Przydatność kruszywa do betonu lekkiego można określać na podstawie kilku jego cech. Pierwszą z nich jest jego ciężar nasypowy. Do kolejnych należy uziarnienie, wytrzymałość na ściskanie oraz nasiąkliwość. Bardzo ważnym aspektem jest również stałość objętości. Dodatkowo mogą być sprawdzane inne cechy wcześniej nie wymienione. Należą do nich ciężar objętościowy i właściwy, porowatość, szczelność, jamistość oraz skład chemiczny. Przykładowo ciężar nasypowy danego kruszywa można określać dla poszczególnych frakcji lub grup frakcji. Dla większości norm wartości jakie posiada ciężar nasypowy dane kruszywo są podstawą podziału na klasy.[uprawnienia budowlane]
Określanie przydatności kruszywa
Uziarnienie
Uziarnienie podaje się jako procentowy udział poszczególnych frakcji odnosząc się do całości kruszywa w procentach ciężarowych. Czasami można też stosować określanie go w procentach objętościowych. Inaczej od kruszyw naturalnych traktowane są frakcje pyłowe. W przypadku kruszyw naturalnych pyły najczęściej są pochodzenia ilastego. Wpływają one ujemnie na wytrzymałość betonu. Dla kruszyw lekkich charakter pyłu jest uzależniony od rodzaju kruszywa. Pyły w keramzycie mają pewne właściwości hydrauliczne. Mają one korzystny wpływ na zwiększenie wytrzymałości betonu.[uprawnienia budowlane testy] Pumeks hutniczy jest frakcją, która pochodzi ze skruszenia najsłabszych ziarn. Mimo to, dzięki polepszeniu urabialności betonu oraz zwiększeniu szczelności możemy zauważyć dodatni wpływ na wytrzymałość.
Zawartość ziarn
Zawartość ziarn mniejszych oraz większych jest określana w procentach ciężarowych. Rzadziej możemy spotkać się z określaniem jej w procentach objętościowych. W tej drugiej sytuacji wykonuje się to w stosunku do danej grupy frakcji lub samej frakcji. Zawartości słabych, zwietrzałych, płaskich i iglastych ziarn w przeciwieństwie do kruszywa naturalnego nie oznacza się. Wyjątkiem są jedynie łupki.[akty uprawnienia budowlane]
Kruszywa spiekane z łupków
Produkcja kruszyw spiekanych z łupków została zapoczątkowana przez Hayda w USA. W 1920 roku wybudowana została wytwórnia, która produkowała kruszywo spiekane w piecu obrotowym. Jako surowiec oprócz łupków można stosować również różnego rodzaju gliny oraz odpady, które uzyskuje się podczas wydobywania i uszlachetniania węgla. W USA metoda ta zwana jest często metodą Haydite od nazwiska jej wynalazcy.[egzamin na uprawnienia budowlane]
Produkcja pumeksu hutniczego
Drugim produktem, który jest wytwarzany w bardzo dużej skali jak kruszywo spiekane jest pumeks hutniczy. Najczęściej wykorzystuje się do tego urządzenie spieniające Kinney-Osborne’a. W 1962 roku produkcja tego rodzaju kruszywa wyniosła 2,3 milinów.
Firma Leca
W firmie Leca rozwinięta została technologia spiekania glin w piecu obrotowym. Firma ta dzięki swojemu doświadczenia oraz najnowszym rozwiązaniom technologicznym jest na czołowym miejscu pośród światowych producentów. W Niemczech na podstawie licencji firmy Leca zostały uruchomione dwie wytwórnie. Dzieje się to mimo posiadania przez Niemcy naturalnych złóż pumeksu.[segregator uprawnienia budowlane]
Kruszywo spiekane z popiołów lotnych
Kruszywo spiekane z popiołów lotnych wytwarzane jest przez firmę Tertile i Lytag. Wykonuje się to poprzez spiekanie popiołów na taśmach aglomeracyjnych. W zakładzie Battersea w Londynie oraz w Bagenum w Holandii zostały podjęte próby spiekania w piecu szybowym. Podczas tego procesu wystąpiły jednak trudności techniczne. Z tego powodu nie stosuje się już tej metody.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]
