Prowadzenie i regulacja montażu konstrukcji
Dokładność montażu jest bardzo ważnym aspektem podczas tworzenia konstrukcji. Podczas prac należy zadbać aby projekt był robiony jak najdokładniej i kontrolować czy jest zgodny z dokumentacją techniczną. Tworzenie konstrukcji już na początkowym etapie trzeba szczegółowo weryfikować, ponieważ może to wpływać nawet na ostatnie etapy montażu. Przykładowo, gdy mamy do czynienia z dolnymi częściami konstrukcji wszelakie błędy oraz odchylenia od wymaganych wymiarów mogą sumować się i mieć negatywny wpływ na górne części.
Unikanie błędów konstrukcyjnych
W celu uniknięcia błędów konstrukcje przed ostatecznym połączeniem montażowym powinny być rzetelnie sprawdzane. Głównie pod kątem błędów ustawienia poszczególnych elementów. Należy sprawdzić czy konstrukcja stworzona odpowiada projektowi technicznemu. Do weryfikacji błędów służą wszelkiego rodzaju czynności kontrolno-pomiarowe. Mają one na celu wyłapanie już na początkowych etapach wszelkich błędów oraz odchyleń. Dzięki temu w łatwy sposób można uniknąć różnego rodzaju tragedii.Należy mieć na uwadze fakt, że nie wszystkie błędy i odchylenia mają duży wpływ na jakość danej konstrukcji. Dlatego powinno selekcjonować się rodzaje błędów i na takiej podstawie ustalać, które mogą mieć wpływ na dalsze etapy konstrukcji, a które nie.
Rodzaje błędów montażowych
Wyróżniamy 5 głównych grup błędów montażowych. Zaliczają się do nich błędy wytyczania i utrwalania osi, odchylenia od położenia pionowego, poziomowania, obrotu osi głównych elementów oraz położenia fundamentów. Proces kontrolowania ustawienia poszczególnych elementów powinien być robiony na bieżąco z wykorzystaniem szablonów pomiarowych poziomych i pionowych. Przykładowym rodzajem takiego szablonu są łaty pionowe z ciężarkami pionującymi czy łaty poziome z podziałką. Jeśli chodzi o same osie główne konstrukcji montowanej ( poziome i pionowe) w celu sprawdzenia poprawności wymiarów korzystamy z taśmy mierniczej stalowej z podziałką milimetrową oraz teodolitu o dokładności odczytu do 20 sekund.
Określanie błędów montażowych
Błędy określa się badając odchyłki ustawienia elementów w stosunku do przyjętego układu odniesienia. Dla układu x,y,z wartości odchyłek ustala się poprzez zmianę usytuowania elementu na konkretnych osiach (przesunięcie w poziomie, zmiana poziomu ustawienia, pochylenie lub obrót). Przykładowo możemy wyznaczyć wielkość odchyłek Ax i Ay w stosunku do odpowiadających osi x i y układu odniesienia. Da nam to wartość przesunięcia elementu w poziomie. Analogicznie przy pochyleniu za pomocą takich odchyłek możemy sprawdzić wartość kąta odchylenia od osi pionowej elementu do odpowiedniej osi układu współrzędnych. Jeśli chodzi o wartość obrotu elementu wykorzystujemy do tego kąt skrętu osi poziomych elementu w stosunku do osi x i y przyjętego przez nad układu współrzędnych. Odchyłka Az natomiast mówi nam jaka jest zmiana poziomu ustawienia wzdłuż osi pionowej z przyjętego układu odniesienia. Gdy zauważamy, że nasza konstrukcja ma nadmierne wartości odchyleń wymiarowych możemy przeprowadzić ich regulację. Potocznie nazywa się to naprowadzeniem na właściwe miejsce.
Stateczność elementów konstrukcji w czasie montażu
Podczas montowania konstrukcji ruchy robocze wykonywane przy montażu wywierają dodatkowe siły i obciążenia na poszczególne elementy prefabrykowane. Również sam fakt przyjęcia przez te elementy specjalnego statycznego schematu zależnego od sposobu ich podwieszania ma wpływ na wartości wywartych sił i obciążeń. Możemy więc zauważyć, że dana konstrukcja posiada stałe obciążenia od ciężaru własnego oraz te uzależnione od sił bezwładności. Te drugie powstają przy podnoszeniu i opuszczaniu oraz obracaniu danej konstrukcji. Nieraz siły bezwładności mają znaczy wpływ na bezpieczeństwo konstrukcji montażowych. Gdy mamy do czynienia z belką na którą działają zarówno obciążenia statyczne jak i dynamiczne. Dla tego przypadku mamy: stałe obciążenie od ciężaru belki oraz dodatkowe obciążenie spowodowane siłami bezwładności. To drugie występuje tylko w niektórych fazach montażu między innymi podczas podnoszenia belki, hamowania przy jej opuszczaniu oraz gdy ustawiamy daną belkę na podporach.