Konstrukcje ścienne
Stosując ścienne konstrukcje ze średniowymiarowych elementów, najczęściej wykorzystywanymi materiałami do tego celu są lekkie i komórkowe betony oraz gips. Prefabrykaty mają zazwyczaj wysokość, tyle co jedna kondygnacja. W ten sposób powstaje słupowy ustrój i odchodzi się w ten sposób od murowania, do ręcznego montażu, albo też przy pomocy sprzętu samojezdnego (nauka do uprawnień budowlanych). W związku z tym, że stosowane materiały mają niskie cechy dotyczące wytrzymałości, konstrukcje z elementów średniowymiarowych stosuje się do jedno, dwu lub trzykondygnacyjnych budynków. Czasami znajdują także zastosowanie w budynkach cztero i pięcio-kondygnacyjnych. Mała szerokość prefabrykatów powoduje, że konstrukcje są podobne do tradycyjnych drewnianych baraków.
Połączenia elementów
Produkowane z gazobetonu elementy nośnych ścian mają szerokość 50 cm, wysokość 250 cm oraz grubość 15; 17,5 i 20 cm. Do łączeń używa się klamer albo spoiny zalewa się cementową zaprawą o rzadkiej konsystencji. Dyle gazobetonowe stosowane do ściennych konstrukcji są bardzo popularne i udoskonalane w skandynawskich państwach, takich jak Szwecja czy Dania (program na uprawnienia budowlane). Zarówno wewnętrzne jak i zewnętrzne ściany powstają właśnie z tego rodzaju prefabrykatów.
Obróbka gazobetonu
Ważną informacją jest to, że każdy gazobeton może podlegać obróbce termicznej. Za pomocą obróbki dylowe prefabrykaty z gazobetonu będą mieć gładką powierzchnię oraz małe wymiarowe odchyłki. Taki rodzaj obróbki pozwala zaprojektować bardzo wąskie spoiny (program egzamin uprawnienia 2021). Do łączenia prefabrykatów używa się kleju ze sztucznej żywicy. Prefabrykaty mogą także łączyć się ze sobą za pomocą gwoździ albo specjalnych łączników. Łączniki wykonuje się ze sztucznych tworzyw albo z nierdzewnych blach.
Angielski system Wates oraz szwedzki system Erbest
W systemie angielskim Wates mają zastosowanie elementy, posiadające warstwową strukturę z gotową zewnętrzną fakturą, gdzie grubość wynosi 10 cm. Montaż wykonuje się żurawiem samojezdnym do rurowego szkieletu, który pełni tylko funkcję montażową. Budynki szwedzkie w systemie Erbest mają elementy zewnętrznych ścian ze stypizowanych betonowych wibrowanych płyt, których szerokość wynosi 60 cm. Montuje się je ręcznie, za pomocą połączeń śrubami. W złącza płytowe zakłada się cienką drewnianą listwę, która pod wpływem wilgoci pęcznieje i w ten sposób skutecznie uszczelnia spoinę. Taki rodzaj płyt od wewnątrz wykłada się gotowymi płytami wykonanymi z polistyrenu ekspandowanego w okładzinie dwustronnej z tynkowych płyt. Od zewnątrz płyty są wykończone elewacją (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów). Taki sposób zapewnia dobrą izolację ścian pod względem termicznym. Do zalet tej konstrukcyjnej koncepcji można zaliczyć szybkość montażu zewnętrznych ścian oraz ograniczenie robót dotyczących wykończenia. Po zakończeniu budowy budynek nadaje się do użytku.