Posadzki z cegły palonej pełnej charakteryzują się przede wszystkim mniejszą wytrzymałością od klinkieru (nauka do uprawnień budowlanych). Dodatkowo są one bardziej ścieralne. Znajdują one zastosowanie w:
– piwnicach,
– magazynach,
– innych pomieszczeniach, w których jest mały ruch.
Podłoże i sposób układania jest identyczny jak w przypadku posadzek z klinkieru.
Rodzaje posadzek
Posadzki terakotowe i drobne płytki mozaikowe
Posadzki terakotowe układane są najczęściej w takich pomieszczeniach jak:
– łazienki,
– ustępy,
– sklepy,
– holle.
Są to pomieszczeniach, w których bardzo często trzeba myć podłogi. Płytki, które stosuje się na posadzki są grube na 11-16 mm. Mają kształt:
– kwadratów,
– sześciokątów,
– ośmiokątów.
Płytki te mają różne kolory. Układa się je ręcznie na zaprawie cementowej o stosunku składników 1:3 lub 1:4. Zaprawa ta powinna mieć 1,5-2 cm grubości i powinna być ułożona na podkładzie z betonu. Spoiny należy zalać rzadką zaprawą cementową. Następnie powinno się zmyć jej nadmiar.
Drobne płytki mozaikowe dostarcza się na budowę jako przyklejone do arkuszy papieru. Układa się je identycznie jak okładziny ścienne. Wokół pomieszczeń z posadzką z terakoty należy wykona cokoliki, które są z kwadratowych płytek terakotowych (testy 2021 uprawnienia).
Posadzki szklane
Szklane posadzki to najczęściej górna powierzchnia stropów szklano-żelbetowych. Występują wtedy, kiedy nie ma innej możliwości, żeby oświetlić światłem dziennym pomieszczenia, które znajdują się pod stropem. Wykonuje się je z kształtek szklanych, które są:
– okrągłe – rotality,
– kwadratowe – luksfery, które mają groszkowaną górną powierzchnię.
Stropy są wykonywane w ten sposób, że na deskowaniu układa się szklane kształtki w odstępach 3-5 cm w obu kierunkach. W szczelinach, które powstały należy ułożyć zbrojenie i wypełnić wszystko betonem.
Wykonywanie posadzek ze szklanych płytek jest podobne jak z płytek terakotowych. Wykonuje się je z:
– elementów kamienno-betonowych (trylinka),
– płyt betonowych,
– płytek lastrykowych,
– jastrychów (cementowy, lastryko).
Posadzki z elementów kamienno-betonowych stosuje się na:
– prowizoryczne posadzki w halach fabrycznych,
– drogi dojazdowe,
– parkingi.
Należy je układać na podkładzie, który wykonany jest z piasku. Spoiny wypełnia się piaskiem do połowy wysokości, a pozostałą część wypełnia się zaprawą cementową o stosunku 1:3. W budownictwie wodnym z trylinek wykonuje się okładziny skarp podwodnych. Jej zadaniem jest ochrona skarpy zapory przed rozmywaniem, które jest spowodowane falowaniem wody. Okładziny należy układać ściśle lub luźno.
Posadzki z płyt betonowych znajdują zastosowanie do układania chodników dla ruchu pieszego w osiedlach mieszkaniowych, na ulicach, peronach czy tarasach. Płyty betonowe należy układać na podkładzie z piasku, a spoiny zalewa się zaprawą cementową (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów).
Posadzki z płyt lastrykowych stosuje się zamiennie z płytkami terakotowymi. Są one tak samo układane (na zaprawie cementowej). Wokół pomieszczeń układane są cokoliki z tych samych płytek.
Jastrych
Jastrych cementowy to posadzka, którą wykonuje się z gładzi cementowej. Gładź cementowa składa się z cementu oraz czystego piasku (stosunek składników 1:2 lub 1:3). Jest to posadzka, którą stosuje się w:
– warsztatach,
– garażach,
– piwnicach,
– pralniach,
– klatkach schodowych budynków gorzej wyposażonych,
– galeriach,
– balkonach,
– loggiach.
Idealnym podkładem pod jastrych może być strop lub warstwa betonu, która ma 10-15 cm grubości i jest układana w poziomie lub ze spadkami. Na taki podkład układa się posadzkę (2-5 cm grubości) i następnie wyrównuje się łatą i zaciera packami. Zaleca się, żeby jastrych nanosić na podkład zanim cementy w betonie podkładu zakończy wiązanie. Wówczas grubość warstwy może być do zmniejszona do 1-1,5 cm i niepotrzebne będą dylatacje przeciwskurczowe. Wokół pomieszczeń należy wykonać cokoliki (pytania na egzamin ustny do uprawnień).
