Silikat wolnotężejący jest oznaczany jako SW. Ta metoda technologiczna jest poniekąd pomostem, który łączy metodę BLB i PGS. Metoda SW, jako pierwsza z technologii polega na stosowaniu spoiwa mieszanego hydrauliczno-powietrznego. System SW pozwala na uzyskiwanie dobrych efektów jakościowych dla bardziej na bardziej oszczędnym dozowaniu spoiwa. Zostało to wykazane przez doświadczenia laboratoryjne oraz praktykę przemysłową.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]

Stosowanie spoiwa mieszanego

Stosowane spoiwa mieszanego odbywa się w konkretny sposób. Jedno ze spoiw, hydrauliczne lub powietrzne jest przemielone w młynie z kruszywem na mokro. Drugie ze spoiw jest dozowane bezpośrednio dopiero w mieszarce. Przykładowo, aby otrzymać beton komórkowy klasy I odmiany 0,7 to powinno się zemleć razem około 40-60 kilogramów wapna palonego lub cementu z piaskiem i wodą w młynie rurowym. Do mieszarki produkcyjnej natomiast wsypuje się 60-120 kilogramów spoiwa innego rodzaju.[uprawnienia budowlane testy] Może być nim cement lub wapno palone. Podczas przemiału kruszywa można stosować zamiast cementy dobry żużel paleniskowy wraz z wapnem hydratyzowanym. Trzeba mieć na uwadze, że wtedy do mieszarki stosuje się palone wapno mielone. Przemysłowa praktyka uznała tę metodę za opłacalną. Obecnie zakłady, które działały na zasadzie technologii BLB przestawiły się na technologię SW. Spulchnianie masy w tej metodzie odbywa się za pomocą gazu, który powstaje wewnątrz masy. Dzieje się to na skutek reakcji proszku glinowego z rozpuszczonymi w wodzie alkaicznymi składnikami. SW utwardzane jest w autoklawach poprzez nasyconą parę wodną o ciśnieniu wynoszącym 10-12 atm.[uprawnienia budowlane]

Wymagania dla surowców SW

Surowce stosowane w metodzie SW muszą spełniać pewne wymagania. Wymagania dotyczące piasku oraz cementu są takie same jak w metodzie BLB. Należy pamiętać, że można tu stosować również cement portlandzki. Żużel paleniskowy stosowany do wyrabiania SW jest żużlem z bieżącej produkcji po ostudzeniu go wodą. Można też stosować nieprzepalony żużel paleniskowy ze zwałów lub żużel przepalony ze zwałów, ale który jest odsiany do frakcji powyżej 4 milimetrów. Żużle nie powinny zawierać zanieczyszczeń obcymi ciałami stałymi, do których mogą należeć ziemia, elementy skał i cegieł, drewno, szamot czy odpady metalowe. Zawartość węgla, który jest niespalony nie powinna przekraczać 10%.[egzamin na uprawnienia budowlane] Zawartość siarki, która ma postać siarczków nie powinna przekraczać 0,2%. Przydatność żużli paleniskowych określa się na podstawie próbnych odlewów. Wapno palone oraz proszek glinowy powinny spełniać wymagania stawiana dla PGS. Ostatni ze składników, woda powinna spełniać wymagania dla tych, które są podawane przy technologii BLB.

Dostarczanie składników

Składniki mieszaniny w technologii SW są dostarczane na różne sposoby. Piasek dostarcza się do silosu za pośrednictwem przenośnika taśmowego. Żużel paleniskowy natomiast rozdrabnia się w kruszarce i następnie podnośnikiem belkowym jest podawany do zbiornika. Żużel lub cement oraz piasek i wapno hydratyzowane są odmierzane do odpowiednich proporcji. Następnie dozuje się je do myła rurowego.[akty uprawnienia budowlane] W nim dochodzi do ich wspólnego przemiału na mokro. Tak otrzymany szlam spływa poprzez rynnę do zbiornika ciśnieniowego.  Z niego za pomocą sprężonego powietrza transportuje się ten szlam do zbiornika z mieszadłami. Szlam piaskowo-żużlowy lub piaskowo-cementowy ze zbiorników jest doprowadzany do dozownika objętościowego. Tam w miarę potrzeb dostarcza się również wodę. Wapno palone mielone jest dostarczane za pośrednictwem przenośnika ślimakowego do zbiornika. Stamtąd inny przenośnik podaje wapno do dozownika wagowe. Następnym etapem jest przekazanie go do mieszarki.[segregator uprawnienia budowlane]