Koryta, które układa się w gruncie zazwyczaj mają profil kulisty. Rzadziej możemy spotkać się z trapezowymi, prostokątnymi, parabolicznymi czy półeliptycznymi korytami. Ich wymiary są niewielkie. Średnia wynosi zazwyczaj od 0,4 do 1 metra, a grubość od 4 do 7 centymetrów. Długość koryt może wynosić od 0,7 do 7 metrów. Koryta stosowane są głównie na kanałach. Jest to powodem, że wymaga się od nich dużej szczelności. W tym celu ogranicza się ilość szczelin dylatacyjnych. Robi się to poprzez stosowanie jak najdłuższych elementów prefabrykowanych. Najlepiej, żeby ich długość wynosiła około 6 metrów. Nie wskazane jest stosowanie elementów, które są krótsze od dwóch metrów.[uprawnienia budowlane testy]

Uszczelnienia styków

Pomiędzy korytami należy wykonywać uszczelnienia styków. Są one tak samo ważne, jak uszczelnienia wykonywane pomiędzy płytami. Robi się je również bardzo podobnie. Jednak przez swój krzywoliniowy kształt stwarzają niekiedy trudności podczas ich konstruowania. Uszczelnienie dylatacji może być wykonywane przy zastosowaniu kitu asfaltowego. W miejscy stykający się ze sobą dwóch elementów należących do koryta wykorzystuje się specjalną podkładkę. W przypadku elementów prefabrykowanych krótkich belki podłużne są w nich związywane i nasadzane wzdłuż krawędzi przekroju. Betonuje się je na miejscu. Takie rozwiązanie belek powoduje, że koryta nie mogą się wzajemnie przesuwać i poprawiają one warunki ich pracy.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Rozwiązania dla różnych terenów

Kanały służące do nawadniania ze względu na konieczność grawitacyjnego rozprowadzania wody do przylegających terenów powinno się je prowadzić po maksymalnych wzniesieniach terenu. W przypadku płaskich terenów lub takich, które posiadają niewielkie nachylenia trasę powinno się tak wybierać, by uzyskać spadek, który jest wymagany do odprowadzania wody.[segregator uprawnienia budowlane] Kanał powinien być prowadzony jak najkrótszą drogą oraz możliwie najdłuższymi prostymi odcinkami z łagodnymi łukami. W przypadku urozmaiconego ukształtowania terenu ważne jest jak najmniejsze zastosowanie stopni oraz bystrzyc. Powinny one natomiast pokonywać jak największe spady. Takie rozwiązanie umożliwia stosowanie tańszej konstrukcji spoin oraz zapewnienie ich prawidłowego działania.

Proces drenowania

Drenowanie służy do odwadniania lokalnych zagłębień oraz większych obszarów. Proces ten polega na układaniu sieci rurociągów krytych pod powierzchnią terenu. Głębokość ich umiejscowienia powinna wynosić od 0,7 do 1,5 metra. Jest to uzależnione od gleby jaka występuje na danym terenie oraz charakteru użytków rolnych. Rurociągi w tym przypadku wykonywane są z rurek drenarskich ceramicznych. Ich długość powinna  wynosić 33 centymetry, które łączy się na nieuszczelniony styk.[uprawnienia budowlane]

Rury betonowe

Rury betonowe, które posiadają zwiększoną zawartość cementu oraz grubsze ścianki nie są szeroko stosowane. Wykorzystuje się je jedynie dla wyjątkowych przypadków. Są nimi rurociągi, w których chcemy zastąpić krótkie rowy otwarte. Mogą być one wykonywane na glebach jednolitych, zwięzłych, które nie są zakwaszone i nie posiadają żelaza.[akty uprawnienia budowlane] Trwałość tych rur można zwiększać przez stosowanie bitumicznej powłoki ochronnej. Dobrze wykonane rury betonowe mogą być stosowane podczas drenowania jako przepusty, studzienki czy wyloty prefabrykowane. Wyloty zbieraczy do rowów wykonuje się tak, aby mogły zabezpieczać dreny przed szkodnikami zwierzęcymi. Są one w sposób trwały mocowane do końca rurociągu. Ujście zbieraczy powinno być umieszczone na głębokości przynajmniej 80 metrów pod powierzchnią gruntu. Najprostszą formą wylotu drenarskiego jest rura betonowa o długości metra. Opiera się ją na lekkim fundamencie i zaopatruje w kratę.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]