Przeszkodami, które przeszkadzały we wprowadzeniu postępu technicznego i technologicznego były zbyt masywne i trwałe budynki. Mowa była o takich, których przeróbki miały generować duże pieniądze, a nie gwarantowało to poprawy użytkowania w dalszej perspektywie (program egzamin uprawnienia 2021).
W planie perspektywicznym na lata 1966 – 1980 widniał postulat o zmniejszeniu kapitalności budynków. Był to bardzo ważny postulat. Zmniejszenie kapitalności oznaczało dążenie, które miało na celu zmnieszenie:
– ciężarów jednostkowych i całkowitych budowli,
– ilości zużycia materiałów budowlanych, transportu, robocizny,
– zamianę materiałów, które miały niską wydajność techniczną a dużą masę łączną na materiały wysokosprawne na skutek eksploatacji.
Nie chodziło o budownictwo prowizoryczne czy tandetne.
Oszczędności materiałowe i finansowe, które uzyskano na skutek postępu technicznego w rozwiązaniach konstrukcyjnych budynków wiejskich można było przeznaczyć na inne inwestycje.
budynki produkcyjne
Kapitał w gospodarstwie rolnym
Największym kapitałem w gospodarstwie rolnym były (i są) budynki. Mniejsze gospodarstwa były z tego tytułu obciążane oprocentowaniem, odpisami amortyzacyjnymi i kosztami utrzymania technicznego. Na wartość produkcji wpływało zmniejszenie tych kosztów. Możliwość wymiany elementów budowlanych, a w szczególności przegród zewnętrznych, nie była łatwa w przypadku zbyt kapitalnego budownictwa. Ciężko było nie naruszyć całości układu konstrukcyjnego. Nowoczesna produkcja zwierzęca stawiała na pierwszym miejscu zdrowotność i higienę budynków. W związku z tym wymiana przegród była konieczna z powodów higienicznych oraz sanitarnych (program do egzaminu na uprawnienia na komputer).
Należało tego pilnować w przypadku budynków, w których przebywały zwierzęta. Wpływ na to miał rozwój nauk zootechnicznych. Dzięki temu bardziej skupiano się na podnoszeniu poziomu zdrowotności zwierząt, a co za tym idzie – większą uwagę zwracano na zdrowotność i higienę ludzi, którzy korzystali z produktów zwierzęcych.
Z kolei ekonomicznego punktu widzenia produkcja rolnicza nie była uzależniona od masywnego, ciężkiego i kosztownego budownictwa. Budynki traktowano jako jedno z ważniejszych ogniw w łańcuchu kompleksowej produkcji rolnej. Powinny one być przystosowane do nowoczesnego rolnictwa, czyli powinny spełniać postulat ekonomiki.
Tezy o kierunkach postępu technicznego
Na podstawie powyższych informacji można wysnuć trzy tezy.
Jedna z nich mówi o tym, że osiągnięcie maksymalnych efektów produkcyjnych przy jednoczesnym zachowaniu optymalnych (minimalnych) wskaźników techniczno-ekonomicznych ich budowy jest jednym z głównych kierunków w budownictwie wiejskim. Mowa tu szczególnie o takich budynkach, które są przystosowane do produkcji. Budynki te muszą być również przystosowane do zmiennej postępowej technologii i mechanizacji prac w ich wnętrzach (testy uprawnienia budowlane). Wszystko jest zależne od rodzaju zwierząt czy kierunków produkcji. Są to zmienne procesy. Konieczny jest wobec nich pewny zakres swobody przestrzennej, w związku z tym budynki kapitalna tworzą pewnego rodzaju utrudnienie. Szczególnie, kiedy tyczy się to bezpośrednio pracy maszyn i urządzeń mechanicznych.
Z kolei druga teza ma charakter czysto teoretyczny. Mimo to wykorzystuje się ją w wielu krajach takich jak:
– Stany Zjednoczone,
– Szwecja,
– Dania,
– Niemcy,
– Rosja,
– Holandia.
W tych państwach teza ta znajduje praktyczne zastosowanie, które polega na tym, żeby stosować lekkie budynki zamiast ciężkich i masywnych o grubych murach.
Teza ta mówi o całkowitej rezygnacji z budowy budynków produkcyjnych, które stanowią „zło konieczne”. Wynika to z tego, że:
– pożąda się swobodnej przemienności technologicznych procesów produkcyjnych,
– należy zastosować mechanizację prac uciążliwych i czasochłonnych,
– występują wysokie koszty inwestycyjne, które ponosi się na budownictwo, a koszty te z reguły obciążają wytwarzany produkt.
W przypadku jednak, kiedy należy wykorzystać tę tezę z powodu panujących warunków atmosferycznych i klimatu, to traktuje się ją jako zło, które rokuje i daje nadzieję na poprawę na skutek postępu technicznego.
Trzecią tezą jest konieczność pełnego przejścia na uprzemysłowione metody budownictwa. Odmienne formy techniczne i organizacyjne są przy budownictwie miejskim lub przemysłowym, a inne przy budownictwie wiejskim. Ma na to wpływ rozwinięcie przemysłowej produkcji budowlanej, którą przystosuje się do wymagań budownictwa wiejskiego. Ten rodzaj budownictwa jest rozproszony i stosunkowo mały, a jednocześnie masowy (uprawnienia budowlane).
