Po ustaleniu liczby i wielkości terenów warto zrobić podział ścian na poziome pasy robocze. (uprawnienia budowlane program) W zwykłych aspektach przy rosłości piętra 2,704-3,30 m rozdziela się mur na trzy pasy o rosłości 0,90-1,10 m każdy. Rosłość ta jest najlepsza dla pracy pracownika i pozwala mu uzyskać pełną aktywność. Potem obmyśla się wedle oszacowanej aktywności ekip wielkość odstępów i właściwą liczbę ekip murujących. Wielkość odstępów musi być zestawiona tak, by odstęp w poziomie pasa roboczego był zrobiony przez ekipę murującą czy murarza na jednej zmianie. Zbyt długi lub za krótki odstęp pracy sprawia konieczność zmiany miejsca pracy podczas dnia, co przerywa pracę i sprawia, że traci się cenny czas. (uprawnienia budowlane kontakt) Długość odstępu, zwanego też frontem pracy równa się szacując około 3m w układzie indywidualnym, w dwójkowym 7.5m a w trójkowym do 15m.
Poziome pasy robocze
Uszykowanie miejsca pracy
Uszykowanie miejsca pracy skupia się na rozmieszczeniu rusztowań dla drugiego i trzeciego pasa i rozstawienie cegły oraz skrzyń z zaprawą. Pomost rusztowania o rozpiętości 2.5m rozdziela się na trzy równe do muru pasy. Pierwszy umieszczony blisko muru pas pomostu o rozpiętości 60-70cm zostawia się jako odpowiedni element pracowniczy dla murarza i pomocnika. Kolejny pas o rozpiętości 65-70cm jest przydatny do magazynowania cegły i rozstawiania skrzyń z zaprawą. Finalny pas o rozpiętości 115-125cm przydaje się do przewozu tworzyw. Blisko ścian jakie nie mają luk cegłę umieszcza się na przemian ze skrzyniami do zaprawy. Blisko murów z lukami okiennymi cegłę umieszcza się naprzeciwko słupów, a skrzynie naprzeciwko luk. Skrzynię ustawia się w odległościach nie przekraczających 2.5m. Zapas cegły na stanowisku pracowniczym musi być wystarczający na dwie godziny roboty. Przez pojawiające się przy pracach wielkie zużycie tworzyw i ograniczone miejsce do przechowywania ich na miejscu, organizacja przewozu tworzyw musi spełniać takie wymogi:
-ograniczyć do najmniejszej możliwej opcji czas przejazdu.
Żuraw wspornikowy naścienny
Najlepiej wypełnia się te wymagania używając żurawia wieżowego, kiedy aktywność przy średnim udźwigu 1500 kg zbliża się do 100 T przez jeden dzień pracy. (uprawnienia budowlane 2021) Możliwości skorzystania z tego środka przewozowego istnieją jedynie w przypadku niezwykle ogromnych prac murowych. W aspektach średniej i małej budowy używa się zwykle podczas przewozy pionowego z wyciągów szybowych i słupowych. Udźwig tego pierwszego dochodzi do 1000 kG, a drugiego do 500 kG. W przypadku niższego obszaru prac murowych bądź gdy umieszczenie centralnego środka przewozu pionowego skupione jest na wymogi reszty prac, do przewozu tworzyw murowych można skorzystać z wspornikowego żurawia naściennego czy kołowego. (uprawnienia budowlane program)
Ten naścienny wspornikowy potrafi przydać się też do przemieszczania ładunków w zasięgu własnego ramienia, w średnicy do 2.5m. Minusem żurawia bywa przymus częstych modyfikacji jego ugruntowania w podłożu. Żuraw umie unosić masy do rosłości znajdujących się poniżej poziomu wysięgnika. Jego udźwig to maksymalnie 750 kG.
Żuraw przesuwny typu Pionier
Przydaje się do przewozu transportów o masie do 500 kG z możliwością zmieniania ich miejsca w średnicy 2.9m. Największa rosłość unoszenia żurawia przy umieszczeniu go na takim samym poziomie z unoszonymi tworzywami równa się 4.50m, przy umieszczenia żurawia na stropach 20m. (akty prawne uprawnienia budowlane) Masa żurawia z przeciwwagą to 1500 kG. Zmienienie miejsca żurawia na inne miejsce zachodzi ręcznie. W sytuacji dużego obszaru prac, kiedy prace ziemne robione są przez przenośniki taśmowe, używa się ich do przewozu tworzyw do prac murowych, piwnic i obiektów bez lub z jednym piętrem. Przenośniki taśmowe spełniają rolę środka przewozowego pionowego oraz poziomego. Potrafią działać samodzielnie czy w zespołach, tworzywo podawane jest w takiej sytuacji z jednego przenośnika na kolejny, aż do punktu docelowego. (program egzaminu na uprawnienia)
