fbpx
program
Uprawnienia Budowlane

Mosty leżajowe o belkach pojedynczych lub złożonych najczęściej występują w mostach tymczasowych (egzamin ustny uprawnienia budowlane – pytania).

Typ mostu leżajowego o belkach pojedynczych luźnych niezwiązanych poprzecznie budowanych występują w przypadku małych rozpiętości (od 3 do 6 m). Opiera się on na przyczółku z kamienia bądź z betonu przy wykorzystaniu ławy dębowej. Oczepem dębowym, który jest wpuszczony w belki nazywa się oparcie na jarzmach i przyczółkach drewnianych.

Most leżajowy
most leżajowy

Zadaniem siodełka jest:

– umożliwienie podparcia belek na jarzmach pojedynczych,

– zmniejszenie rozpiętości na skutek przesunięcia punktu podparcia belki poza podporę.

Nie należy wykorzystywać siodełek na skrajnych podparciach. Ich wymiary powinny być zgodne z wymiarami belki. Z kolei jego długość jest zależna od rozpiętości mostu. Belki i siodełka najczęściej się łączy przy wykorzystaniu śrub. Zdarza się również zastosować dodatkowo kliny. W przypadku wysokich mostów siodełka powinno podpierać się na obu końcach zastrzałem.

Z kolei typ mostu leżajowego z belek złożonych zbudowany jest z reguły z:

– dwóch lub trzech belek, które leżą na sobie,

– klamer i śrub, które wiążą belki.

Na skutek tarcia w belkach, które powstaje z powodu naciągania śrub, nie może dojść do zespolenia belek w jedność, zwłaszcza podczas procesu zsychania drewna. Nie da się uniknąć przesuwania belek. Nie da się również idealnie zespolić belek, które leżą na sobie (materiały do egzaminu na uprawnienia budowlane). Mogą się one przesunąć w chwili ugięcia, nie ważne w jaki sposób się łączą.

Ustrój rozporowy

Ustrojami rozporowymi są belki podłużne, które podpiera się konstrukcją rozporową, która może mieć kształt trójkąta, trapezu bądź wieloboku. Charakteryzują się parciem poziomym, który wywierany jest na podpory. Parcie poziome można wyeliminować przy pomocy drewnianych kleszczy bądź stalowych ciągów.

Wyróżnia się rozpornice trójkątne pojedyncze i trójkątne podwójne, które noszą nazwę ustroju Heinzerlinga. Najczęściej wykorzystuje się je w mostach kolejowych. Jest to ustrój sztywny. Belka pomostowa, która jest wykonana w całości, jest belką dwu-rozpornicy trójkątnej.

Belki o rozpornicy trapezowej pojedynczej i podwójnej są ustrojem chwiejnym, przeciwnie do rozpornic trójkątnych. Wykorzystuje się je najczęściej w mostach drogowych. Przyjmują one rozpór z zastrzałów. W związku z tym obciążenia pionowe przekazuje się na podpory jako reakcje pionowe.

Można spotkać również ustroje trójkątno-wieszarowe, a także trapezowo-wieszarowe.

Mosty półstałe

Mosty półstałe, drewniane z dźwigarami stalowymi należą do grona mostów tymczasowych (jak wygląda egzamin na uprawnienia budowlane). Stosuje się je najczęściej przy przekraczaniu rzek, strumieni czy sztucznych kanałów. Buduje się je tam, gdzie powstają obiekty przemysłowe.

Belki wieszarowe znajdują zastosowanie w mostach drogowych i kładkach. Szczególnie wtedy, kiedy wysokość konstrukcyjna nie pozwala na wykonanie konstrukcji zastrzałowej. W przypadku mostu drewnianego, który ma dźwigary główne stalowe, stężą się je przy wykorzystaniu blachy, która jest wygięta w kształcie ceownika. Górny pokład zbudowany jest z bali, które mają grubość 5 cm. Układa się je w jodełkę na podkładzie z bali podłużnych, które mają grubość 10 cm. Poprzecznice powstają z drewna okrągłego jednostronnie sfazowanego. Z kolei łożyska z blachy stalowej dostosowuje się do szerokości stopki dźwigarów głównych.

Płytę łożyska mocuje się wkrętami do oczepu. Łożysko stałe i ruchome różnią się od siebie stalowymi płytkami, które są przyspawane w miejscu podparcia dźwigarów głównych. Ich zadaniem jest zabezpieczenie dźwigarów przed przesuwem. Dźwigary można układać bezpośrednio na oczepy poprzez przymocowanie ich za pomocą łapek i wkrętów. Wykonuje się to w przypadku krótkiego okresu użytkowania mostu oraz małego natężenia ruchu.

Wzniesienie spodu konstrukcji nad poziomem wody jest zależne przede wszystkim od przewidywanego okresu użytkowania mostów. W przypadku, kiedy mosty buduje się na jeden sezon, to spód konstrukcji znajduje się na wysokości 0,5 m nad przewidywanym poziomem „niskiej wody”. W przypadku mostów, które będą dłużej niż przez jeden rok, spód konstrukcji powinien znajdować się 0,3 m nad poziomem „dziesięcioletniej wielkiej wody”. 

Wszystkie elementy mostu, które są z drewna powinny być odpowiednio impregnowane, niezależnie od okresu użytkowania mostu (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia architektoniczne).

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Znajdź na blogu
Kategorie artykułów
Nasze produkty
Darmowy poradnik

Nie zwlekaj i dołącz do nas już dziś i otrzymaj poradnik wraz z wypełnionym zbiorczym zestawieniem praktyk!

Uprawnienia-budowlane.com