Mur kontrolowany jest przez murarzy przy użyciu poziomnic, pionów, ważnych linii, łat i tak dalej.
Cegły układane są zazwyczaj tradycyjnym sposobem przy użyciu kielni z częściowym nanoszeniem zaprawy na boczną część cegły. Ostatnio ulepszono ten sposób poprzez zastosowanie łopaty do nanoszenia zaprawy. Często podczas tego przytrafiały się różne błędy, przykładowo wykonywane zostawały spoiny wsporne zbyt grube, czasami były to nawet trzy centymetry, oraz spoiny porzeczne były zupełnie nie wypełnione zaprawą.
Pomimo ulepszenia metoda murowania poprzez pojedynczych murarzy wciąż ma duży minus, mianowicie wykonują one różne czynności, jakie nie wymagają doświadczenia specjalisty-rzemieślnika. By dokładniej zgłębić ten temat, zbadano podział czasu murarza obliczeniami chronometrażowymi. (uprawnienia budowlane kontakt)
Praca murarzy
Z tego wynika, że pracownik na pracę wymagającą jego doświadczenia zużywał 21% czasu, a na pracę, które równie dobrze dałby radę wykonywać pomocnik aż 48%. Warto zwrócić uwagę, że podczas zastosowania warstwomierzy i reszty ulepszeń, damy radę wywnioskować, że jedynie 50% czynności wymaga doświadczenia murarza, a 50% nie, to można by założyć, że na tą prawidłową pracę murarza przypada 6+7,5=13,5%, a na czynności pomocnika 48+7,5=55,5%. Stosunek pracy która faktycznie powinna być przez murarza wykonywana, do pracy całkowitej to 13,5 : 69, czyli około 1:5.
Pojedynczy murarze
Wtedy, jakby pracę pomocnika, którą wykonywał murarz, faktycznie sprawowałby pomocnik, murarz w tym czasie dałby radę ułożyć i sprawdzić pięć razy więcej cegieł. Dlatego właśnie metoda murowania „w pojedynkę” jest mało wydajna i powinna być używana jak najmniej, jak mówi cennik robót budowlanych i instalacyjnych. (uprawnienia budowlane 2021)
Według Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli z 1951 roku, wykonywanie robót w pojedynkę jest opłacalne jedynie podczas pracy przy murach:
-posiadających otwory okienne oraz drzwiowe przekraczające 40% powierzchni całej ściany,
-z dużą liczbą wnęk, pilastrów, wykuszy, różnych szczegółów.
Tradycyjna metoda murowania
Tradycyjna metoda murowania poprzez murarzy pracujących w pojedynkę. Do prac wykonywanych pasami na wysokości 1-1,2m używane są zazwyczaj rusztowania na kozłach. (akty prawne uprawnienia budowlane)
Miejsce pracy murarza musi być przygotowane najwygodniej dla niego, czyli kastra (skrzynia) z zaprawą musi być w odstępie 50-30 cm od ściany, szkopek, szafel albo kubeł z wodą obok niego, a cegły przygotowane na rąb bądź w ramkach z obu stron. Warto ustawić skrzynię i cegły na podstawkach, żeby ułatwić pracę i nie musieć się schylać. (segregator egzamin ustny uprawnienia)
Długość odcinka, na którym pracę wykonuje murarz ma duży wpływ na przebieg pracy. Im ta długość jest dłuższa, tym większa jest do przebycia droga murarza do od materiałów do miejsca docelowego, ale mniejsze są straty na kontrolę poziomu i pionu muru i na dołączenie się do sąsiadujących części.
Patrząc na względy organizacyjne warto jest zapewnić murarzowi taki odcinek, żeby wymurował go na wysokości jednego pasa (1,5-1,2m) w ciągu całej zmiany. Przyjmując, że 1m3 muru posiada 400 cegieł, ale też zakładając ekonomiczność dla muru gładkiego najprostszego z otworami (nie będącymi większymi od 15% w ciągu ośmiu godzin pracy), co do Katalogu norm i cen jednostkowych Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli z 1950 roku, dostajemy dla pasa muru o wysokości 1,1 metra, przy 15% otworów.
Praca na długości pewnej ilości stanowisk
Można ją zaplanować w taki sposób, że w narożnikach i miejscach pośrednich przy łatach przydziela się tych bardziej wyszkolonych murarzy, którzy stojąc w tych punktach i obserwując podziałki łat, wznoszą bloki muru, które zakończone są strzępiami uciekającymi o 5-Mł warstw cegieł większe od muru na reszcie długości. W granicach tego typu bloków kierunkowych rozkłada się resztę muru pod naprężony od strony licowej sznur murarski, który pokazuje poziom górnych podstaw cegieł. Kawałki muru przy blokach kierunkowych stawiane są w wiązaniu krzyżykowym, a filary wewnętrzne zazwyczaj w pospolitym. W trakcie wznoszenia muru pomiędzy blokami kierunkowymi, rozkłada się w tych punktach kolejne bloki kierunkowe w górę. (program egzaminu na uprawnienia)
