Uszczelnianie pokrycia

Do uszczelniania pokryć wykorzystuje się zaprawy cementowo – wapienne lub zaprawy wapienne. Każda z dachówek, a dokładniej jej jeden brzeg, podczas układania zostaje posmarowany zaprawą i przyciskany do kolejnej dachówki (testy 2021 uprawnienia). Dodatkowo po ułożeniu całego pokrycia należy posmarować poziome szwy przy krawędziach górnych dachówek, od strony poddasza. Z biegiem lat na dachu w związku z ruchami zaprawa może popękać. Nawet drobne pęknięcia wystarczą, aby pokrycie zaczęło przepuszczać wodę. Czasami przepuszczalność może być większa, niż gdyby dachówki zostały położone bez uszczelnienia za pomocą zaprawy. Ważne jest, aby zaprawa była elastyczna i nie ulegała pękaniu, dlatego też można dodać do niej bydlęcą sierść.

Pokrycie wodoszczelne

Przy pokryciu o mniejszym spadku, ważna jest wodoszczelność pokrycia (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów). W miejscach, gdzie krawędź górna dachówki przylega do kolejnej smaruje się od strony poddasza zaprawą. W styki, które są prostopadłe w stosunku do okapu zakłada się konopny sznur nasycony smołą. Stosując na pokrycie dachówki z podwójnymi żłobkami, sznur konopny jest zbędny, a nawet może okazać się szkodliwy, gdy smoła zwietrzy się.

Kosze – ważny element w pokryciu

Kosze są pokryte pasem ocynkowanej blachy, o szerokości minimum 60 cm, lecz dobrze jest, gdy pas ma szerokość 75 cm (uprawnienia budowlane). Leżące rąbki, które wchodzą pod dachówkę stanowią wykończenie bocznych brzegów koszowej blachy. Dolne końcówki dachówek znajdujące się przy okapie są wspierane na odpowiednio nachylonej w stosunku do spadku dachówek desce okapowej. Deskę pokrywają podłużne pasy ocynkowanej blachy, które po rozwinięciu mają szerokość minimum 20 cm. W przypadku, gdy okap nie ma rynny, jego blacha wystaje przed deskowanie na około 8 cm, na dole zakończona jest półzwojem, a do góry przybija się ją ocynkowanymi gwoździami w odstępach co 15 cm do deskowania. Jeżeli mamy do czynienia z szerszą blachą okapową, należy ją odpowiednio usztywnić za pomocą podłużnych pasów z ocynkowanej stalowej blachy.

Pojedyncze i podwójne żłobki w dachówkach

W dachówkach mogą występować pojedyncze oraz podwójne żłobki. Podwójne wykazują większą wodoszczelność, ale są trudne do wyprodukowania. W Polsce najczęstsze zastosowanie mają dachówki z pojedynczymi żłobkami. Każda z nich musi być starannie wykonana. Jeżeli tak nie będzie, dachówki nie będą do siebie pasować. Jeżeli uda się pracować z taką dachówką, pokrycie z pewnością będzie nieszczelne. Ważne jest, aby łaty podkładu były przybite do krokwi w jednej płaszczyźnie (program z aktami na uprawnienia budowlane). Poszczególne rzędy dachówek nakłada się na poprzednie rzędy na 8H-9 centymetrów. Prostopadłe do okapu styki układa się mijankowo.

Napawa dachówek

Aby naprawić uszkodzone dachówki należy je usunąć i w to miejsce wstawić nowe. Można zastosować uszczelnienie, bądź zrobić to bez uszczelnienia. Jeżeli uszkodzona została większa powierzchnia dachówek, należy rozebrać pokrycie w naprawionych powierzchniach. W kolejnym etapie oczyszcza się stare dachówki i sortuje. Czasami trzeba wymienić także łaty. Wtedy nowe pokrycie układa się częściowo z nowych a częściowo ze starych dachówek. Dachówki od podłużnej strony mają występy i żłobki. Występy z jednej dachówki wchodzą w żłobek kolejnej. Żłobki mają za zadanie odprowadzać wodę (materiały do nauki na egzamin do uprawnień budowlanych).