Monolityczność stropowych płyt

Stropowe płyty muszą mieć zapewnioną monolityczność w związku z tym, że w szkieletowych konstrukcjach ścian budynku usztywniające ściany są często daleko rozsunięte. Zapewnienie monolityczności pomoże także w obliczaniu ich jako poziomych tarcz. Jeżeli budynek nie jest podpiwniczony o układzie poprzecznym, albo gdy budynek ma szkieletową konstrukcję, usztywniające ściany ulegają odkształceniom, tak jak wsporniki, które są sprężyście ulokowane w gruncie. Stropy przejmują poziome obciążenia z zewnętrznych ścian oraz pracują jako zginane w swojej płaszczyźnie belki – ściany. Przekazują one obciążenia na poprzeczne ściany (uprawnienia budowlane). Aby spełniać swoje wszystkie zadania stropy powinny być sztywną tarczą w swojej płaszczyźnie.

Zaprojektowanie budynku

Projektując budynek należy sprawdzić go pod kątem przestrzennej sztywności w podłużnym i poprzecznym kierunku, jeżeli nie zostaną zastosowane warunki wynikające z normy PD-64/B-03252. Warunki tej normy pozwalają na pominięcie tych obliczeń (testy uprawnienia budowlane). Aby dokonać wyliczeń dotyczących usztywniających ścian należy posłużyć się jednym ze schematów. Pierwszy schemat mówi o jednolitym wsporniku, drugi o wielokondygnacyjnych ramach, które uwzględniają bądź nie uwzględniają odkształceń dotyczących nadproży. Trzeci schemat dotyczy zagadnienia wielopasmowych wsporników, połączonych za pomocą sprężystych łączników.

Obliczenia dotyczące schematów

Przy obliczeniach w schemacie pierwszym dane wyliczenia są słuszne przy ścianach bez otworów (program egzamin uprawnienia 2021). Jednak w stosunku B:H=1 podczas obliczeń strzałki ugięcia należy uwzględnić wpływ poprzecznych sił. Schemat dotyczący obliczeń ścian z otworami jako jednolitych prętów oraz wzięcie do wyliczeń momentu bezwładności przekroju poprzez otwory i jego powierzchni znacznie odbiega od pracy rzeczywistej ściany. Błędów można dopatrywać się w kwestii przyjętych założeń mówiących, że punkty w tym samym przekroju przed odkształceniem i po leżą w tej samej jednej płaszczyźnie. W rzeczywistości to założenie jest błędne. Patrząc na schemat pracującej ściany jako rama i uwzględniając dodatkowo odkształcenia w nadprożach można w ten sposób otrzymać układ, który będzie bardzo podobny do pracy tarczy.

Projektowanie złącz konstrukcyjnych

Projektując konstrukcyjne złącza, które będą prostopadłe do siebie, w obliczeniach można dodatkowo uwzględnić przestrzenną sztywność budynku oraz współpracę między tymi ścianami. Warunkiem jest wykonanie ich z odpowiednich materiałów o podobnej odkształcalności i wytrzymałości. W takim przypadku usztywniające ściany mogą przyjmować złożony przekrój, dwuteowy itp. Szerokość współpracującej półki przy ścianie należy w obliczeniach przyjąć jako nie większą od 10-krotnej grubości. Nie może być także szersza niż filar – w przypadku dwuteowych przekrojów (programy do uprawnień budowlanych). Dla ceowych albo kątowych przekrojów szerokość półki nie może wynosić więcej niż 5-krotność grubości t ściany.