Kominek jako sposób ogrzewania obiektu mieszkalnego

Kominek, który wywodzi się z najprostszych form wykorzystania ognia w pomieszczeniach, jest jednym z najstarszych sposobów ogrzewania obiektów.  Jest on formą otwartego paleniska umieszczonego w ścianie przy podłodze. Aby ogrzać pomieszczenie w palenisku spala się paliwo, którym najczęściej jest drewno. Produkcja dymu wymusza jego odprowadzanie, co odbywa się przez kanał dymowy umieszczony nad paleniskiem, skierowany pionowo, poza obrąb budynku. Obecnie stosowany głównie jako element dekoracyjny w salonach, bądź innych pomieszczeniach strefy dziennej. Dzieje się tak ze względu na obecność bardziej wydajnych metod ogrzewania. Elementy kominka oraz kanału dymowego muszą być wykonane z materiałów o wysokiej odporności na wysoką temperaturę, którymi są najczęściej cegła lub kamień.

Obecność otwartego ognia obecnego w pomieszczeniu oraz produkcja zagrażającego życiu dymu warunkuje zasady projektowania i użytkowania kominków.

Kominek montowany w mieszkaniu

Powstanie kominka jest możliwe jedynie w  pomieszczeniach o powierzchni większej niż 12m/2 . Palenisko musi posiadać własny kanał dymowy o wielkości i przekroju dostosowanym do jego wielkości. Skuteczna wysokość komina wynosi powyżej 4,5m. Kanał dymowy powinien znajduje się w sąsiedztwie paleniska, oraz wiedzie pionowo do góry. Ewentualne połączenia poziome nachylone są pod kątem 45%. Kominek musi posiadać stały dostęp powietrza zlokalizowany najczęściej poniżej komory spalania. Sąsiedztwo kominka musi być wykonane z elementów niepalnych, a odległość mebli oraz elementów budowlanych od otworu paleniska nie może być mniejsza niż 80cm. Zalecanym drewnem do spalania jest małożywiczne drewno drzew liściastych.

Prawidłowe wykonanie kominków do ogrzewania mieszkań muszą być wykonane przez specjalistów. Wiedzę w tym zakresie posiadają inżynierowie z uprawnieniami budowlanymi. 

Podział kominków

Wyróżnia się kominki o palenisku otwartym z jednej, dwóch, trzech lub czterech stron, a także częściowo zamknięte. Główną wadą ogrzewania kominkiem jest jego niska wydajność oraz punktowe ograniczenie źródła ciepła. Powoduje to plamę ciepła w pobliżu paleniska oraz brak docieplenia peryferyjnych pomieszczeń. Wymagane jest także ciągłe dokładanie opału w celu dostarczenia stałego ciepła. Jest to szczególnie uciążliwe w przypadku osób o ograniczonych możliwościach poruszania się i przenoszenia ciężarów. Składowanie opału musi także mieć miejsce w suchym pomieszczeniu, bądź na zewnątrz. Konieczne jest zabezpieczenie przed wilgocią i czynnikami atmosferycznymi  Otwartość paleniska powoduje też zanieczyszczanie okolicy kominka oraz wymaga stałej kontroli sprawności kanału domowego.