Konstrukcja deskowania stropu

Konstrukcja deskowania stropu

Konstrukcja deskowania stropu zbudowana jest z konstrukcji:

– nośnej deskowania,

– podporowej deskowania.

Inna nazwa konstrukcji nośnej to nadbudowa albo ruszt. W jej skład wchodzą:

– poszycie,

– dźwigarki poszycia,

– dźwigarki główne.

Konstrukcja nośna wygląda tak, że na dźwigarkach poszycia opiera się poszycie, a dźwigarki główne pełnią funkcję oparcia dla dźwigarków poszycia (program na uprawnienia budowlane). Wielkość obciążenia zależy m.in. on ciężaru płyty czy obciążeń technologicznych. W związku z tym elementy konstrukcji rozmieszcza się w odstępach, które są statycznie niezbędne. Konstrukcje deskowań dźwigarkowych można optymalizować pod kątem różnych grubości stropu.

Dźwigarki drewniane wykorzystuje się w prawie wszystkich systemach. Mają one 20 cm wysokości. Zbudowane one są z:

– pasa dolnego i górnego (inaczej: półka górna i dolna), które są z drewna iglastego,

– środnika, który jest zrobiony z płyty wiórowej albo klejonego drewna, który jest połączony na wielowpust z półkami.

Do największych producentów deskowań należy PERI. W jego ofercie można spotkać zarówno dźwigarki o wysokości 20 cm, jak i dźwigarki drewniane kratowe, które są wysokie na 24 cm (model GT 24).

Poszycie, które się wykorzystuje, może być z różnych materiałów, począwszy od deski, przez płyty ze sklejki aż do płyt z tworzywa sztucznego.

Zadaniem konstrukcji podporowych jest przenoszenie obciążenia pionowego oraz poziomego, które pojawia się podczas betonowania. Do elementów tej konstrukcji należą:

– regulowane teleskopowe podpory stalowe (stemple),

– dźwigarki rozsuwane,

– rusztowania podporowe,

– pomosty szczytowe (segregator z aktami prawnymi do egzaminu na uprawnienia budowlane).

Regulowana teleskopowa podpora stalowa

Zgodnie z normą regulowana teleskopowa podpora stalowa to element, który pracuje na ściskanie. Wykorzystuje się go z reguły w roli tymczasowej pionowej podpory w pracach budowlanych. Zbudowana jest ona z dwóch rur, które się wysuwają. Regulowana teleskopowa podpora stalowa zbudowana jest z poniższych elementów:

a) stopy – jest to płyta, którą mocuje się na stałe pod kątem prostym do jednego końca wewnętrznej lub zewnętrznej rury;

b) rury wewnętrznej: rura o mniejszej średnicy, z otworami do zgrubnej regulacji długości podpory;

c) rury zewnętrznej: rura o większej średnicy, z gwintem zewnętrznym na ednym końcu;

d) nakrętki kołnierzowej: nakrętka, co najmniej z jednym uchwytem, jedną powierzchnią, na której opiera się sworzeń, wewnętrznie gwintowana w celu zapewnienia dokładnej regulacji długości podpory,

e) urządzenia do regulacji długości: urządzenie składające się ze sworznia, nakrętki kołnierzowej, otworów w rurze wewnętrznej i gwintowanej rury zewnętrznej.

Warto pamiętać o tym, że na stopę działają siły (pytania na egzamin ustny do uprawnień). Przenosi się je na sworzeń, który wkłada się do otworów wewnętrznej rury oraz na nakrętkę kołnierzową. Nakrętka z kolei przenosi siły na gwint rury zewnętrznej. Czasami pomiędzy sworzniem a nakrętką wykorzystuje się luźną podkładkę sworznia, która reguluje długość podpory.

Geometria podpory

Geometrię podpory charakteryzuje długość podpory całkowicie rozsuniętej, czyli wtedy, kiedy sworzeń jest w otworze położonym najdalej od stopy rury wewnętrznej, a nakrętka kołnierzowa jest w największym położeniu.

Podporę teleskopową klasyfikuje się zgodnie z nominalną nośnością (która jest charakterystyczna dla podpory klasy y w sytuacji, gdy odpowiada klasom: A, B, C, D, E) oraz jej maksymalną długością. W przypadku podpór klasy A, B oraz C nominalna nośność powinna dotyczyć maksymalnej długości rozsuniętej podpory. W pozostałych klasach nominalna nośność powinna dotyczyć wszystkich długości rozsuniętej podpory (materiały do egzaminu na uprawnienia budowlane).

Zanim ustawi się podpory, wykonawca musi być pewien, że:

– obciążenie jednostkowe od podpory nie przekroczy wartości obciążeń, które są dopuszczalne dla danej konstrukcji podłoża,

– podłoże pod podporami będzie poziome i równe, a także zapewni docisk do podłoża całą dolną płaszczyzną płyty stopowej i ustawienie podpory w pionie.