Do wykonania stropodachu żelbetowego zużywane jest około 60-65% ogólnej ilości betonu prefabrykatów, które są stosowane w danym obiekcie. Możemy wyróżnić kilka sposobów obniżenia poziomu zużycia żelbetu. Między innymi można stosować do konstrukcji stropodachów ocieplane płyty azbestowo-cementowe. Jako ocieplenie stosuje się styropian lub wełnę szklaną. Innym sposobem jest stosowanie do stropodachów płyt wiórkowo-cementowych zbrojonych. Muszą one zostać tynkowane od strony pomieszczeń. Następnie pokrywa się je płytami azbestocementowymi. Przy większej wilgotności względnej w pomieszczeniach inwentarskich dla zwierząt powinno stosować się wentylowane stropodachy lub obiektów, które posiadają użytkowe poddasze.[segregator uprawnienia budowlane]

Wymagania stropodachów

W ogólnych kosztach robót budowlanych 40-50% stanowią koszty stropodachu. Bardzo ważne jest, aby ich konstrukcja była odpowiednio zaprojektowana. Obecnie przez przeprowadzane prace typizacyjne oraz przez szukanie nowych, lepszych rozwiązań technologicznych oraz konstrukcyjnych powodują, że niektóre z rozwiązań projektowych sprzed kilku lat są już nieaktualne w całości lub częściowo.[uprawnienia budowlane]

Przestarzałe rozwiązania w Niemczech

Przykładowo w Niemczech do 1964 roku w budynkach inwentarskich stosowane były dźwigary żelbetowe kratowe o trzech typach. Ich rozpiętości wynosiły 7,5; 10,5 i 12 metrów. Pokrycie spadku wynosiło 25%. Wspomniane dźwigary opierane były na słupach żelbetowych, które rozstawiało się co 3, 4,5 lub 6 metrów. Posadowienie było masztowe lub na stopowych fundamentach.[uprawnienia budowlane testy] Taki zestaw dźwigarów umożliwia projektowanie hal, których szerokość będzie wynosiła od 7,5 do 21 metrów. Różnorodność w słupach została ograniczona do 5 typów. Mają one wysokości wynoszące 2,4; 3, 3,6; 4,2 i 6 metrów. Do więzarów wykorzystywane były płatwie i płyty dachowe. W halach natomiast, które posiadają słupy stosuje się podciągi. W dzisiejszych czasach nie stosuje się tego typu dźwigarów. W budynkach inwentarskich wykorzystywane są prefabrykowane konstrukcje żelbetowe ramowe lub przekrycie, które jest umieszczane na typowych dźwigarach stalowych lub drewnianych wiązarach.[akty uprawnienia budowlane]

Przykład obory

Jako przykład zostanie podana konstrukcja obory. Jest ona zbudowana z niewielu typorozmiarów prefabrykatów. Są nimi głowice, elementy dachu pilastego podciągu kalenicowego płatwi i podciągu z rynną. Słupy, które osadza się w fundamentach są wykonywane na mokro. W oborze te występują podciągi kalenicowe usztywniające. Usztywniają one konstrukcję w kierunku podłużnym. Łączy się je z dachowymi prefabrykatami na śruby. Zewnętrzne ściany mają grubość 22 centymetrów. Do ich wykonania stosuje się beton na lekkich kruszywach lub gazobeton.[egzamin na uprawnienia budowlane] Do budowy prefabrykatów tej konstrukcji wykorzystany został beton marki 300. Niezbędne jest odpowiednie ocieplenie wentylowanego stropodachu. Robi się to wełną mineralną o grubości 10 centymetrów. Następnie pokrywa się ją eternitem falistym. W pomieszczeniach zastosowane są gładkie płyty azbestowo-cementowe.

Obora z konstrukcją mieszaną

Kolejnym przykładem będzie obora o konstrukcji mieszanej. Jest ona wykonana z prefabrykowanych elementów na nietypowej modularnej siatce. Podciągi oraz słupy wewnętrzne są zrobione z żelbetu. Ściany nośne natomiast z cegły. Stropodach jest wentylowany i ocieplony płytami żelbetowymi, które są wspierane na lekkich stalowych wiązarach. Obecnie rozwiązania skupiają się na stawianiu słupów masztowych. Przekrycia i ściany w nich są jak najlżejsze.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]