Można tego uniknąć w momencie, kiedy elementy budowli będą dzielone szczelinami dylatacyjnymi. Specjalne wykonanie takiej szczeliny powinno mieć miejsce wtedy, kiedy w budowli wykonano izolację przeciwwilgociową bądź wodochronną. Dzięki temu budowla będzie szczelna i będzie miała jednocześnie umożliwione ruchy.
To, jakie zabezpieczenie dylatacji się zastosuje zależy przede wszystkim od rodzaju izolacji.
Szczelina dylatacyjna w budynkach, które są podpiwniczone i w budowlach, które znajdują się całkowicie lub częściowo w gruncie i występuje podsiąkanie wody powinna być wypełniona masą plastyczną. Taką masę robi się z asfaltów, które są zmieszane z wypełniaczami, które są w postaci:
– mączki wapiennej,
– azbestu,
– kauczuku.
W momencie, kiedy beton wysycha w szczelinie, która zostanie starannie oczyszczona, to powierzchnie boczne powinno się powlec roztworem asfaltowym gruntującym. Kolejnym krokiem jest wypełnienie szczeliny masą:
– płynną zalewową,
– o konsystencji kitu plastycznego.
Uszczelnienie dylatacji w izolacjach średnich i ciężkich należy wykonać w ten sposób, żeby:
– zabezpieczyć budowlę przed przenikaniem wody,
– nie były możliwe niewielkie ruchy poziome i pionowe.
Wzmocnienie izolacji bitumicznej, która ułożona jest na betonowym podłożu wygląda następująco (program jednolite akty prawne na egzamin uprawnienia). W pierwszej kolejności do izolacji należy na gorąco przylepić lepikiem pasek blachy aluminiowej, która ma grubość od 0,5 do 1 mm. Alternatywnie może to być blacha miedziana lub folia, która wykonana jest z tworzyw sztucznych.
Szczeliny w stropie
W jaki sposób zabezpieczyć szczeliny dylatacyjne, które są w stropie w pomieszczeń mokrych? W szczelinie dylatacyjnej należy zabetonować pasek blachy stalowej, który ma kształt litery V. Alternatywą do zabetonowania jest folia ze sztucznych tworzyw. Szczelinę należy wypełnić kitem plastycznym. Nad szczeliną należy zamontować pasek folii. Izolacja wodoszczelna stropu powinna być ciągła. Na nią i nad szczeliną dylatacyjną należy zamontować drugi pasek folii. Posadzkę z płytek powinno się ułożyć na zaprawie cementowej. Z kolei w posadzce należy wykonać szczelinę, którą zaleca się wypełnić kitem plastycznym.
Wkładki z blach metalowych są problematyczne z powodu sztywności. Niszczą się przy znacznych przesunięciach poprzecznych czy podłużnych. Taśmy z tworzysz sztucznych, które mają specjalne żeberka są bardziej elastyczne. Pozwalają one również na znaczne odkształcenia konstrukcji. Z kolei żeberka te sprawiają, że taśmy dobrze przyczepiają się do betonu. Dzięki temu zapewniają wodoszczelność szczeliny (egzamin ustny na uprawnienia budowlane).
Izolacja wodoszczelna powinna być na stropach pomieszczeń, w których może dojść do rozlewania wody lub podłogi będzie się myć wodą. Polega to na naklejeniu na wyrównanej i zagruntowanej powierzchni stropu dwie warstwy papy na lepiku. Kolejnym krokiem jest zabezpieczenie warstwy ochronnej przed zniszczeniem. Na tej warstwie zaleca się, żeby ułożyć podłogę z płytek terakotowych, klinkierowych lub innych.
Izolacja w narożnikach pomieszczenia powinna być wywinięta na ścianę do wysokości 10-15 cm. Przed zniszczeniem zabezpieczy ją cokolik.
Gdzie występuje zawilgocenie ścian na skutek opadów atmosferycznych? Ma to miejsce z reguły w miejscowościach, które znajdują się nad morzem. Spowodowane to jest tym, że tam najczęściej mają miejsce silne, ukośne deszcze.
Ściany można zabezpieczyć okładzinami z płytek:
– kamionkowych,
– klinkierowych,
– kamiennych.
Zaleca się, żeby stosować mury, które mają odpowiednio odwodnioną szczelinę powietrzną. Jeżeli warunki klimatyczne należą do przeciętnych, to wystarczy, że ściany zabezpieczy się tynkiem cementowo-wapiennym (egzamin ustny na uprawnienia architektoniczne).
