowania wsadu do koksowania. Wyróżnia się dwa systemy: ubijany oraz zasypowy. Pierwszy z nich charakteryzuje się tym, że oś podłużna wylotów wieży przenika się z osią komory ubijania maszyny wsadowej (tzw. oś torowiska maszyny wsadowej. Z kolei w przypadku drugiego z nich – oś wylotów pokrywa się z osią zbiorników wozu zasypowego (tzw. osią torowiska wozu zasypowego) i osią podłużną baterii (uprawnienia architektoniczne).

Wieża węglowa w koksowniach o systemie ubijanym ma niesymetryczną budowę w stosunku do osi poprzecznej. Z kolei w koksowniach, gdzie jest system zsypowy, taka wieża charakteryzuje się budową dwuosiową symetryczną, co sprawia, że jej kształt jest lepszy pod względem konstrukcji.

Z reguły jest tak, że jedna wieża węglowa operuje dwoma bateriami. Nie ma sensu budować wież, w których byłaby większa liczba baterii. Uzasadnia się to tym, że:

1) wydłuży się czas pracy maszyny wsadowej/wozu zasypowego;

2) przypadnie zbyt duża pojemność.

W dzisiejszych czasach do budowy takiej wieży węglowej używa się żelbetu. Wcześniej wykorzystywanym materiałem była stal, jednak ze względu na wysokie ryzyko korozji oraz trudności w konserwacji konstrukcji zrezygnowano z takiego rozwiązania. Po wojnie odnotowano co najmniej jedną awarię takiej budowli właśnie ze względu na pojawiającą się korozję (egzamin ustny na uprawnienia architektoniczne).

Konstrukcja wież węglowych dla systemu ubijanego

Wieża węglowa dla systemu ubijanego ma wymiary w rzucie 24 x 32 m. Jej całkowita wysokość wynosi ok. 48 m, a kubatura to ok. 30 tys. m3. Węgiel jes transportowany do wieży przy pomocy przenośnika taśmowego, który znajduje się w nadbudówce. Most przesuwny będący nad zbiornikami rozdziela w równy sposób węgiel wsadowy do jednej z czterech komór (uprawnienia architektoniczne – egzamin). Dzięki temu jest możliwość magazynowania w nich towaru, nawet różnego gatunku, i korzystanie z niego, gdy nadejdzie taka potrzeba. Węgiel, przy pomocy 20 otworów zsypowych, przekazuje się ze zbiorników do komory ubijania w maszynie wsadowej (tak zwanej wsadnicy).

Budowa wieży węglowej

Wymieniona wcześniej wieża węglowa zbudowana jest z następujących części:

– Właściwą część zbiornikową o maksymalnej pojemności ok. 4000 m3,

– nadbudowy wieży nad zbiornikami,

– przybudówki bocznej.

Zbiorniki zbudowane są z układu ścian tarczowych. Ściany tarczowe to nic innego jak zamknięcia komór. Jednocześnie spełniają funkcję przenoszenia na słupy obciążenia pionowego od zbiorników oraz nadbudowy. Pięć ścian o rozpiętości ok. 24 m zbudowane jest w osiach A-A’, 1-1′, B-B’, 2-2′ i C-C’. Podwiesza się do nich ukośne ściany wylotów. Przekrój ma wymiary 80×80 cm. Jednoprzęsłowe ściany-tarcze, które znajdują się w osiach A-A’, B-B’ i C-C, podpierają się na sześciu słupach, a z kolei ściany, które znajdują się w osiach 1-V i 2-2′ – opierają się w środku przęseł ścian-tarcz dwuprzęsłowych, które znajdują się w osiach A-C i A’-C. Te dwuprzęsłowe ściany wsparte są na słupach, a przekrój poprzeczny tych słupów to 1,5 x 2,5 m. Opierają się one na ławach fundamentowych w osiach A-C oraz A’-C.

W nadbudowie wieży jest most przesuwny, a także przenośnik, dzięki któremu transportuje się węgiel wsadowy do wieży. Stalowy most kratowy to najważniejszy element nadbudowy. Na nim opierają się belki dachowe. Jego rozmiar to ok. 23 m, a przekrój poprzeczny – 7,4 x 4,4 m.

W skład przybudówki wchodzą: klatka schodowa, dźwig towarowo-osobowy oraz pomieszczenia dla urządzeń elektrycznych, itp. Zbudowane jest z żelbetu szkieletowego z wypełnieniem z cegły (egzamin na uprawnienia architektoniczne).

Podziel się: