Maszyny do ustawiania prowadnic

Do zespołu ustawiania prowadnic zalicza się przede wszystkim:

a) lekkie żurawie torowe,

b) żurawie samochodowe,

c) środki transportowe:

– samochody lub ciągniki, które posiadają przyczepy do przewozu dłużyc i ewentualnie kolejki roboczej,

d) podbijarki prowadnic (nauka do uprawnień budowlanych).

Żurawie do ustawienia prowadnic

Żuraw torowy D-247, który został wyprodukowany w Związku Radzieckim, charakteryzuje się tym, że jest jednocześnie praktyczny i łatwy w obsłudze. Jest to żuraw samojezdny. Jest on zdolny do tego, żeby wykonywać poniższe czynności:

– rozbiórka prowadnic, kiedy nawierzchnia zostanie już wykonana,

– przeładowywanie prowadnic z samochodu na ramę żurawia bądź na miejsce układania,

– załadowywanie na środki transportowe prowadnic, które usunięto,

– przewóz prowadnic na ramię żurawia z równoczesnym ich układaniem.

Żuraw D-247 montuje się na ramie, która porusza się po prowadnicach. Jest to możliwe dzięki dwom wózkom dwukołowym. Wysięgnik montuje się w sposób przegubowy do środkowej części ramy. Na skutek tego, że ruchy wysięgnika są wszechstronne, możliwe jest wykonywanie praktycznie wszystkie czynności, które zostały opisane powyżej. Na pomoście znajduje się silnik oraz wciągarki. Zadaniem silnika jest napęd jazdy żurawia. Z kolei wciągarki służą do podnoszenia bądź opuszczania prowadnic. Zwroty wysięgnika należy wykonywać ręcznie. Ostatnie żurawie, które wyprodukowano w Związku Radzieckim, posiadają wmontowany dodatkowy mechanizm zwrotu wysięgnika.

Podbijarka prowadnic

Samojezdna podbijarka D-194A, która została wyprodukowana w Związku Radzieckim, stosuje się przede wszystkim do tego, żeby móc układać prowadnice bezpośrednio na gruncie bez konieczności zastosowania ław betonowych. Maszyna ta zbudowana jest z:

– ramy,

– silnika,

– przekładni,

– elementów roboczych, czyli podbijaków.

Grunt, który pełni funkcję podłoża pod szyny, należy zagęścić dwoma podbijakami (testy 2021 uprawnienia). Znajdują się one z obu stron maszyny. Wprowadza się je w ruch dzięki silnikowi oraz urządzeniu korbowemu.

Zadanie transportu

Transport jest ważnym zagadnieniem. Jest to istotne zwłaszcza w przypadku budowy nawierzchni betonowych, podczas której występuje zjawisko masowości stosowanych materiałów. Główną funkcją transportu jest przede wszystkim to, żeby zapewnić ciągłą, bezpieczną i ekonomiczną dostawę materiałów tam, gdzie ma miejsce budowa. Nie da się ukryć, że jest to jeden z najważniejszych procesów budowy nawierzchni betonowych. Jeżeli transport zaplanowano w zły lub niewłaściwy sposób, może prowadzić do:

– nieuzasadnionych przestojów,

– poważnych zaburzeń w pracy całej załogi,

– wzrostu kosztów budowy (program z aktami na uprawnienia budowlane).

Roboty transportowe

Podczas budowy nawierzchni betonowych mają prawo wystąpić roboty transportowe takie jak:

a) dowożenie materiałów drogowych z miejsca ich produkcji lub ze stacji dalekiego składu do składów materiałowych lub bezpośrednio na miejsce wbudowania,

b) dowożenie materiałów ze składów materiałowych na miejsce wbudowania,

c) transport w obrębie składów materiałowych,

d) transport dla celów gospodarczo-budowlanych.

Rodzaje transportu, które wymieniono w punkcie a) oraz b) to inaczej transport zewnętrzny. Z kolei rodzaje transportu, które wymieniono w pozostałych dwóch punktach noszą nazwę transportu wewnętrznego. Biorąc pod uwagę rodzaj drogi przejazdu, środki transportowe można podzielić na:

– bezszynowe,

– szynowe.

Środkami transportowymi są również maszyny, które są niezbędne do ładowania oraz wyładowywania materiałów (programy do uprawnień budowlanych).