Montaż i izolacyjność okien

Zasady montażu okien (umiejscowienie w ścianie, punkty zamocowania, uszczelnienie połączenia z murem)

Żeby zapewnić prawidłowe zamocowanie stolarki, otwór w murze powinien być większy od rzeczywistego wymiaru okna (szer. O ok. 3cm i wys. O ok. 6cm)

Pomiędzy ościeżnicą a murem z każdej strony należy zostawić luz 1-1,5 cm, a na dole 3,5-4cm

• W ścianie jednowarstwowej okno powinno być osadzone w połowie jej szerokości
• W ścianie dwuwarstwowej osadza się okna jak najbliżej zewnętrznej krawędzi muru przed ociepleniem.
• W ścianie szczelinowej okna powinny być mocowane w poziomie ocieplenia
• Dolną krawędź ościeżnicy opiera się na klockach, na progu drewnianym lub na kątowniku stalowym. Ościeżnicę ustawia się w poziomie i pionie, a następnie unieruchamia klinami w ościeżu na czas mocowania do ściany.
• Kliny powinny być umieszczone w narożach lub przy słupkach, aby nie zniekształcać ościeżnicy.
• Okna mocuje się w ścianach kotwami stalowymi typu „Z”, śrubami lub tulejami. Okna osadzone w płaszczyźnie ocieplenia można mocować tylko kotwami.
• Mocowanie okien z tworzyw sztucznych oraz okien aluminiowych powinno zapewnić możliwość odkształceń podłużnych ościeżnicy.
• Połączenie okien ze sobą lub z drzwiami balkonowymi wykonuje się przy pomocy śrub (okna drewniane) lub specjalnych łączników (okna aluminiowe i z tworzyw sztucznych)
• Luzy wokół okna uszczelnia się tak, aby nie przedostawały się przez nie woda ani wiatr.
• Uszczelnienie wewnętrzne powinno zabezpieczyć przed przenikaniem pary wodnej z wnętrza budynku. Stosuje się tutaj materiały trwałe elastyczne (np. masy silikonowe, akrylowe), taśmy uszczelniające z pianki poliuretanowej lub folie samoprzylepne do uszczelnień wewnętrznych
• Uszczelnienie środkowe zabezpiecza przed przenikaniem ciepła i dźwięków. Do wykonania uszczelnienia używa się najczęściej wełny mineralnej lub szklanej oraz pianki poliuretanowej w postaci gąbki lub masy natryskiwanej pistoletem.
• Jako zewnętrzne uszczelnienie wodoszczelne stosuje się materiały trwale plastyczne (np. kity nanoszone pistoletem), met. Trwale elastyczne(masy silikonowe, akrylowe), ta śmy uszczelniające z pianki poliuretanowej lub folie samoprzylepne do uszczelnień zewnętrznych.

Po zamocowaniu ościeżnicy zawiesza się skrzydła okienne oraz osadza parapety i podokienniki. Parapety wewnętrzne mocuje się do muru podokiennego przy pomocy zaprawy cementowej. Jeżeli parapet jest szeroki, można go podeprzeć wspornikami. Podokienniki zewnętrzne najczęściej wykonuje się z blachy ocynkowanej. Krawędzie boczne podokiennika powinny być osadzone we wnękach zrobionych w ścianie. Spadek podokiennika na zewnątrz powinien wynosić co najmniej 5% i może być ukształtowany przy pomocy zaprawy cementowej.

Wewnętrzna krawędź podokiennika powinna być wsunięta pod wycięcie progu ościeżnicy, a krawędź zewnętrzna musi być wysunięta poza krawędź muru.

Czynniki wpływające na izolacyjność cieplną i akustyczną okien

Izolacyjność cieplna:

Wskaźnikiem oceny izolacyjności cieplnej okien jest współczynnik U, który dla okien określa się bez uwzględnienia wpływu infiltracji powietrza. U nie powinno być większe niż 2,6W/m2K w I, II i III strefie klimatycznej i 2,0W/m2K w IV i V strefie.

Izolacyjność cieplna okien zależy od:

• Rodzaju materiału, z jakiego wykonana jest ościeżnica i skrzydła – w przypadku profili komorowych większa ilość komór poprawia izolacyjność; w oknach z elementów metalowych konieczne jest stosowanie dodatkowych wkładek izolacyjnych wewnątrz profili;
• Ilości i rodzaju szyb – zwiększenie ilości szyb poprawia parametry termiczne; izolacyjność można zwiększyć też wypełniając przestrzenie gazem szlachetnym (np. argonem) lub stosując szyby ze specjalną powłoką: powłoki niskoemisyjne (odbijają promienie cieplne i zapobiegają przedostawaniu się ciepła na zewnątrz pomieszczenia; szkło z powłoką wysokoemisyjną stosuje się gdy chcemy zabezpieczyć pomieszczenie przed przegrzaniem, powleczone jest ono z jednej strony cienką warstwą metaliczną, odbijającą promieniowanie krótkofalowe (widzialne) na zewnątrz
• Szczelności połączeń – szyb ze skrzydłem, skrzydła z ościeżnicą, ościeżnicy z murem

Izolacyjność akustyczna:

Określona jest ważonym wskaźnikiem izolacyjności akustycznej Rw. Im wyższy wskaźnik Rw tym lepsza izolacyjność akustyczna. Minimalny Rw okien w budynkach mieszkalnych, stanowiących nie więcej niż 50% wielkości powierzchni ścian w pomieszczeniach z określonym poziomem hałasu wynosi (do 60dBA – 25dB; 61-65dBA – 30dB; 66-70dBA – 35dB)

Na wielkość Rw ma wpływ:

• Rodzaj oszklenia – im grubsze i cięższe szyby tym większa izolacyjność akustyczna; zwiększenie ilości szyb i odległości między nimi również wpływa na zwiększenie izolacyjności ak.
• Szczelność połączeń części składowych oraz osadzenie okna w murze.